Volgens meerdere studies zouden omega 3-vetzuren van mariene oorsprong en een voeding op basis van planten heilzame effecten hebben bij hartfalen. Tegen die achtergrond hebben Spaanse vorsers onderzocht of alfalinoleenzuur (ALA), het belangrijkste omega 3-vetzuur van plantaardige oorsprong, invloed heeft op de prognose van hartfalen (https://doi.org/10.1016/j.jacc.2022.08.771).

Een geringere inname van koolhydraten is een doeltreffende manier om het HbA1c-gehalte te verlagen bij type 2-diabetespatiënten, maar is dat ook interessant bij mensen met prediabetes?

Een Chinese groep heeft naar aanleiding van de gegevens van de UK Biobank een studie uitgevoerd bij enerzijds 1376 patiënten met diabetes (90 met type 1 en 1286 met type 2) en 2752 gematchte controlepersonen voor MRI-analyse van de hersenvolumes (totaal volume, volume grijze stof en volume witte stof), en anderzijds 25 141 patiënten met diabetes (2778 met type 1 en 22 363 met type 2) en 50 282 gematchte controlepersonen voor analyse van de incidentie van dementie volgens de ziekenhuisdossiers en het nationale overlijdensregister (https://doi.org/10.1111/dme.14966).

Twee Amerikaanse organisaties, namelijk de American Diabetes Association en Kidney Disease: Improving Global Outcomes, hebben hun expertise gebundeld en een praktische en heldere consensus geschreven voor de artsen (https://doi.org/10.1016/j.kint.2022.08.012).

Het doel van bariatrische chirurgie is vermagering. Bij patiënten met een ernstige of zeer zware obesitas (graad II of III) is het bewezen dat bariatrische chirurgie gunstige effecten heeft op het koolhydraatmetabolisme, waarbij de type 2-diabetes zelfs in remissie kan gaan. Vandaar het concept van metabole chirurgie. Heeft metabole chirurgie zin bij de behandeling van patiënten met type 2-diabetes en overgewicht (25 < BMI < 30 kg/m2) of matige obesitas (graad I, 30 < BMI < 35 kg/m2)?

Tussen hysterectomie en hart- en vaataandoeningen bestaat een correlatie, maar is er ook een correlatie met type 2-diabetes? Daar is weinig over gepubliceerd, en de weinige studies vertonen nogal wat zwaktes. Vandaar het belang van een Franse studie die werd voorgesteld op het jaarlijkse congres van de European Association for the Study of Diabetes (Stockholm, 19-23 september 2022).

Mensen met type 2-diabetes vertonen vaak overgewicht of zwaarlijvigheid. Die mensen krijgen dan ook de raad te vermageren. Maar is vermageren ook wenselijk als het gewicht normaal of bijna normaal is? Op het recente congres van de EASD zijn de resultaten gepresenteerd van de reTUNE-studie (Reversal of Type 2 Diabetes upon Normalisation of Energy Intake in the Non-obese), die daar een beter idee over geven.

Wat het verband tussen het lichaamsgewicht en diabetes betreft, verdient een post-hocanalyse van de studies STEP 1 en STEP 4, die op het congres van de EASD 2022 is gepresenteerd, alle aandacht.

Cyclische schommelingen van het gewicht hebben negatieve invloed op het hart- en vaatstelsel zowel bij mensen met als bij mensen zonder diabetes. Dat is de conclusie van een meta-analyse die is gepresenteerd op het EASD 2022.

Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie is de prevalentie van obesitas tussen 1975 en 2016 nagenoeg verdrievoudigd en is circa 15% van de volwassen vrouwen zwaarlijvig. Dat is niet zonder gevolgen, als je weet dat veel jonge vrouwen (< 40 jaar) gecombineerde orale anticonceptiva innemen.

De Albert Lasker-prijs voor fundamenteel onderzoek in de geneeskunde is toegekend aan drie Amerikaanse vorsers, namelijk R.O. Hynes, E. Ruoslahti en T.A.Springer, voor hun onderzoek over integrines. Integrines spelen een sleutelrol bij de adhesie van cellen onderling en aan de extracellulaire matrix.

Uit het magazine

De vorige twee jaarlijkse congressen van de European Association for the Study of Diabetes (EASD) verliepen virtueel. Het 58ste jaarlijkse congres, dat in Stockholm heeft plaatsgevonden van 19 tot 23 september, zette opnieuw de deuren open voor belangstellenden, maar met behoud van de mogelijkheid tot virtuele toegang, direct of uitgesteld. Capita selecta.

De deugd ligt in het midden. Een uitspraak van de filosoof Aristoteles, die ons leert dat we moeten oppassen met extremen en bij uitbreiding dat het redelijk is alles in het werk te stellen om extremen te vermijden.