Wat staat onze patiënten te wachten, nu het huisartsentekort urgent voelbaar is, zoals onlangs in enkele gemeenten duidelijk werd. Worden huisartsen die blijven werken overspoeld? En geven ze er dan binnenkort ook de brui aan...?

Het is tijd om de temperatuur te meten bij huisartsen in Vlaanderen en Brussel om zo een toekomstgericht beleid uit te tekenen dat huisartsen omkadering biedt om zinvol te werken én patiënten voldoende garantie biedt op laagdrempelige en kwalitatieve zorg. Daarom is Domus Medica gestart met een toekomstverkenning en volgt vanaf maart een brede consultatie van de huisartsen.

Hier en daar hoor je vertellen dat het verdwijnen van de hardwerkende soloarts het huisartsentekort in Vlaanderen in de hand werkt, maar het huisartsentekort is een dermate complex gegeven dat simpele slogans ons echt niet voorthelpen.

Laat ons ophouden met op basis van de praktijkvorm een onderscheid te maken tussen collega's. Domus Medica is ervan overtuigd dat elke praktijkvorm zal blijven bestaan, maar de realiteit is dat er een verdere verschuiving zal komen naar samenwerking en groepspraktijken.

Dit is geen desavouering van de soloarts, maar een vaststelling. De aankomende generatie huisartsen kiest voor nieuwe waarden in een snel veranderende wereld. Elke praktijkorganisatie heeft zijn kracht en ook zijn zwaktes, en alleen samen kunnen we een brede en gevarieerde dienstverlening aanbieden voor alle burgers.

Het lijkt me logisch dat het gezondheidsbeleid in ons land elke praktijk (ook de soloarts) ondersteunt op administratief en verpleegkundig vlak. Dat laat huisartsen toe om zich te concentreren op hun kernwaarden: nabijheid, toegankelijkheid, kwaliteit, evidence-based huisartsgeneeskunde met extra focus op preventie en populatieaanpak. Huisartsen die (terug) de verbinding voelen met hun oorspronkelijke roeping zullen graag (en hard) werken, én langer hun boeiende job blijven uitoefenen.

Het huisartsentekort is een dermate complex gegeven dat simpele slogans ons echt niet voorthelpen

Laat ons even kijken naar de instroom. Jonge collega-huisartsen zijn hoogopgeleid en starten met enthousiasme hun eigen praktijk: solo, in groep of multidisciplinair. Een gemengd financieringssysteem dat het mogelijk maakt om op de veranderende zorgvraag (meer chronische zorg en meer populatieaanpak) een adequaat antwoord te geven is daarbij een belangrijke hefboom.

Dat gecombineerd met een evenwichtige balans tussen privé en praktijk, zodat alle huisartsen tijdens de kruissnelheid van hun leven voldoende energie (blijven) ervaren voor hun job, verzekert de toekomst van de huisarts.

Ondersteuning van de huisartsgeneeskunde moet divers en flexibel zijn, want enkel op die manier kunnen snelle maatschappelijke evoluties opgevangen worden.

Denk bijvoorbeeld aan de snelle invoering van de vergoeding voor telefonische consulten tijdens de covid-19-epidemie. Huisartsen kunnen samenwerken en elkaars werk respecteren. Ook dat kwam duidelijk naar voren tijdens twee jaar covid-19. Zo groeit de huisartsgeneeskunde uit tot een 'sterk merk' in de gezondheidszorg.

Enkel door een gemeenschappelijke visie kunnen we de huisartsgeneeskunde klaarstomen voor de volgende 30 jaar. Ik hoop dat we die stap kunnen zetten in het belang van de huisartsgeneeskunde, van onze huidige en toekomstige collega's en vooral in het belang van onze patiënten, die op hun huisarts kunnen rekenen.

Wat staat onze patiënten te wachten, nu het huisartsentekort urgent voelbaar is, zoals onlangs in enkele gemeenten duidelijk werd. Worden huisartsen die blijven werken overspoeld? En geven ze er dan binnenkort ook de brui aan...?Het is tijd om de temperatuur te meten bij huisartsen in Vlaanderen en Brussel om zo een toekomstgericht beleid uit te tekenen dat huisartsen omkadering biedt om zinvol te werken én patiënten voldoende garantie biedt op laagdrempelige en kwalitatieve zorg. Daarom is Domus Medica gestart met een toekomstverkenning en volgt vanaf maart een brede consultatie van de huisartsen. Hier en daar hoor je vertellen dat het verdwijnen van de hardwerkende soloarts het huisartsentekort in Vlaanderen in de hand werkt, maar het huisartsentekort is een dermate complex gegeven dat simpele slogans ons echt niet voorthelpen. Laat ons ophouden met op basis van de praktijkvorm een onderscheid te maken tussen collega's. Domus Medica is ervan overtuigd dat elke praktijkvorm zal blijven bestaan, maar de realiteit is dat er een verdere verschuiving zal komen naar samenwerking en groepspraktijken. Dit is geen desavouering van de soloarts, maar een vaststelling. De aankomende generatie huisartsen kiest voor nieuwe waarden in een snel veranderende wereld. Elke praktijkorganisatie heeft zijn kracht en ook zijn zwaktes, en alleen samen kunnen we een brede en gevarieerde dienstverlening aanbieden voor alle burgers.Het lijkt me logisch dat het gezondheidsbeleid in ons land elke praktijk (ook de soloarts) ondersteunt op administratief en verpleegkundig vlak. Dat laat huisartsen toe om zich te concentreren op hun kernwaarden: nabijheid, toegankelijkheid, kwaliteit, evidence-based huisartsgeneeskunde met extra focus op preventie en populatieaanpak. Huisartsen die (terug) de verbinding voelen met hun oorspronkelijke roeping zullen graag (en hard) werken, én langer hun boeiende job blijven uitoefenen.Laat ons even kijken naar de instroom. Jonge collega-huisartsen zijn hoogopgeleid en starten met enthousiasme hun eigen praktijk: solo, in groep of multidisciplinair. Een gemengd financieringssysteem dat het mogelijk maakt om op de veranderende zorgvraag (meer chronische zorg en meer populatieaanpak) een adequaat antwoord te geven is daarbij een belangrijke hefboom. Dat gecombineerd met een evenwichtige balans tussen privé en praktijk, zodat alle huisartsen tijdens de kruissnelheid van hun leven voldoende energie (blijven) ervaren voor hun job, verzekert de toekomst van de huisarts. Ondersteuning van de huisartsgeneeskunde moet divers en flexibel zijn, want enkel op die manier kunnen snelle maatschappelijke evoluties opgevangen worden. Denk bijvoorbeeld aan de snelle invoering van de vergoeding voor telefonische consulten tijdens de covid-19-epidemie. Huisartsen kunnen samenwerken en elkaars werk respecteren. Ook dat kwam duidelijk naar voren tijdens twee jaar covid-19. Zo groeit de huisartsgeneeskunde uit tot een 'sterk merk' in de gezondheidszorg. Enkel door een gemeenschappelijke visie kunnen we de huisartsgeneeskunde klaarstomen voor de volgende 30 jaar. Ik hoop dat we die stap kunnen zetten in het belang van de huisartsgeneeskunde, van onze huidige en toekomstige collega's en vooral in het belang van onze patiënten, die op hun huisarts kunnen rekenen.