...

Het werd een hartelijk gesprek met toch soms een bitse ondertoon: over de toekomst van het overleg, maar ook over de toekomst van de ziekteverzekering.Als artsenleider stelt u zich meer en meer de vraag of het overleg met de ziekenfondsen nog wel zin heeft. Waarom?Marc Moens: Een akkoord sluiten is altijd geven en nemen. De onderhandelaars moeten fair zijn en dat is vandaag niet meer het geval. Men komt terug op gemaakte afspraken. En wat is nog de waarde van een akkoord als de minister op gelijk welk moment kan zeggen dat er nog 60 miljoen extra bespaard moet worden? Verliezen we onze tijd niet als we dan nog met de ziekenfondsen onderhandelen? Er gaan steeds meer stemmen op dan maar rechtstreeks met de minister te negotiëren. Ambtenaren als Jo De Cock en Ri De Ridder zijn heel bekwaam, zij kunnen als tussenschakel fungeren.Een andere mogelijkheid is dat we rechtstreeks met de patiëntenorganisaties gaan samenwerken. Dat is misschien nog een prematuur idee. Misschien is het onmogelijk - het Franstalige patiëntenplatform (LUSS) pleit voor gratis geneeskunde. Maar op een bepaald moment is de maat vol.Welke rol ziet u dan nog voor de ziekenfondsen?MM: In se zijn ze ledenverenigingen zoals een biljartvereniging of eender welke sportvereniging. Vandaag zijn de ziekenfondsen uitgegroeid tot machtsbastionnen buiten alle proportie. Laat ze 100 jaar terug keren in de tijd en hun oorspronkelijke rol terug opnemen die ze toen speelden.Paul Callewaert: Ik vind dat u dat heel erg opblaast. Ik ken uw uitspraak dat een land kan overleven zonder ziekenfondsen maar niet zonder artsen. Wel, ik geef u op een blaadje: zonder ziekenfondsen zullen veel artsen ook niet overleven. En patiënten al zeker niet.Gezondheidseconoom Lieven Annemans schrijft dat de medicomut niet meer van deze tijd is. Hij vindt het tijd dat patiëntenorganisaties hun zeg krijgen in het overleg.PC: Dat is een evolutie waar we voor een stuk in kunnen meegaan. Patiëntenverenigingen hebben vandaag al een stem in een aantal adviesorganen. Ze hebben bijvoorbeeld ook een zitje in het Kenniscentrum. Maar de vraag is: zijn ze ook bereid om keuzes te maken en om financiële verantwoordelijkheid op te nemen? Want dat behoort ook tot de opdracht van de ziekenfondsen. Misschien blijven ze liever de rol spelen van pressiegroep.Annemans schrijft dat ziekenfondsen minder dan vroeger de belangen van patiënten verdedigen. PC: Dat is totale nonsens. Annemans creëert de foute perceptie dat het landschap van de patiëntenverdediging versnipperd zou zijn. Dat is niet zo. Als ziekenfondsen kennen we de patiëntenverenigingen, we praten met hen en zien elkaar niet als concurrenten. De zaken die zij aanbrengen, kaarten wij ook aan in de overlegcommissies. Maar als mutualiteiten zijn we 'generalisten', we kunnen nooit dezelfde deskundigheid aan de dag leggen als elk van die patiëntenliga's. Precies daar kunnen zij ons helpen. Maar laat er geen misverstand over bestaan: vandaag verdedigen wij de belangen van de patiënten. Wij zijn daarnaast ook verplicht om hen te informeren en te begeleiden want het systeem wordt steeds complexer.Lees in Artsenkrant vandaag het volledige interview, over onder meer:- De Hoofdstuk IV-affaire - Deconventie en conventietarieven - Ziekenhuisfinanciering en programmering - Een terugblik op het tijdperk Onkelinx - Het overleg na de staatshervorming