"Ik ga eerlijk zijn", bekent Eduard Janssens. "We zijn geen 20 meer en we willen 's avonds een fatsoenlijk bed met een goede matras en op zijn minst een dak boven ons hoofd. Als je dagelijks zes uur stapt in de bergen, heb je dat wel verdiend."

Onze reiziger in Nepal

Dokter Eduard Janssens (°1959) is pneumoloog. Sinds 1990 is hij actief als longarts in de Longartsenpraktijk in Genk en het Ziekenhuis Oost Limburg. Actueel in een team van zeven longartsen, dat binnenkort uitgebreid wordt met een achtste staflid, zodat alle domeinen van de longziekten kwalitatief kunnen bediend worden.

Het enige probleem: In Nepal kennen ze geen Kingsize of Queensize bedden. De eerste avond onderweg, in Pokhara, schoven Sabine en Eduard ijverig de twee singlebedden tegen elkaar. "Maar dat was onze Nepalese gids ter ore gekomen", lacht dokter Janssens. Het vervolg laat zich raden. Tijdens de trekking verwittigde de gids iedere dag de lodge waar zou overnacht worden om de bedden tegen elkaar te schuiven voor The Belgians... "Het is tekenend voor de toewijding en gastvrijheid, die zo kenmerkend zijn voor de Nepalezen. Niet te vergeten hun zin voor humor."

De mens in al zijn spontaneïteit

Mensen fotograferen. Dat is het adagio van Sabine Timmermans, amateurfotografe in hart en ziel. "We kozen ervoor om voor onze reis naar Nepal niet te hoog te mikken", vertelt Eduard. "Het hoogste punt in de reis lag tegen de 3.000 meter, dat is voldoende voor een eerste kennismaking. Daarboven wonen nog amper mensen en zie je vooral trekkers en sherpa's, maar die vormen niet ons doelpubliek. Hooguit ontmoet je misschien een yeti (lacht). Mijn vrouw wou vooral gewone mensen fotograferen, en dat is haar op deze reis gelukt. In haar portretten heeft ze de ziel van het Nepalese volk weten te vatten. Onderweg heeft niemand geweigerd of geld gevraagd. Integendeel, de mensen waren dermate vereerd dat ze hun familie gingen halen voor de foto of ons mee naar hun huis brachten. Zo'n ontmoetingen, dat zijn prachtige momenten."

'Het vredelievend naast elkaar bestaan van boeddhisme en hindoeïsme maakt Nepal tot een fascinerende bestemming'

De foto's van Sabine getuigen van een groot inlevingsvermogen en sociaal talent. Wonderwel slaagt ze erin om de mens in al zijn spontaneïteit te fotograferen.

Ook de kleine dingen in het landschap of in een stedelijke context boeien haar. Details vergroot ze uit tot haast abstracte beelden. Het moeilijkste voor een fotograaf is evenwel beweging capteren. Ook daarin slaagt ze met brio. Kunstenaar en vriend des huizes Koen Van Mechelen selecteerde een tiental van haar foto's om ze op groot formaat af te drukken. Die beelden zetten zich vast op je netvlies.

Herademen in de bergen

"Het is de combinatie van klauteren en stappen in een overweldigend landschap en de schitterende cultuur van dit volk opsnuiven die ons overstag liet gaan", zegt dokter Janssens. "Het vredelievend naast elkaar bestaan van boeddhisme en hindoeïsme maakt Nepal tot een fascinerende bestemming. Het contrast tussen de wriemelende miljoenenstad Kathmandu en de vredige rust in het gebergte kan niet groter zijn. Kathmandu moet je gezien hebben, maar je blijft er best niet te lang vanwege de uitstoot van de dieselauto's en dieselgeneratoren. Als je de stad vanop afstand bekijkt, is het net of er een zandstorm over raast. Mijn collega's pneumologen moeten hier handen vol hebben. In de veronderstelling ten minste dat de mensen naar de dokter gaan."

"Als je dan in de bergen komt, heradem je letterlijk. Zalig is dat, herbronnen in de natuur. Na dagen stappen bereikten we dan eindelijk het dorp Ghandruk waar ons een frontaal zicht op de Annapurna beloofd was. Het hoogtepunt van de reis waar we zo naar uit keken. Mist, dat is het enige dat we zagen. Zelfs de yeti had zich onzichtbaar gemaakt. We hadden nochtans het seizoen uitgekozen dat de grootste garantie op mooie zichten bood. Het voordeel is dat Sabine zeer originele foto's heeft kunnen maken van de bergen in de mist. De yakmelk die we te drinken kregen smaakte er niet minder om."

"Waar je ook gaat, word je toegeroepen en toegelachen,

Zal de groet meermaals echoën langs de bergwanden.

De machtige natuur vraagt om nederigheid maar tevens verwondering,

Een ontmoeting met het resultaat van immense krachten,

Ontplooid tot een caleidoscopisch imperium,

Gedurende miljoenen jaren geboetseerd tot een enig kunstwerk"

Eduard en Sabine

Aan die lodges is trouwens ook een verhaal verbonden, zegt Eduard Janssens. "De meeste lodges blijken eigendom te zijn van vroegere Gurkha's. Dat zijn gevreesde krijgers die actief zijn in het Britse leger, noemen ze gerust huursoldaten. Ze verdienen een pak geld en daarmee kunnen ze als ze op pensioen gaan zo een lodge kopen. Bijkomend voordeel: ze hebben tijdens hun loopbaan veel contact gehad met westerlingen en voelen perfect aan wat ze willen. Misschien is het daarom: toen we in onze lodge arriveerden maakten we meteen de belofte om vroeg of laat terug te keren naar deze magische plek."

