Cero coma cero cero cero cero cero cero cero cero cero cero cinco gramos (Alberto Contador, 2010). Onze Spaanse vriend hield van nullen. In 1997 werd in Zweden het begrip 'Vision Zero' geïntroduceerd als policy om het aantal verkeersongevallen to nul te reduceren. Het legt de klemtoon op het niet inwisselbaar zijn van verkeersveiligheid en mobiliteit (Kim et al., Injury Epidemiology, 2017).

Sindsdien is 'Vision Zero' (VZ) ook bij andere ongevallen op de agenda komen te staan, bijvoorbeeld arbeidsongevallen. Het streven naar nul arbeidsongevallen en nul beroepsziektes, komt regelmatig op de voorgrond op de werkvloer. Werkgevers pakken er graag mee uit, met borden waarop staat hoeveel dagen ze al 'ongevalsvrij' zijn.

In een 80-tal landen werden sinds 2008 (Seoul Declaration) vijf verschillende VZ-initiatieven uitgerold: verkeersveiligheid, brandveiligheid, patiëntveiligheid, preventie van suicide, en veiligheid op de werkvloer (Kristianssen & Andersson, The Vision Zero Handbook, 2020; Wasserman et al., The Vision Zero Handbook, 2020).

Zero schade is zo een mantra geworden die niet vaak in vraag gesteld wordt.

Er wordt in de literatuur naar VZ verwezen als een 'filosofie', een 'manier van denken', een 'visie', 'ideaal', 'actie' 'praktisch doel' of een 'concept', maar eigenlijk is het meer een 'commitment strategy' of een 'challenge' (Zwetsloot & Kines, The Vision Zero Handbook, 2020; Sakashita et al., The Vision Zero Handbook, 2020). Verder wordt er gejongleerd met termen als 'specific mindset', 'moral attitude', 'a kind of philosophy' (Bany, The Vision Zero Handbook, 2020). Tegenstanders noemen het een 'marketing hype'.

Een nulrisico dat niet bereikt kan worden is een grotere motivator dan de desillusie dat we het wel kunnen. Anderen noemen het daarenboven een 'wazig begrip' (Long, The Zero Aspiration, Maintenance of a Dangerous Idea, 2012).

Niemand zou gewond mogen worden door een ongeval of ziek mogen worden door zijn werk

Vision Zero gaat uit van het bestaan van de 'ideale man of vrouw' (Tingvall, The Vison Zero Handbook, 2020). Het is een systeembenadering, gerelateerd aan de volgende domeinen van de filosofie: de ethiek, de axiologie en de anthropologie (Bany, 2020).

Een hippe term of slogan is het zeker, maar is het realistisch om op brede schaal te gebruiken (Kristianssen et al., Safety Science, 2018)? De term wordt ook al te frequent verward met 'Zero Tolerance', maar daar is er een andere oorzaak-gevolgrelatie.

Niemand zou gewond mogen worden door een ongeval of ziek mogen worden door zijn werk. Daar is iedereen het over eens, maar dat pad ligt bezaaid met obstakels. Schuilen er nadelen achter dit nobel nihilisme, de nul houden?

Jazeker, is er voer voor discussie. Er is de morele kritiek (de focus ligt te sterk op fatale en ernstige zaken), de rationele kritiek (te onprecies) en de operationele kritiek (ongevalscijfers geven geen goed beeld van het niveau van de veiligheid) (Abebe et al., The Vision Zero Handbook, 2020).

Naast de 'zero-risk bias' is er het denken in termen van proporties in de plaats van verschillen. Een grotere reductie in de proportie doden wordt hoger gewaardeerd dan een grotere reductie in feitelijke doden.

Vision Zero is onrealistisch en naïef: geen realiteit maar een wensdroom zoals Utopia (Thomas More, 1516). In het bejubelde boek van Rolf Dobelli De kunst van het heldere denken(2018) lezen we meer over één van de 52 denkfouten die uit de doeken gedaan wordt: de 'zero-risk bias'. Hij besluit: laat ons het idee van een nulrisico laten varen. Leer te leven met het besef dat niets zeker is!

