Het is zo goed als wereldwijd de zorgstandaard om gastro-intestinale endoscopieën uit te voeren onder matige sedatie. Toch zien we nog grote nationale en internationale verschillen in de opleiding voor, de toediening van en de monitoring na die sedaties.

Ondanks de therapeutische vooruitgang voor de ziekte van Crohn ontwikkelt zowat de helft van de patiënten complicaties waarvoor een chirurgische ingreep nodig is. Vroege detectie van de ziekte is cruciaal om de patiëntresultaten te verbeteren. De Canadese onderzoeksgroep CCC-GEM (1) werkte een risicoscore uit voor mensen met een familiale belasting voor de inflammatoire darmziekte.

Een Nederlandse modelleringsstudie (1) onderzocht of de screening voor colorectale kanker geoptimaliseerd kan worden voor mensen met een familiaal risico. Volgens de auteurs bestaat de ideale strategie erin om de klassieke coloscopie af te wisselen met de non-invasieve fecaal immunochemische test (FIT), die occult bloed opspoort in de ontlasting.(2)

Er is heel wat te doen rond de aanpak van prikkelbaredarmsyndroom (PDS). Doordat men de onderliggende, multifactoriële mechanismen steeds beter begrijpt, evolueert ook het therapeutische landschap.

Wanneer klachten van misselijkheid en braken langer dan vier weken aanhouden, spreken we van een chronische problematiek. De differentiaaldiagnose is bijzonder breed en de aanpak verschilt naargelang de pathologie en de patiënt. De UEG (1) en ESNM (2) vatten alles samen in hun gloednieuwe guidelines (3), die ook een aantal specifieke syndromen van de hersen-darm-as omvatten.