"Ik zie overal ziekenhuizen in Vlaanderen en ze doen allemaal hetzelfde. Onbegrijpelijk!" Het was een quote uit de mond van een Zweedse prof een tweetal jaar terug tijdens een symposium. In Scandinavië is men immers al langer doordrongen van het nut van ziekenhuisnetwerken.
In 2013 was ik enkele weken in Denemarken en bezocht er heel wat ziekenhuizen. Het Rigshospitalet, het grootste en oudste universitaire ziekenhuis in Kopenhagen, heeft er een level 1 traumacenter maar geen spoedopname. De niet-trauma spoedopnames gaan naar een perifeer ziekenhuis aan de andere kant van de stad.
Netwerken is keuzes maken. Daar kraait in Denemarken inmiddels geen haan meer naar.
Virtual Care Center
Nu we hier onze eerste stappen gezet hebben tot het vormen van netwerken gaat men in Mercy Virtual Care Center alweer een stap verder. Het "ziekenhuis" heeft 300 werknemers in dienst maar geen bedden. Online volgen ze patiënten op uit 38 ziekenhuizen in 7 staten.
Als een soort van big brother waakt het Mercy Virtual Center mee over de toestand van patiënten in afgelegen gebieden: een advies van een intensivist bij een acute spoedopname, een dringend neurologisch consult bij een strokepatiënt,... met een klik op de muis is het zo geregeld.
Hoe creëren we meer toegevoegde waarde via de huisarts of hoe tonen we aan dat die er nu al is?
Hun dienstverlening gaat echter verder dan een consultfunctie aan collega's. Ook (chronische) patiënten kunnen inloggen en krijgen binnen de 30 minuten de juiste arts voor zich. 24/7. Artsenwachtpost 2.0 zou je kunnen zeggen.
Als we de marketeers mogen geloven resulteert dit nu al in lagere sterftecijfers, snellere detectie van deterioratie en een besparing van 40 miljoen dollar. Steeds meer Amerikaanse ziekenhuizen sluiten contracten af met een virtuele partner.
Google-bril
Maar wat als het nog verder gaat? Binnenkort is het mogelijk om heel wat chronische aandoeningen online op te volgen, denk hierbij nu al aan glycemie. Maar echt interessant wordt het wanneer we verschillende risico's/sensoren gaan combineren. Dan zal het al snel mogelijk worden om voorspellend te gaan optreden.
"Meneer Peeters, u krijgt binnen het uur een hartinfarct. Ga nu naar het ziekenhuis, ze zijn reeds verwittigd. Hierbij de kortste route" zal ik als notificatie op m'n iphone, watch, lens of google glass ontvangen. Althans zo valt te lezen in "nooit meer ziek" van Koen Kas (leestip!)
Dat het mogelijk zal worden staat vast maar aan wie vertrouwen we onze data toe? (Het gaat immers over het opgeven van ons laatste beetje privacy.) Ongetwijfeld hebben ziekenhuizen deze ambitie, ze zullen wel moeten.
Marketeers
Zal een dergelijk virtual center of alarmcentrale een soort ledenvoordeel worden? Ik zie de mutualiteiten nu al in de handen wrijven. Wellicht zien commerciële bedrijven er een mooi businessmodel in, om met de woorden van de Dovy-marketeer te spreken: "Wist je ook dat Securitas nu je lichaam bewaakt, tegen een hele scherpe prijs?"
Zal ik dan jaarabonnementen moeten afsluiten per risico of komt er een soort van bundel à la telenet? En wat doe ik dan met die vaste lijn die ik niet nodig heb maar die nu eenmaal deel uitmaakt van de bundel?
Misschien komt facebook health wel met de oplossing, met meteen wat gerichte advertenties.
Maar vooral, welke plaats heeft de huisarts in dit virtuele verhaal? Wat als ik online, via een virtual care center, voor heel wat kwaaltjes en chronische opvolging een betere dienstverlening kan vinden? Hoe creëren we meer toegevoegde waarde via de huisarts of hoe tonen we aan dat die er nu al is?
In 2013 was ik enkele weken in Denemarken en bezocht er heel wat ziekenhuizen. Het Rigshospitalet, het grootste en oudste universitaire ziekenhuis in Kopenhagen, heeft er een level 1 traumacenter maar geen spoedopname. De niet-trauma spoedopnames gaan naar een perifeer ziekenhuis aan de andere kant van de stad. Netwerken is keuzes maken. Daar kraait in Denemarken inmiddels geen haan meer naar.Virtual Care CenterNu we hier onze eerste stappen gezet hebben tot het vormen van netwerken gaat men in Mercy Virtual Care Center alweer een stap verder. Het "ziekenhuis" heeft 300 werknemers in dienst maar geen bedden. Online volgen ze patiënten op uit 38 ziekenhuizen in 7 staten. Als een soort van big brother waakt het Mercy Virtual Center mee over de toestand van patiënten in afgelegen gebieden: een advies van een intensivist bij een acute spoedopname, een dringend neurologisch consult bij een strokepatiënt,... met een klik op de muis is het zo geregeld.Hun dienstverlening gaat echter verder dan een consultfunctie aan collega's. Ook (chronische) patiënten kunnen inloggen en krijgen binnen de 30 minuten de juiste arts voor zich. 24/7. Artsenwachtpost 2.0 zou je kunnen zeggen.Als we de marketeers mogen geloven resulteert dit nu al in lagere sterftecijfers, snellere detectie van deterioratie en een besparing van 40 miljoen dollar. Steeds meer Amerikaanse ziekenhuizen sluiten contracten af met een virtuele partner.Google-brilMaar wat als het nog verder gaat? Binnenkort is het mogelijk om heel wat chronische aandoeningen online op te volgen, denk hierbij nu al aan glycemie. Maar echt interessant wordt het wanneer we verschillende risico's/sensoren gaan combineren. Dan zal het al snel mogelijk worden om voorspellend te gaan optreden. "Meneer Peeters, u krijgt binnen het uur een hartinfarct. Ga nu naar het ziekenhuis, ze zijn reeds verwittigd. Hierbij de kortste route" zal ik als notificatie op m'n iphone, watch, lens of google glass ontvangen. Althans zo valt te lezen in "nooit meer ziek" van Koen Kas (leestip!)Dat het mogelijk zal worden staat vast maar aan wie vertrouwen we onze data toe? (Het gaat immers over het opgeven van ons laatste beetje privacy.) Ongetwijfeld hebben ziekenhuizen deze ambitie, ze zullen wel moeten. MarketeersZal een dergelijk virtual center of alarmcentrale een soort ledenvoordeel worden? Ik zie de mutualiteiten nu al in de handen wrijven. Wellicht zien commerciële bedrijven er een mooi businessmodel in, om met de woorden van de Dovy-marketeer te spreken: "Wist je ook dat Securitas nu je lichaam bewaakt, tegen een hele scherpe prijs?"Zal ik dan jaarabonnementen moeten afsluiten per risico of komt er een soort van bundel à la telenet? En wat doe ik dan met die vaste lijn die ik niet nodig heb maar die nu eenmaal deel uitmaakt van de bundel?Misschien komt facebook health wel met de oplossing, met meteen wat gerichte advertenties. Maar vooral, welke plaats heeft de huisarts in dit virtuele verhaal? Wat als ik online, via een virtual care center, voor heel wat kwaaltjes en chronische opvolging een betere dienstverlening kan vinden? Hoe creëren we meer toegevoegde waarde via de huisarts of hoe tonen we aan dat die er nu al is?
