Gender-inclusieve taal is voor velen een heikel onderwerp geworden. Ik wil het belang van de kwestie niet negeren. Verschillende studies hebben trouwens aangetoond dat gender-inclusieve taal samengaat met een grotere maatschappelijke harmonie en een betere levenskwaliteit. Maar we moeten misschien toch niet overdrijven.

Natuurlijk, in geschreven taal zou men 'patiënte' geschreven kunnen hebben (persoonlijk ben ik daar geen grote voorstander van, maar goed....). Maar de woordenwisseling die als gevolg van deze zin ontstaan is heeft me aan het denken gezet over het geslacht in de gesproken taal. Sinds geruime tijd zeg ik immers altijd 'verplegers/verpleegsters' als ik het over verple(e)g(st)ers heb, zelfs als sommigen dat wat zwaar klinken vinden. Ik van mijn kant ben veel meer gechoqueerd wanneer een verpleger (vaak in Frankrijk) op de vraag naar zijn beroep antwoordt dat 'hij' 'verpleegster' is. Waarom niet gewoon 'verpleger' alstublieft?

Wanneer het om een verpleger gaat die gespecialiseerd is in bevallingen, kunnen we dan spreken van een 'vroedvrouw'?

Ik weerhoud me ervan te zeggen dat het de wereld op zijn kop is, maar het beroep van verpleger is niet uitsluitend meer vrouwelijk (vooral bij intensieve zorgen). En wanneer het om een verpleger gaat die gespecialiseerd is in bevallingen, kunnen we dan spreken van een 'vroedvrouw'? De naam die voorbehouden is aan vroed-vrouwen en - mannen is 'maïeuticus', afgeleid van 'maïeutisch', wat verwijst naar Maïa, een personage uit de Griekse mythologie die toezicht hield op de bevallingen.

Advies aanbevelen bij de apotheker? Wee u! Waarom niet de apothekeres alstublieft? We zouden raad kunnen vragen 'bij de apotheek', maar dat is een beetje vaag. We kunnen aanbevelen raad te vragen aan 'uw apotheker/uw apothekeres'....maar dat is dan weer bombastisch. En de allergevoeligsten onder ons zullen zeggen: "en waarom niet 'apothekeres/apotheker', eerder dan 'apotheker/apothekeres'? Wat is dat voor een gewoonte om het mannelijke te citeren voor het vrouwelijke? Oeps, mijn excuses.

De meeste talen kenmerken zich door genderongelijkheden. Vaak wordt de mannelijke vorm gebruikt voor een mix aan geslachten. Het gebruik van het woord 'man' in de generieke zin is hiervan een pregnant voorbeeld. Het is interessant om vast te stellen dat het de Franse en Spaanse taal zijn die de meeste problemen opleveren met het geslacht van een woord. In het Frans blijven de woorden mannelijk, zelfs in het meervoud. Net zoals voor de 'verpleger/verpleegster' waarover ik het net had, zou men 'patiënt/patiënte' kunnen zeggen, maar het zou zwaarwichtig zijn. Omgekeerd is er in het Fins of in het Turks geen voornaamwoord 'hij' of 'zij' die het geslacht kenmerkt. Het Engels neemt dan weer een tussenplaats in: 'the patient' past zowel voor de mannelijke als de vrouwelijke patiënt. Het Engels noemt de 'apotheker' of 'de apothekeres' ook gewoon 'the pharmacist', net zoals de buurman of de buurvrouw gewoon worden aangeduid als 'the neighbour'. Het zijn enkel de voornaamwoorden 'he' of 'she' die problemen kunnen opleveren. Vandaar de discussie van dit weekend op het internet.

Mannen en vrouwen op gelijke manier behandelen is wenselijk. Het is even belangrijk onze taal te verbeteren, de anderen te respecteren, ... en zich de woede niet op de hals te halen van zij die van gender-inclusieve taal een obsessie maken.

Gender-inclusieve taal is voor velen een heikel onderwerp geworden. Ik wil het belang van de kwestie niet negeren. Verschillende studies hebben trouwens aangetoond dat gender-inclusieve taal samengaat met een grotere maatschappelijke harmonie en een betere levenskwaliteit. Maar we moeten misschien toch niet overdrijven. Natuurlijk, in geschreven taal zou men 'patiënte' geschreven kunnen hebben (persoonlijk ben ik daar geen grote voorstander van, maar goed....). Maar de woordenwisseling die als gevolg van deze zin ontstaan is heeft me aan het denken gezet over het geslacht in de gesproken taal. Sinds geruime tijd zeg ik immers altijd 'verplegers/verpleegsters' als ik het over verple(e)g(st)ers heb, zelfs als sommigen dat wat zwaar klinken vinden. Ik van mijn kant ben veel meer gechoqueerd wanneer een verpleger (vaak in Frankrijk) op de vraag naar zijn beroep antwoordt dat 'hij' 'verpleegster' is. Waarom niet gewoon 'verpleger' alstublieft? Ik weerhoud me ervan te zeggen dat het de wereld op zijn kop is, maar het beroep van verpleger is niet uitsluitend meer vrouwelijk (vooral bij intensieve zorgen). En wanneer het om een verpleger gaat die gespecialiseerd is in bevallingen, kunnen we dan spreken van een 'vroedvrouw'? De naam die voorbehouden is aan vroed-vrouwen en - mannen is 'maïeuticus', afgeleid van 'maïeutisch', wat verwijst naar Maïa, een personage uit de Griekse mythologie die toezicht hield op de bevallingen. Advies aanbevelen bij de apotheker? Wee u! Waarom niet de apothekeres alstublieft? We zouden raad kunnen vragen 'bij de apotheek', maar dat is een beetje vaag. We kunnen aanbevelen raad te vragen aan 'uw apotheker/uw apothekeres'....maar dat is dan weer bombastisch. En de allergevoeligsten onder ons zullen zeggen: "en waarom niet 'apothekeres/apotheker', eerder dan 'apotheker/apothekeres'? Wat is dat voor een gewoonte om het mannelijke te citeren voor het vrouwelijke? Oeps, mijn excuses.De meeste talen kenmerken zich door genderongelijkheden. Vaak wordt de mannelijke vorm gebruikt voor een mix aan geslachten. Het gebruik van het woord 'man' in de generieke zin is hiervan een pregnant voorbeeld. Het is interessant om vast te stellen dat het de Franse en Spaanse taal zijn die de meeste problemen opleveren met het geslacht van een woord. In het Frans blijven de woorden mannelijk, zelfs in het meervoud. Net zoals voor de 'verpleger/verpleegster' waarover ik het net had, zou men 'patiënt/patiënte' kunnen zeggen, maar het zou zwaarwichtig zijn. Omgekeerd is er in het Fins of in het Turks geen voornaamwoord 'hij' of 'zij' die het geslacht kenmerkt. Het Engels neemt dan weer een tussenplaats in: 'the patient' past zowel voor de mannelijke als de vrouwelijke patiënt. Het Engels noemt de 'apotheker' of 'de apothekeres' ook gewoon 'the pharmacist', net zoals de buurman of de buurvrouw gewoon worden aangeduid als 'the neighbour'. Het zijn enkel de voornaamwoorden 'he' of 'she' die problemen kunnen opleveren. Vandaar de discussie van dit weekend op het internet. Mannen en vrouwen op gelijke manier behandelen is wenselijk. Het is even belangrijk onze taal te verbeteren, de anderen te respecteren, ... en zich de woede niet op de hals te halen van zij die van gender-inclusieve taal een obsessie maken.