Cero coma cero cero cero cero cero cero cero cero cero cero cinco gramos (Alberto Contador, 2010). Onze Spaanse vriend hield van nullen. In 1997 werd in Zweden het begrip 'Vision Zero' geïntroduceerd als policy om het aantal verkeersongevallen to nul te reduceren. Het legt de klemtoon op het niet inwisselbaar zijn van verkeersveiligheid en mobiliteit (Kim et al., Injury Epidemiology, 2017). Sindsdien is 'Vision Zero' (VZ) ook bij andere ongevallen op de agenda komen te staan, bijvoorbeeld arbeidsongevallen. Het streven naar nul arbeidsongevallen en nul beroepsziektes, komt regelmatig op de voorgrond op de werkvloer. Werkgevers pakken er graag mee uit, met borden waarop staat hoeveel dagen ze al 'ongevalsvrij' zijn. In een 80-tal landen werden sinds 2008 (Seoul Declaration) vijf verschillende VZ-initiatieven uitgerold: verkeersveiligheid, brandveiligheid, patiëntveiligheid, preventie van suicide, en veiligheid op de werkvloer (Kristianssen & Andersson, The Vision Zero Handbook, 2020; Wasserman et al., The Vision Zero Handbook, 2020). Zero schade is zo een mantra geworden die niet vaak in vraag gesteld wordt.Er wordt in de literatuur naar VZ verwezen als een 'filosofie', een 'manier van denken', een 'visie', 'ideaal', 'actie' 'praktisch doel' of een 'concept', maar eigenlijk is het meer een 'commitment strategy' of een 'challenge' (Zwetsloot & Kines, The Vision Zero Handbook, 2020; Sakashita et al., The Vision Zero Handbook, 2020). Verder wordt er gejongleerd met termen als 'specific mindset', 'moral attitude', 'a kind of philosophy' (Bany, The Vision Zero Handbook, 2020). Tegenstanders noemen het een 'marketing hype'. Een nulrisico dat niet bereikt kan worden is een grotere motivator dan de desillusie dat we het wel kunnen. Anderen noemen het daarenboven een 'wazig begrip' (Long, The Zero Aspiration, Maintenance of a Dangerous Idea, 2012). Vision Zero gaat uit van het bestaan van de 'ideale man of vrouw' (Tingvall, The Vison Zero Handbook, 2020). Het is een systeembenadering, gerelateerd aan de volgende domeinen van de filosofie: de ethiek, de axiologie en de anthropologie (Bany, 2020). Een hippe term of slogan is het zeker, maar is het realistisch om op brede schaal te gebruiken (Kristianssen et al., Safety Science, 2018)? De term wordt ook al te frequent verward met 'Zero Tolerance', maar daar is er een andere oorzaak-gevolgrelatie.Niemand zou gewond mogen worden door een ongeval of ziek mogen worden door zijn werk. Daar is iedereen het over eens, maar dat pad ligt bezaaid met obstakels. Schuilen er nadelen achter dit nobel nihilisme, de nul houden? Jazeker, is er voer voor discussie. Er is de morele kritiek (de focus ligt te sterk op fatale en ernstige zaken), de rationele kritiek (te onprecies) en de operationele kritiek (ongevalscijfers geven geen goed beeld van het niveau van de veiligheid) (Abebe et al., The Vision Zero Handbook, 2020).Naast de 'zero-risk bias' is er het denken in termen van proporties in de plaats van verschillen. Een grotere reductie in de proportie doden wordt hoger gewaardeerd dan een grotere reductie in feitelijke doden. Vision Zero is onrealistisch en naïef: geen realiteit maar een wensdroom zoals Utopia (Thomas More, 1516). In het bejubelde boek van Rolf Dobelli De kunst van het heldere denken(2018) lezen we meer over één van de 52 denkfouten die uit de doeken gedaan wordt: de 'zero-risk bias'. Hij besluit: laat ons het idee van een nulrisico laten varen. Leer te leven met het besef dat niets zeker is!