We staan in Gaza voor immense uitdagingen. Botinfecties vormen voor de gewonden een bijkomend obstakel op de moeilijke weg naar herstel. Hun ernstige en complexe verwondingen vereisen maanden, zo niet jaren van wondzorg, chirurgie en kinesitherapie. En de infecties verhinderen dat herstel.

Schotwonden brengen sowieso een groot risico op infecties met zich mee. Wanneer een vervuild, vreemd voorwerp de huid binnendringt, is het van cruciaal belang dat de wonde gereinigd wordt om het risico op infectie te beperken. De schotwonden in Gaza behoren tot nog complexere verwondingen: het bot raakt verbrijzeld, met ingewikkelde ingrepen tot gevolg, waardoor de wonde nog langer openligt. Daardoor vergroot het risico op infecties sterk.

Op de koop toe blijken bijzonder veel van de infecties resistent voor antibiotica. Deze infecties zijn bestand geworden tegen veel van de antibiotica die als behandeling worden ingezet. Dat is doorgaans het gevolg van een overmatig gebruik van antibiotica binnen de gemeenschap of in het milieu.

Het is een wereldwijd probleem dat almaar ernstiger wordt. De gebruikelijke antibiotica werken niet langer in op de resistente infectie, waardoor de patiënt veel sterkere antibiotica moet innemen met een hoger risico op bijwerkingen. Bovendien moet de patiënt in kwestie zes tergend lange weken in quarantaine worden geplaatst om te voorkomen dat de resistente bacteriën zich binnen het ziekenhuis en naar andere patiënten verspreiden.

Dergelijke infecties behandelen is altijd een uitdaging, maar in Gaza is dat nog moeilijker

Dergelijke infecties behandelen is altijd een uitdaging, waar ook ter wereld. Maar in Gaza is dat nog moeilijker: het Gazaans zorgsysteem staat al meer dan tien jaar onder druk. Pas sinds kort is er in Gaza een laboratorium dat uitgerust is voor de analyse van botstalen. Dat is een cruciale stap op weg naar een correcte diagnose van de botinfecties, om te achterhalen of de antibiotica doeltreffend zullen zijn.

De laboranten maken gebruik van stukjes geïnfecteerd bot om de bacteriën te kweken in een petrischaal, waar verschillende soorten bacteriën zich kunnen vermenigvuldigen op uiteenlopende voedingsbodems. Daarmee wordt duidelijk welke bacteriën in het bot aanwezig zijn en hoe ze zullen reageren op specifieke antibiotica. Aan de hand van die reeks tests kunnen onze teams dan achterhalen welke infecties ze moeten bestrijden.

Het is een hele opgave: er moeten voldoende specialisten ingezet worden, maar ook de geschikte geneesmiddelen en ruimtes moeten worden voorzien ter bestrijding van de infecties. En intussen liggen sommige patiënten tot vier uur per dag aan een infuus met antibiotica, terwijl onze dokters erop toezien dat de infectie effectief wordt bestreden en de medicatie geen negatieve bijwerkingen heeft. Zo ligt de patiënt te wachten tot de bacterie is overwonnen en tot chirurgie kan worden overgegaan, met een lange en onzekere weg voor de boeg.

We staan in Gaza voor immense uitdagingen. Botinfecties vormen voor de gewonden een bijkomend obstakel op de moeilijke weg naar herstel. Hun ernstige en complexe verwondingen vereisen maanden, zo niet jaren van wondzorg, chirurgie en kinesitherapie. En de infecties verhinderen dat herstel. Schotwonden brengen sowieso een groot risico op infecties met zich mee. Wanneer een vervuild, vreemd voorwerp de huid binnendringt, is het van cruciaal belang dat de wonde gereinigd wordt om het risico op infectie te beperken. De schotwonden in Gaza behoren tot nog complexere verwondingen: het bot raakt verbrijzeld, met ingewikkelde ingrepen tot gevolg, waardoor de wonde nog langer openligt. Daardoor vergroot het risico op infecties sterk.Op de koop toe blijken bijzonder veel van de infecties resistent voor antibiotica. Deze infecties zijn bestand geworden tegen veel van de antibiotica die als behandeling worden ingezet. Dat is doorgaans het gevolg van een overmatig gebruik van antibiotica binnen de gemeenschap of in het milieu. Het is een wereldwijd probleem dat almaar ernstiger wordt. De gebruikelijke antibiotica werken niet langer in op de resistente infectie, waardoor de patiënt veel sterkere antibiotica moet innemen met een hoger risico op bijwerkingen. Bovendien moet de patiënt in kwestie zes tergend lange weken in quarantaine worden geplaatst om te voorkomen dat de resistente bacteriën zich binnen het ziekenhuis en naar andere patiënten verspreiden.Dergelijke infecties behandelen is altijd een uitdaging, waar ook ter wereld. Maar in Gaza is dat nog moeilijker: het Gazaans zorgsysteem staat al meer dan tien jaar onder druk. Pas sinds kort is er in Gaza een laboratorium dat uitgerust is voor de analyse van botstalen. Dat is een cruciale stap op weg naar een correcte diagnose van de botinfecties, om te achterhalen of de antibiotica doeltreffend zullen zijn.De laboranten maken gebruik van stukjes geïnfecteerd bot om de bacteriën te kweken in een petrischaal, waar verschillende soorten bacteriën zich kunnen vermenigvuldigen op uiteenlopende voedingsbodems. Daarmee wordt duidelijk welke bacteriën in het bot aanwezig zijn en hoe ze zullen reageren op specifieke antibiotica. Aan de hand van die reeks tests kunnen onze teams dan achterhalen welke infecties ze moeten bestrijden.Het is een hele opgave: er moeten voldoende specialisten ingezet worden, maar ook de geschikte geneesmiddelen en ruimtes moeten worden voorzien ter bestrijding van de infecties. En intussen liggen sommige patiënten tot vier uur per dag aan een infuus met antibiotica, terwijl onze dokters erop toezien dat de infectie effectief wordt bestreden en de medicatie geen negatieve bijwerkingen heeft. Zo ligt de patiënt te wachten tot de bacterie is overwonnen en tot chirurgie kan worden overgegaan, met een lange en onzekere weg voor de boeg.