Opera Ballet Vlaanderen duikt het rijk der vrijheid in met een double bill (Palmos - Half Life) waarin elektronische muziek en klanken de choreografie schragen.
...
Eerste pijler van de voorstelling is Palmos van de Griekse choreograaf Andonis Foniadakis. Hij maakte ze in maart 2021 noodgedwongen en speciaal voor een streamingcaptatie. De hunkering naar menselijke verbinding en sociaal contact staan centraal in zijn choreografie.In Palmos, het Griekse woord voor polsslag, voel je een melancholisch verlangen om te mogen omarmen, los van stereotiepe genderpatronen. De muziek van Active Child zorgt voor een hedendaags geluid en tegelijk voor een mystieke sfeer die wel tijdloos lijkt. Die wordt vooral gecreëerd door de falsetstem van Patrick James Grossi die soepel boven de elektronische klanken uit synthesizer, harp en gitaren lijkt te zweven. Naast een selectie songs uit zijn eerdere albums, schreef hij ook twee nummers speciaal voor deze productie. Zo gaat Untouch specifiek over het isolement wanneer strenge regels social distancing bevelen. Wake me when it's over illustreert de slaapdronken toestand wanneer alles weer voorbij lijkt. De bijzondere streamingversie van Palmos kreeg internationaal lovende commentaren. De choreografie wordt nu opnieuw live op de scène gebracht in Gent en Antwerpen en wordt daarom ook weer lichtjes aan- gepast aan de nieuwe situatie.De choreografie Half Life vervolledigt het tweeluik rond verbinden en loslaten bij Opera Ballet Vlaanderen. En ook in deze voorstelling draagt actuele elektronische muziek de dans. Hier zijn het de beats van Ori Lichtik, één van de grondleggers van de technoscène in Tel Aviv, die de Israëlische choreografe Sharon Eyal inspireerden.In Half Life laat ze de dansers als één levend organisme in strakke formaties over de scène bewegen. "Ik hou ervan mensen te zien die hetzelfde zijn maar toch heel verschillend", zegt de choreografe daarover. "Dezelfde timing, dezelfde vorm, hetzelfde idee, dezelfde stijl maar toch anders. Ik hou ervan unisono te zien, maar dan scheve unisono."De choreografie Half Life heeft wel wat van de beweging van een zwerm vogels of van een volle dansvloer op een technoparty waar het individu zich even losmaakt om dan weer opgenomen te worden in een groot pulserend lichaam dat zichzelf in extase danst. Zeker nu de clubs in België weer open zijn, is het niet ondenkbaar dat de drang opkomt om na de voorstelling zelf de dansvloer op te gaan zoeken.