...
Ook de ziekenhuizen en huisartsenkringen moeten ermee bezig blijven redelijke oplossingen uit te werken. "De vicieuze cirkel waarbij steeds minder artsen meer werk moeten verrichten dient absoluut doorbroken te worden", aldus de Orde.De Orde krijgt er zelf ook mee te maken. Bij de nationale raad en de provinciale raden komen geregeld klachten aan van patiënten die geen arts vinden voor hun probleem binnen een redelijk tijdsbestek.'Arts in Nood' ziet een exponentiële hulpvraag van artsen die geconfronteerd worden met een ondraaglijke werklast en geregeld melden dat ze onmiddellijk met hun praktijk willen stoppen. Het artsentekort laat zich al een tijdje voelen, stelt de Orde. Aanvankelijk reageerden de artsen dan maar door meer uren te gaan werken. Huisartsenkringen en ziekenhuizen werkten aan een betere afstemming van de zorg. Voor zover de kwaliteit van zorg het toelaat werden taken gedelegeerd.Toen dat niet meer volstond, voerden sommige artsen uit zelfbescherming een patiëntenstop in. Maar dat verschuift de werklast alleen maar naar andere artsen, en naar de spoeddiensten. Het versterkt ook oneigenlijk gebruik van de zorg.Het is op een punt gekomen dat wanneer één arts overbelast raakt er door het domino-effect ook verschillende anderen dreigen af te haken.De beleidsmakers moeten nu snel werk maken van ondersteunende maatregelen. De quota en subquota die de overheid voor artsen berekent moeten een ruime marge bevatten om moeilijk te voorziene factoren op te vangen: uitbraken van infectieziekten, toenemende agressie tegen zorgeverleners, nieuwe administratieve taken,...De Orde onderstreept dat de overheid tevens rekening moet houden met de toegenomen wens van de artsen om een normaler werkritme te handhaven en ook tijd over te houden voor een privéleven. De Orde vraagt niet alleen aan artsen - de beroepsorganisaties en wetenschappelijke verenigingen - maar ook aan patientenverenigingen om te blijven nadenken over oplossingen.