Maar in de zorgsector blijft de besparingslogica. En tot nader order zijn het in de eerste plaats de zorgverstrekkers die nog altijd de rekening gepresenteerd krijgen! Voor de huisartsen waren ook vorige indexaties al ingetrokken: de honoraria van 2016 waren nog steeds op het niveau van januari 2014. Een aangekondigde indexatie van 2,51% is nu ook grotendeels ingehouden. Belangrijke huisartsenprestaties zoals het huisbezoek worden slechts met 0,83% aangepast. GMD wordt zelfs niet aangepast. En voor raadplegingen waar nog wel wat hogere aanpassing werd weerhouden geldt dat die opslag overeenkomt met de "afronding" die reeds eerder door de meeste huisartsen werd toegepast. Daardoor starten huisartsen 2017 met erelonen die reeds sinds 2014 werden toegepast.

Ook andere zorgverstrekkers zitten in hetzelfde schuitje. Bij de kinesitherapeuten is het overleg intussen eveneens vastgelopen op de gedeeltelijke indexering ... nadat ook zij gedurende jaren geen indexatie toegekend kregen.

Niet de zorgverleners leven boven hun stand...

De artsensyndicaten hadden in oktober samen al in een ronkende verklaring aangekondigd dat ze het akkoord artsen-ziekenfondsen zouden opzeggen als er eenzijdige besparingsmaatregelen zouden genomen worden. Vandaag is het zover. Het wegknabbelen van meer dan de helft van de beschikbare indexatie kan moeilijk anders dan als "eenzijdige" maatregel beschouwd worden.

Ere wie ere toekomt: deze keer hebben het Kartel en BVAS woord gehouden. AADM, de nieuwelingen die we vanuit het Syndicaat van Vlaamse Huisartsen steeds voluit gesteund hebben, verschuilen zich vandaag achter een advies van juristen: zij passen voor het risico dat alles uitmondt in een langdurige juridische procedure.

Willen we een kwalitatief goede gezondheidszorg in ons land behouden? Dat zal slechts lukken indien de zorgverleners merken dat ze "loon naar werken" krijgen. De balans geraakt uit evenwicht! Enerzijds steeds maar nieuwe opgelegde maatregelen: een ware tsunami aan - weliswaar digitale - bureaucratische regeltjes. Anderzijds een echte bevriezing van het inkomen...

Pleiten we er dan voor om de besparingstrein aan onze gezondheidszorg te laten voorbijgaan? Neen. Vandaag lezen we het nog in De Tijd: "Tussen 2002 en 2011 hebben de ziekenfondsen 235 miljoen euro meer gekregen aan administratievergoedingen dan nodig. Dat blijkt uit een rapport van het Rekenhof." Niet de zorgverleners leven boven hun stand... Het administratieve apparaat dat rondom de zorg is geweven doet dat wel!

Het Rekenhofrapport waarover De Tijd schrijft gaat over de periode 2002 tot 2011. Vanaf 2012 werd de administratieve vergoeding die de ziekenfondsen kregen bevroren. Maar zo blijkt: alleszins bevroren op een te hoog niveau! Bovendien zijn de vele maatregelen die onder mom "e-health" werden doorgevoerd immers maatregelen waarbij artsen en zorgverleners zelf de administratie moeten verrichten die voorheen gebeurde bij de ziekenfondsen. Waarom moet die administratieve vergoeding dan toch zo behouden blijven?

In november was minister De Block nog poeslief voor deze ziekenfondsen*. Met hen sloot ze een pact af. Een pact waarin ze zelfs niet durfde praten over de rol die ziekenfondsen nog dienen op te nemen in onze gezondheidszorg.

Mogen we als huisartsen, ex-collega's van onze minister, misschien ook rekenen op een pact? Want ook wij kijken uit naar "een stabiel budgettair meerjarenkader". En we zullen in dank aanvaarden dat daarbij de evolutie van salarissen uit de bankwereld gevolgd worden.

