De huisarts die helemaal alleen werkt in zijn eigen praktijk zal stilaan helemaal verdwijnen. "Dat is een goede evolutie. Tijd om die evolutie echt te versnellen, een nieuwe en beslissende schwung te geven. Want de uitdaging waar we vandaag voor staan, is dat we het ons niet langer kunnen veroorloven dat een huisarts helemaal op zijn - of haar - eentje verantwoordelijk is voor de zorg voor alle patiënten."

Was getekend minister van sociale zaken Frank Vandenbroucke (Vooruit) in zijn toespraak op de interuniversitaire proclamatie van 330 huisartsen eind september. Straffe uitspraken. Eigenlijk zegt de socialistische excellentie net niet dat wie nu nog solo begint een incompetente nitwit is.

Gelukkig tempert Roel Van Giel, voorzitter van Domus Medica in een opiniestuk op Artsenkrant.com de uitspraken. Met circa 3.000 leden is DM veruit de grootste Vlaamse huisartsenorganisatie. "Er is geen enkele reden", schrijft dokter Van Giel, "om nog maar te vermoeden dat solisten minder kwalitatieve zorg leveren dan artsen in een groepspraktijk of een multidisciplinaire praktijk (maar ook niet omgekeerd).

Solo is nooit zo solo als solo lijkt

DM is ervan overtuigd dat elke praktijkvorm zal blijven bestaan. De realiteit is wel dat er een verdere shift zal komen naar groepspraktijken zonder dat daarbij solopraktijken helemaal zullen verdwijnen."

Zeker heeft de minister een punt. Groepspraktijken sluiten meer aan bij de levenswijze van de jongere generatie. Wellicht bevorderen ze ook interdisciplinair werken. Maar solisten zijn geen voltooid verleden tijd. Dat is ook weinig respectvol naar de vele oudere huisartsen toe die nog steeds alleen werken. Heel wat gemeenten met een huisartsentekort zijn maar wat blij dat ze dat doen.

Solo is trouwens nooit zo solo als solo lijkt. Ook individuele artsen beschikken over een breed netwerk. Ruim baan dus voor elke praktijkvorm: solo, duo of groep.

De huisarts die helemaal alleen werkt in zijn eigen praktijk zal stilaan helemaal verdwijnen. "Dat is een goede evolutie. Tijd om die evolutie echt te versnellen, een nieuwe en beslissende schwung te geven. Want de uitdaging waar we vandaag voor staan, is dat we het ons niet langer kunnen veroorloven dat een huisarts helemaal op zijn - of haar - eentje verantwoordelijk is voor de zorg voor alle patiënten." Was getekend minister van sociale zaken Frank Vandenbroucke (Vooruit) in zijn toespraak op de interuniversitaire proclamatie van 330 huisartsen eind september. Straffe uitspraken. Eigenlijk zegt de socialistische excellentie net niet dat wie nu nog solo begint een incompetente nitwit is. Gelukkig tempert Roel Van Giel, voorzitter van Domus Medica in een opiniestuk op Artsenkrant.com de uitspraken. Met circa 3.000 leden is DM veruit de grootste Vlaamse huisartsenorganisatie. "Er is geen enkele reden", schrijft dokter Van Giel, "om nog maar te vermoeden dat solisten minder kwalitatieve zorg leveren dan artsen in een groepspraktijk of een multidisciplinaire praktijk (maar ook niet omgekeerd). DM is ervan overtuigd dat elke praktijkvorm zal blijven bestaan. De realiteit is wel dat er een verdere shift zal komen naar groepspraktijken zonder dat daarbij solopraktijken helemaal zullen verdwijnen." Zeker heeft de minister een punt. Groepspraktijken sluiten meer aan bij de levenswijze van de jongere generatie. Wellicht bevorderen ze ook interdisciplinair werken. Maar solisten zijn geen voltooid verleden tijd. Dat is ook weinig respectvol naar de vele oudere huisartsen toe die nog steeds alleen werken. Heel wat gemeenten met een huisartsentekort zijn maar wat blij dat ze dat doen. Solo is trouwens nooit zo solo als solo lijkt. Ook individuele artsen beschikken over een breed netwerk. Ruim baan dus voor elke praktijkvorm: solo, duo of groep.