Bij het lezen van het artikel op VRT NWS over de wachttijden bij dermatologen ('Botox kan volgende week al, maar voor een verdacht vlekje moet ik een jaar wachten') schrokken we er als groep jonge huisartsen niet van dat de wachttijden voor een afspraak zonder doorverwijzing kunnen oplopen tot een jaar.
Wat ons echter wel verbaasde, was waarom je met een verdacht huidvlekje of acute acne rechtstreeks naar de dermatoloog zou moeten gaan. Voor beide medische problemen kan je in eerste instantie perfect door je huisarts geholpen worden. Die kent de medische behandeling van acne immers ook zeer goed en kan verdachte vlekjes van niet verdachte vlekjes onderscheiden.
Er zijn zelfs heel wat huisartsen die verdachte vlekjes of storende moedervlekken kunnen wegsnijden en opsturen naar het lab voor verdere analyse of die specifieke vlekjes bij hen in het kabinet meteen kunnen bevriezen. Dermatologie maakt immers een belangrijk deel uit van de dagelijkse aanmeldingsklachten bij de huisarts.
Tijdens de specialisatiejaren als huisarts kiezen velen er sinds enkele jaren zelfs voor om enkele maanden opleiding te lopen op de dienst dermatologie. Net zoals we dat ook doen voor onder andere pediatrie, orthopedie, gynaecologie, cardiologie...
De huisarts is d? specialist om over alle domeinen binnen de geneeskunde een zeer degelijke basiskennis te hebben. Met die brede kennis en ervaring kunnen we het overgrote deel van onze patiënten helpen zonder dat er een specialist aan te pas moet komen.
Waarom zou je met een verdacht huidvlekje of acute acne rechtstreeks naar de dermatoloog moeten gaan?
En als die acne dan toch niet goed blijkt te reageren op de basisbehandeling of we zijn niet helemaal zeker wat we met dat vlekje moeten doen, dan kan de patiënt mét een gegronde verwijzing van ons vrij snel bij de meeste dermatologen terecht naargelang de ingeschatte dringendheid.
Dit geldt trouwens voor alle specialisaties. Als we als huisarts het probleem niet kunnen oplossen en we vinden het medisch gezien noodzakelijk dat de patiënt snel door een collega specialist gezien wordt, dan bellen of mailen we zo nodig zelf die collega en kan de patiënt daar in de meeste gevallen vlot terecht.
Bij deze willen we iedereen dan ook oproepen om bij een nieuwe medische klacht of probleem niet meteen rond te bellen voor een rechtstreekse afspraak bij de specialist.
Ons gezondheidssysteem is hier niet op voorzien en de huisarts kan je in het overgrote deel van de gevallen véél sneller en minstens even goed helpen. Op die manier worden ook de specialisten minder belast, zodat zij zich kunnen bezighouden met aandoeningen die niet zomaar in eerste lijn kunnen behandeld worden.
Bovendien kennen we als huisarts onze patiënten goed, wat het vaak nog makkelijker maakt om samen met de patiënt tot een oplossing te komen.
Indra Van Hoorick is huisarts en schreef dit opiniestuk in naam van Jong Domus, de organisatie van Vlaamse en Brusselse jonge huisartsen.