...

Sinds begin 2022 is de lijst met ingrepen die in het daghospitaal mogen gebeuren flink uitgebreid. Ook de financiering werd aangepast. De overheid stimuleert dit en Maha toont aan dat de ziekenhuizen hier om diverse redenen gretig op inspelen - al was de trend al langer aan de gang. Vooral het chirurgische dagziekenhuis neemt ook in 2023 een hoge vlucht. Op basis van enquêtegegevens over de eerste jaarhelft bedraagt de toename zelfs 22%. Daar staat tegenover dat op alle diensten, behalve geriatrie en pediatrie, het aantal klassieke opnames en de gemiddelde verblijfsduur (nog vijf dagen) blijft dalen. Zoals reeds aangehaald (blz. 1) is personeel de grootste uitgavenpost van een ziekenhuis. Het kader ingevuld krijgen en houden blijft echter een groot probleem. Vacatures voor verpleegkundigen raken niet ingevuld. Vorig jaar hadden de 86 Belgische algemene ziekenhuizen samen 2.800 betrekkingen openstaan, een vijfde meer dan in 2021. Het tekort bedraagt continu 5%. Hierdoor, aldus Belfius, moeten ziekenhuizen geregeld afdelingen sluiten. Er is te weinig personeel omwille van diverse redenen. Volgens Maha zet de betere verloning heel wat mensen aan om deeltijds te werken. Daarnaast ligt het absenteïsme in de ziekenhuizen erg hoog, 11,4% in 2022. Langdurig ziekteverzuim -meer dan een jaar - neemt nog toe en bedroeg de eerste zes maanden van 2023 4,1%. Het kortdurend verzuim daalt wel wat. Het hoge absenteïsme verklaart waarom het aantal uitzendkrachten in de ziekenhuizen blijft toenemen. In 2022 ging het om 1.900 voltijdsequivalenten. Voor het eerst stond in 2022 het eigen vermogen van de ziekenhuizen onder druk. Dit terwijl ze dit het afgelopen decennium jaar na jaar beperkt konden laten aansterken. Omdat het negatief resultaat het eigen vermogen aanspreekt, lukte dat vorig jaar niet meer. Ook de 'vrije beschikbare marge' om zelf te investeren kromp tot 165 miljoen - een derde vergeleken met 2021. Die beperkte vrije beschikbare marge maakt het ook lastig om langetermijnleningen aan te gaan. Volgens Belfius is "een combinatie van een dalende liquiditeit en solvabiliteit een alarmsignaal". De toekomst ziet er dus niet rooskleurig uit. Temeer daar de investeringen in terreinen en gebouwen de laatste jaren structureel daalde - van 1,4 miljard bruto in 2018 naar 1,2 miljard in 2022. Het patrimonium op peil houden, is dus moeilijk. Ook door de gestegen bouwkosten en hogere rentevoeten.