Recent stelde coronacommissaris Pedro Facon een van zijn eerste beleidsdaden. Met name stuurde hij een opmerkelijke brief rond over de 'spreidingsstrategie, regulatie en transferten van patiënten', zeg maar het interhospitaaltransport van covid-19-patiënten.
De voormalige topman van de FOD Volksgezondheid is daarmee consequent. In zijn vorig leven was Pedro Facon de geestelijke vader van het plan om patiënten over ziekenhuizen, netwerken en provincies te verdelen. Loopt het over in één ziekenhuis, dan worden patiënten overgeheveld naar hospitalen die wel nog over voldoende capaciteit beschikken. Zo vrijwaart elk ziekenhuis mensen, middelen en ruimte voor niet-covid zorg.
Een prima principe. Helaas is niets wat het lijkt in de wondere wereld van de gezondheidszorg. Professor Marc Noppen, CEO van het UZ Brussel, wees er bij herhaling op dat veel tijd en energie verloren gaat aan het verkassen van patiënten. Niet altijd verwelkomen ziekenhuizen zieken van elders met open armen.
Volgens Pedro Facon moeten alle kansen op spreiding en transport benut worden. Of de ziekenhuizen volgen, valt af te wachten
Hen een gebrek aan solidariteit verwijten, is soms wat kort door de bocht. Er zijn nog wel andere goede redenen, geeft ook Facon toe. Een wettelijk kader voor interhospitaaltransport ontbreekt nu eenmaal.
Op korte termijn komt het ook niet in zicht. En aan patiëntenvervoer zitten nogal wat medicolegale kantjes vast. Om niet te spreken van de patiënten zelf en hun familie, bij wie het enthousiasme vaak zoek is. Dat alles remt het patiëntentransport af.
De coronacommissaris tracht de bezwaren met zijn bekend voluntarisme te counteren. Op ziekenhuis-, netwerk- en centraal niveau zijn er organisatorische en financiële transportregelingen getroffen. Plus, een regulatiecel kan met hulp van defensie ziekenvervoer plannen. Pedro Facon geeft mee dat alle kansen op spreiding en transport benut moeten worden. Of de ziekenhuizen volgen, valt nog af te wachten.
De voormalige topman van de FOD Volksgezondheid is daarmee consequent. In zijn vorig leven was Pedro Facon de geestelijke vader van het plan om patiënten over ziekenhuizen, netwerken en provincies te verdelen. Loopt het over in één ziekenhuis, dan worden patiënten overgeheveld naar hospitalen die wel nog over voldoende capaciteit beschikken. Zo vrijwaart elk ziekenhuis mensen, middelen en ruimte voor niet-covid zorg. Een prima principe. Helaas is niets wat het lijkt in de wondere wereld van de gezondheidszorg. Professor Marc Noppen, CEO van het UZ Brussel, wees er bij herhaling op dat veel tijd en energie verloren gaat aan het verkassen van patiënten. Niet altijd verwelkomen ziekenhuizen zieken van elders met open armen. Hen een gebrek aan solidariteit verwijten, is soms wat kort door de bocht. Er zijn nog wel andere goede redenen, geeft ook Facon toe. Een wettelijk kader voor interhospitaaltransport ontbreekt nu eenmaal. Op korte termijn komt het ook niet in zicht. En aan patiëntenvervoer zitten nogal wat medicolegale kantjes vast. Om niet te spreken van de patiënten zelf en hun familie, bij wie het enthousiasme vaak zoek is. Dat alles remt het patiëntentransport af. De coronacommissaris tracht de bezwaren met zijn bekend voluntarisme te counteren. Op ziekenhuis-, netwerk- en centraal niveau zijn er organisatorische en financiële transportregelingen getroffen. Plus, een regulatiecel kan met hulp van defensie ziekenvervoer plannen. Pedro Facon geeft mee dat alle kansen op spreiding en transport benut moeten worden. Of de ziekenhuizen volgen, valt nog af te wachten.