Meer info over reizen in de Himalaya: www.myhimalaya.be

"Ik ga eerlijk zijn", bekent Eduard Janssens. "We zijn geen 20 meer en we willen 's avonds een fatsoenlijk bed met een goede matras en op zijn minst een dak boven ons hoofd. Als je dagelijks zes uur stapt in de bergen, heb je dat wel verdiend." Het enige probleem: In Nepal kennen ze geen Kingsize of Queensize bedden. De eerste avond onderweg, in Pokhara, schoven Sabine en Eduard ijverig de twee singlebedden tegen elkaar. "Maar dat was onze Nepalese gids ter ore gekomen", lacht dokter Janssens. Het vervolg laat zich raden. Tijdens de trekking verwittigde de gids iedere dag de lodge waar zou overnacht worden om de bedden tegen elkaar te schuiven voor The Belgians... "Het is tekenend voor de toewijding en gastvrijheid, die zo kenmerkend zijn voor de Nepalezen. Niet te vergeten hun zin voor humor."De mens in al zijn spontaneïteitMensen fotograferen. Dat is het adagio van Sabine Timmermans, amateurfotografe in hart en ziel. "We kozen ervoor om voor onze reis naar Nepal niet te hoog te mikken", vertelt Eduard. "Het hoogste punt in de reis lag tegen de 3.000 meter, dat is voldoende voor een eerste kennismaking. Daarboven wonen nog amper mensen en zie je vooral trekkers en sherpa's, maar die vormen niet ons doelpubliek. Hooguit ontmoet je misschien een yeti (lacht). Mijn vrouw wou vooral gewone mensen fotograferen, en dat is haar op deze reis gelukt. In haar portretten heeft ze de ziel van het Nepalese volk weten te vatten. Onderweg heeft niemand geweigerd of geld gevraagd. Integendeel, de mensen waren dermate vereerd dat ze hun familie gingen halen voor de foto of ons mee naar hun huis brachten. Zo'n ontmoetingen, dat zijn prachtige momenten."De foto's van Sabine getuigen van een groot inlevingsvermogen en sociaal talent. Wonderwel slaagt ze erin om de mens in al zijn spontaneïteit te fotograferen. Ook de kleine dingen in het landschap of in een stedelijke context boeien haar. Details vergroot ze uit tot haast abstracte beelden. Het moeilijkste voor een fotograaf is evenwel beweging capteren. Ook daarin slaagt ze met brio. Kunstenaar en vriend des huizes Koen Van Mechelen selecteerde een tiental van haar foto's om ze op groot formaat af te drukken. Die beelden zetten zich vast op je netvlies.Herademen in de bergen"Het is de combinatie van klauteren en stappen in een overweldigend landschap en de schitterende cultuur van dit volk opsnuiven die ons overstag liet gaan", zegt dokter Janssens. "Het vredelievend naast elkaar bestaan van boeddhisme en hindoeïsme maakt Nepal tot een fascinerende bestemming. Het contrast tussen de wriemelende miljoenenstad Kathmandu en de vredige rust in het gebergte kan niet groter zijn. Kathmandu moet je gezien hebben, maar je blijft er best niet te lang vanwege de uitstoot van de dieselauto's en dieselgeneratoren. Als je de stad vanop afstand bekijkt, is het net of er een zandstorm over raast. Mijn collega's pneumologen moeten hier handen vol hebben. In de veronderstelling ten minste dat de mensen naar de dokter gaan.""Als je dan in de bergen komt, heradem je letterlijk. Zalig is dat, herbronnen in de natuur. Na dagen stappen bereikten we dan eindelijk het dorp Ghandruk waar ons een frontaal zicht op de Annapurna beloofd was. Het hoogtepunt van de reis waar we zo naar uit keken. Mist, dat is het enige dat we zagen. Zelfs de yeti had zich onzichtbaar gemaakt. We hadden nochtans het seizoen uitgekozen dat de grootste garantie op mooie zichten bood. Het voordeel is dat Sabine zeer originele foto's heeft kunnen maken van de bergen in de mist. De yakmelk die we te drinken kregen smaakte er niet minder om."Aan die lodges is trouwens ook een verhaal verbonden, zegt Eduard Janssens. "De meeste lodges blijken eigendom te zijn van vroegere Gurkha's. Dat zijn gevreesde krijgers die actief zijn in het Britse leger, noemen ze gerust huursoldaten. Ze verdienen een pak geld en daarmee kunnen ze als ze op pensioen gaan zo een lodge kopen. Bijkomend voordeel: ze hebben tijdens hun loopbaan veel contact gehad met westerlingen en voelen perfect aan wat ze willen. Misschien is het daarom: toen we in onze lodge arriveerden maakten we meteen de belofte om vroeg of laat terug te keren naar deze magische plek."Meer info over reizen in de Himalaya: www.myhimalaya.be