'Ik mag een maandelijks opiniestukje schrijven!' Ik kon mijn opborrelend enthousiasme nauwelijks verbergen want ik voelde me een stapje dichter bij mijn eerste kinderdroom: schrijver worden. Mijn vrouw haalde even haar wenkbrauwen op en bekeek het een stuk nuchterder: 'Ga je je nu nog wat meer administratie op de hals halen?' Kinderdromen zijn gelukkig onbetaalbaar, en vrije meningsuiting ook.
Administratie binnen de geneeskunde is ook onbetaalbaar. Letterlijk dan. Al die pagina's hospitalisatieverslagen of raadplegingsbrieven kunnen we als arts niet aanrekenen, maar zijn 'inbegrepen' in de nomenclatuur. Op de jaarlijkse klasreünie levert dat steevast grote hilariteit op bij de drie advocaten die mijn jaar voortbracht, die strak in het pak schuddebuikend voorrekenen hoe het lezen en schrijven van e-mails alleen al een groot deel van hun blinkende Maserati bekostigt.
Terwijl ik me door de dagelijkse karrenvracht aan gratis e-mails van ongeruste patiënten en terechte maar soms ingewikkelde adviezen voor externe verwijzers worstel, ligt er nog een stapel papier te lonken. Ondanks een heel leger behulpzame secretaresses blijven er talloze door de arts eigenhandig geschreven medische motivaties en handtekeningen vereist op de meest ondenkbare formulieren, attesten voor ziekte of werkonbekwaamheid, goedkeuringen voor sport of rijvaardigheid, terugbetalingsattesten, en nog veel meer. En dan spreken we nog niet over de volumineuze dossiers voor beroepsziektes of bepaling van het werkongeschiktheidspercentage, of het invullen van de Qermid webformulieren waarin wij de databases van het Riziv aanvullen... wat soms langer duurt dan implantatie van het device zelf...
Laat ik u de administratieve frustratie even schetsen naar aanleiding van de weigering (zonder opgegeven reden) door één van onze mutualiteiten betreffende de terugbetaling van het nieuwe anticoagulans dat een patiënte van mij al jaren inneemt. Het kostte me al een half uur om te achterhalen over welke mevrouw Claes Maria (fictieve naam, maar minstens even vaak voorkomend) het ging. Er stond immers geen geboortedatum op de brief, enkel een duister aansluitingsnummer. Daarna volgde een telefoontje binnen de restrictieve openingsuren van de betreffende mutualiteitsafdeling. Of ik voor mevrouw Claes het correcte terugbetalingsformulier wilde gebruiken. Gedurende de twee weken tijd die het de patiënte kostte om het formulier binnen te brengen en de vier weken tijd die het de mutualiteit kostte om goedkeuring te verlenen, waren de formulieren blijkbaar veranderd, en moest er nu opnieuw 'eerste aanvraag' in plaats van 'verlenging' aangekruist worden. De respons op het nieuwe formulier was een vraag naar 'meer klinische informatie' bij de start van behandeling... bij een patiënte die hetzelfde product eerder al jarenlang terugbetaald kreeg. Beste heer Van Gorp, denkt u nu werkelijk dat wij zomaar zonder reden krachtige bloedverdunners met risico op fatale hersenbloeding voorschrijven?
Beste heer Van Gorp, denkt u nu werkelijk dat wij zomaar zonder reden krachtige bloedverdunners met risico op fatale hersenbloeding voorschrijven?
Een logische vraag is natuurlijk waarom we die administratieve rompslomp niet kunnen vereenvoudigen. De hiervoor bevoegde staatssecretaris Theo Francken heeft volgens mij echter nog geen ziekenhuis of artsenkabinet langs de binnenkant gezien, of het moest zijn dat er zich een illegale vluchteling schuilhield... Op de website van de Dienst Administratieve Vereenvoudiging staat wel een trotse link naar de verwezenlijkingen van 2016. Het is een bijzonder kleurrijk rapport maar verder dan enkele ongetwijfeld prima maatregelen als het promoten van e-facturatie, elektronische maaltijdcheques en ecocheques, lijkt de Dienst niet gekomen te zijn. De administratieve besparing in 2016 bedraagt een slordige 280 miljoen euro. Over maatregelen in de medische sector: geen woord.
Groot was dan ook mijn verbazing toen ik enkele weken geleden las dat de overheid voor de 'administratieve last' van onze mutualiteiten opnieuw een jaarlijkse subsidie van ongeveer 1 miljard euro uitkeerde... Administratie is dan toch betaalbaar, het hangt er alleen van af wie ze moet uitvoeren...
Beste heer Francken en mevrouw De Block, ik heb een excellent idee om in 2018 eens echt te besparen in de gezondheidszorg. Als u alle papieren correspondentie tussen artsen, ziekenhuizen, mutualiteiten en Riziv nu eens zou afschaffen, en attesten automatisch zou koppelen aan het elektronisch voorschrift, dan voel ik dat er een administratieve besparing van zomaar eventjes 1 miljard euro in de lucht hangt... Niet eenmalig, maar elk jaar bovendien... En u maakt daar voor de verandering eens iedereen blij mee!