...
Een doordeweekse lunchpauze. Met enkele collega's zit een van onze aso's kinderpsychiatrie te eten in het restaurant van ons universitair ziekenhuis. Plots schuiven nog twee mensen aan op de hoek van de tafel. "Spijtig toch dat universitaire ziekenhuizen zich met zoveel moeten bezighouden. Zoiets als kinderpsychiatrie bijvoorbeeld, dat hoort toch niet thuis in een universitair ziekenhuis!'" Aan onze kant van de tafel wordt het erg stil en richten de oren zich discreet doch volledig op het gesprek. "Dat is toch geen geneeskunde waar je innovatief of echt belangrijk wetenschappelijk onderzoek kan doen? Daar zouden universitaire ziekenhuizen zich toch niet mee bezig moeten houden?".Eens terug in het staflokaal brengt onze assistent verbouwereerd verslag uit. Hoe kan het dat zo'n naaste collega, zo'n slecht zicht heeft op ons vakgebied?