...
Pierre Bonnard (1867-1947) is vooral bekend als een introvert man, die honderden naaktportretten van zijn vrouw heeft geschilderd, meestal in de badkamer waar ze omwille van een extreme vorm van smetvrees de helft van haar tijd doorbracht. Maar in deze stille, teruggetrokken, ingetogen man schuilde een alter ego vol opgekropte innerlijke woede. Getuige daarvan zijn zelfportret uit 1931 waarin hij zich toont als een bokser die met gebalde vuisten de toeschouwer aankijkt, klaar om een vuistslag uit te delen. De achtergrond doet denken aan de quasi abstracte natuurimpressies van Monet, de figuur heeft iets Baconiaans.Bonnard wordt vaak verweten tijdens de twee wereldoorlogen, zich van geen kwaad bewust, stillevens en tuinzichten te blijven schilderen. Twee schilderijen die nu getoond worden in Tate Modern ontkrachten dat verhaal. Bonnard was 47 toen WOI uitbrak en werd net niet opgeroepen voor het leger, maar in 1917 besloot hij vrijwillig toe te treden tot de Missions d'Artistes aux Armées. In die hoedanigheid werd hij naar het front aan de Somme gestuurd waar hij de verwoesting van de oorlog documenteerde in het grauwe schilderij Un village en ruines, waarop een ambulance wordt volgeladen met gewonde soldaten. In 1918 schilderde hij Le Quatorze Juillet om het feestgedruis van het volk te schilderen. Volgens een andere theorie heet het werk L'Armistice, verwijzend naar de Wapenstilstand van 11 november. De vrouwenfiguur op de voorgrond herinnert aan de dame met ontblote borst en tricolore vlag in het iconische schilderij La liberté guidant le Peuple (1830) van Eugène Delacroix.Pierre Bonnard: the Colour of the Memory. Tot 6 mei in Tate Modern, London. (U) South Bank. Open alle dagen van 10u tot 18u, vrijdag en zaterdag tot 22u. Info: www.tate.org.uk