* zie ook "Een pact of een farce?"

Maar in de zorgsector blijft de besparingslogica. En tot nader order zijn het in de eerste plaats de zorgverstrekkers die nog altijd de rekening gepresenteerd krijgen! Voor de huisartsen waren ook vorige indexaties al ingetrokken: de honoraria van 2016 waren nog steeds op het niveau van januari 2014. Een aangekondigde indexatie van 2,51% is nu ook grotendeels ingehouden. Belangrijke huisartsenprestaties zoals het huisbezoek worden slechts met 0,83% aangepast. GMD wordt zelfs niet aangepast. En voor raadplegingen waar nog wel wat hogere aanpassing werd weerhouden geldt dat die opslag overeenkomt met de "afronding" die reeds eerder door de meeste huisartsen werd toegepast. Daardoor starten huisartsen 2017 met erelonen die reeds sinds 2014 werden toegepast. Ook andere zorgverstrekkers zitten in hetzelfde schuitje. Bij de kinesitherapeuten is het overleg intussen eveneens vastgelopen op de gedeeltelijke indexering ... nadat ook zij gedurende jaren geen indexatie toegekend kregen. De artsensyndicaten hadden in oktober samen al in een ronkende verklaring aangekondigd dat ze het akkoord artsen-ziekenfondsen zouden opzeggen als er eenzijdige besparingsmaatregelen zouden genomen worden. Vandaag is het zover. Het wegknabbelen van meer dan de helft van de beschikbare indexatie kan moeilijk anders dan als "eenzijdige" maatregel beschouwd worden. Ere wie ere toekomt: deze keer hebben het Kartel en BVAS woord gehouden. AADM, de nieuwelingen die we vanuit het Syndicaat van Vlaamse Huisartsen steeds voluit gesteund hebben, verschuilen zich vandaag achter een advies van juristen: zij passen voor het risico dat alles uitmondt in een langdurige juridische procedure.Willen we een kwalitatief goede gezondheidszorg in ons land behouden? Dat zal slechts lukken indien de zorgverleners merken dat ze "loon naar werken" krijgen. De balans geraakt uit evenwicht! Enerzijds steeds maar nieuwe opgelegde maatregelen: een ware tsunami aan - weliswaar digitale - bureaucratische regeltjes. Anderzijds een echte bevriezing van het inkomen...Pleiten we er dan voor om de besparingstrein aan onze gezondheidszorg te laten voorbijgaan? Neen. Vandaag lezen we het nog in De Tijd: "Tussen 2002 en 2011 hebben de ziekenfondsen 235 miljoen euro meer gekregen aan administratievergoedingen dan nodig. Dat blijkt uit een rapport van het Rekenhof." Niet de zorgverleners leven boven hun stand... Het administratieve apparaat dat rondom de zorg is geweven doet dat wel! Het Rekenhofrapport waarover De Tijd schrijft gaat over de periode 2002 tot 2011. Vanaf 2012 werd de administratieve vergoeding die de ziekenfondsen kregen bevroren. Maar zo blijkt: alleszins bevroren op een te hoog niveau! Bovendien zijn de vele maatregelen die onder mom "e-health" werden doorgevoerd immers maatregelen waarbij artsen en zorgverleners zelf de administratie moeten verrichten die voorheen gebeurde bij de ziekenfondsen. Waarom moet die administratieve vergoeding dan toch zo behouden blijven? In november was minister De Block nog poeslief voor deze ziekenfondsen*. Met hen sloot ze een pact af. Een pact waarin ze zelfs niet durfde praten over de rol die ziekenfondsen nog dienen op te nemen in onze gezondheidszorg. Mogen we als huisartsen, ex-collega's van onze minister, misschien ook rekenen op een pact? Want ook wij kijken uit naar "een stabiel budgettair meerjarenkader". En we zullen in dank aanvaarden dat daarbij de evolutie van salarissen uit de bankwereld gevolgd worden. * zie ook "Een pact of een farce?"