Volgens de eerste resultaten van de Amerikaanse TRIO-studie uitgevoerd in het reële leven blijft het virus onderdrukt bij overschakeling van patiënten die stabiel zijn met een antiretrovirale behandeling, op injecties van cabotegravir-rilpivirine LA. Er zijn echter gegevens op langere termijn nodig om de werkzaamheid van een injecteerbare behandeling beter te kunnen evalueren bij patiënten met een meetbare viruslast en om de impact van verschillende doseringen te vergelijken.

Op het congres 2023 van de IAS in Brisbane zijn drie studies gepresenteerd die alternatieve behandelingsschema's hebben uitgetest. Overschakeling van een integraseremmer op een andere antiretrovirale behandeling vertraagde of keerde de gewichtstoename niet. De patiënten die de integraseremmer hadden stopgezet, zijn even snel blijven aankomen als de patiënten die de behandeling op basis van een integraseremmer hadden voortgezet. We moeten dus zoeken naar andere therapeutische opties om de gewichtstoename bij hiv-geïnfecteerde patiënten te bestrijden, bijv. GLP-1-receptoragonisten.

In de Duitse CARLOS-studie was de meerderheid van de patiënten zes maanden na overschakeling van een klassieke orale, drievoudige combinatietherapie op injecties van cabotegravir-rilpivirine LA om de twee maanden daar zeer tevreden over en wel om drie redenen: een behandeling met injecties is gerieflijker, de therapietrouw is beter omdat de patiënten dan niet altijd moeten onthouden dat ze hun medicatie moeten innemen, en het is een goed alternatief voor patiënten die het beu zijn dagelijks pillen te moeten innemen (pill fatigue).

Om de eventuele invloed van het voorschrijven van antidepressiva op het risico op pneumonie en exacerbatie te evalueren bij COPD-patiënten, identificeerde een groep uit Nottingham via het Health Improvement Network meer dan 31. 000 COPD-patiënten die minstens één voorschrift voor een antidepressivum hadden gekregen en een pneumonie of exacerbatie hadden ontwikkeld.

Een long covid wordt gedefinieerd als persisterende gezondheidsproblemen drie maanden na een sars-CoV-2-infectie gedurende minstens twee maanden, waarvoor er geen andere plausibele verklaring bestaat. De symptomen verschillen sterk, maar de meeste patiënten die zeggen dat ze het erg moeilijk hebben normaal te leven, klagen van een vermoeidheid, die niet verbetert in rust, en geen normaal herstel na een inspanning.

Vanaf oktober kan men zich laten inenten tegen griep. Maar zoals elk jaar zullen we blijk moeten geven van veel overtuigingskracht opdat zoveel mogelijk mensen zich zouden laten inenten...

Vaak wordt een medicamenteuze behandeling aangepast volgens de eerste resultaten die zijn behaald. In veel domeinen in de geneeskunde is dat schering en inslag. Het doel is een gegeven doelstelling bereiken. Een groep uit North Carolina heeft die werkwijze, adaptieve behandeling genoemd, uitgetest in een gerandomiseerde, gecontroleerde studie bij mensen die wilden stoppen met roken.

Interstitieel longlijden is frequent bij patiënten met reumatoïde artritis. Het longlijden heeft vaak zware gevolgen en kan dodelijk zijn. Er zijn geen formele richtlijnen voor screening van RA-patiënten op interstitieel longlijden. Dat was niet erg, omdat er toch geen specifieke behandeling voor bestond. Maar dat is nu veranderd.

Een Pneumocystis jirovecii-pneumonie is een opportunistische infectie, die vaak voorkomt bij immunogedeprimeerde patiënten (ongeveer 400.000 gevallen per jaar wereldwijd). De frequentie van Pneumocystis jirovecii-pneumonie is gedaald bij hiv-geïnfecteerde patiënten dankzij een vroeg starten van een antiretrovirale behandeling, maar is gestegen bij hiv-negatieve patiënten als gevolg van een breder gebruik van immunosuppressiva, kankermedicijnen en meer orgaantransplantatie.

Dankzij de ontwikkeling van biologische geneesmiddelen (mepolizumab, benralizumab en dupilumab) is het gebruik van orale corticosteroïden bij patiënten met een ernstig astma en een refractaire type 2-ontsteking sterk verminderd. Toch blijft het belangrijk het gebruik van corticosteroïden per os, als die geïndiceerd zijn, te optimaliseren om er een maximaal effect uit te halen met een minimum aan risico.

Sarcopenie is een progressief en veralgemeend verlies van spiermassa, spierkracht en kwaliteit van de spieren, dat optreedt vanaf de leeftijd van vijftig jaar. Op termijn kan dat uitmonden in een verlies van meer dan 30% van de aanvankelijke spiermassa, wat veel kwalijke gevolgen heeft: vallen, ziekenhuisopname, infectierisico, afhankelijkheid ...

Gefapixant is een niet-narcotisch, perifeer werkend hoestmiddel, dat selectief inwerkt op de P2X3-receptoren (ATP-afhankelijke ionenkanalen), die te vinden zijn in de sensibele C-vezels van de nervus vagus in de luchtwegen. Blokkering van de ATP-signalisatie op niveau van de P2X3-receptoren vermindert de overmatige activering van de sensibele vezels en de hoest, die wordt veroorzaakt door het extracellulaire ATP.

Een bronchiëctasie is een chronische verwijding van een luchtpijpvertakking, waar zich veel slijm in opstapelt, waardoor de longen vatbaarder worden voor infecties. Bronchiëctasieën zijn net zoals astma en COPD een chronische ontstekingsziekte, maar er bestaat geen overtuigende behandeling voor bronchiëctasieën en over verloop van tijd zullen de letsels verergeren.