"We spelen een spel vanavond!" De slogan uit de jaren '80 en '90 is in mijn hoofd legendarisch in zijn eenvoud. Het was de tagline van een grote spelletjesfabrikant. Niet dat ik als kind zo'n groot adept van bordspellen was, maar ik liet mij al graag eens gaan. Waarschijnlijk heb ik nog meer met de kinderen gespeeld. En het eerste wat je hen probeert te leren, is om de spelregels te lezen, of bij ontstentenis van leesvaardigheden, ze voor te lezen. Ja, zelfs het Studio 100-kwartetspel heeft spelregels. Om nog maar te zwijgen van Bunny Hop of PimPamPet...

We vinden dit de meest normale zaak ter wereld: elk spel heeft zijn regels. Waarom mag je niet kopen als je nog kunt volgen bij manillen? Dat zijn de spelregels. Waarom moet je betalen als je op een huis van iemand anders komt in Monopoly? Dat zijn de spelregels.

Zolang de spelregels duidelijk zijn en vooral redelijk zal daar zelden discussie over zijn. Toegegeven, er zijn er altijd wel die proberen te zeuren en zelf regels proberen uit te vinden, maar dan grijp je gewoon terug naar de bron van alle waarheid: het 'boekske'.

Recentelijk kreeg ik een melding op mijn telefoon van de health app. Ik gebruik de app die op de telefoon zat, zo lui ben ik dan wel, maar het deed zijn werk goed, in alle eerlijkheid. Zonder merken te noemen, maar het klinkt een beetje als een relatief gekende televisiehond.

Maar goed, die healthapp dus. Niet dat ik maniakaal al mijn data bijhoud. Ik gebruik het vooral als stappenteller. De melding ging over het feit dat ze de algemene voorwaarden van de app hadden aangepast en een belangrijke update hadden gedaan, waardoor ik opnieuw toestemming moest geven. Tot hier leek alles redelijk te zijn.

En dan krijg je plots de gekende pop-up met de vraag om toestemming. Alleen vroegen ze iets te veel naar mijn zin. Toestemming vragen tot de sensoren en de locatie, dat snap ik nog. Maar waarom in de naam van freaking numnum hebben ze toegang nodig tot mijn belgeschiedenis, en zelfs de mogelijkheid om zelf telefoontjes te plegen vanuit een healtapp. Lang verhaal kort, ik gebruik die app niet meer. Waarom? De vraag naar toegang was voor mij onredelijk.

Ik gebruik die app niet meer. De vraag naar toegang was voor mij onredelijk

En ik heb dat de laatste tijd nogal eens. Noem het midlifecrisis, maar de spelregels zijn niet meer duidelijk. Er is ook geen 'boekske' om op terug te vallen. Coronamaatregelen moeten blijkbaar ook niet meer voldoen aan de redelijkheidstest. Je krijgt sommige dingen gewoon niet meer uitgelegd. De raamregel om er maar eentje te noemen. Alsof covid zich alleen verspreidt als je naar de kust rijdt.

Die regel was zo onredelijk dat de goegemeente die snel naar de prullenmand heeft verwezen. Er sluipen er echter nog altijd door, waarbij de redelijkheidstoets duidelijk niet gebeurd is. Waarom is een code voor een gratis-in-het-kader-van-vakantie-PCR-test maar 10 dagen geldig? Wat is daar de redelijkheidstoets achter? Misschien is die er wel, maar wordt die ons - arme burgers - gewoon niet toegelicht.

Triest is vooral om te zien hoe het escaleert. Alle redelijkheid verdwijnt uit het debat. Als voormalige kamervoorzitters individuen als de militair met de sleutels van de wapenkamer beginnen ge verdedigen met een kleuterachtige 'hij heeft het zelf gezocht'-uitspraak, dan moet je toch echt vragen stellen - als mens en als maatschappij.

Zou er iemand op het kabinet van Boris Johnson durven te vragen of versoepelen met een dagelijks besmettingsaantal dat - bij schrijven - boven de 50.000 gaat, een R-waarde tussen 1.2 en 1.6 en stijgende hospitalisaties, wel een goed idee is? Zou iemand hem vragen: "Boris, is dat wel redelijk?" Ik kan mij inbeelden dat het antwoord volgt: "Mijn beste, we zijn al lang de redelijkheid voorbij."

"We spelen een spel vanavond!" De slogan uit de jaren '80 en '90 is in mijn hoofd legendarisch in zijn eenvoud. Het was de tagline van een grote spelletjesfabrikant. Niet dat ik als kind zo'n groot adept van bordspellen was, maar ik liet mij al graag eens gaan. Waarschijnlijk heb ik nog meer met de kinderen gespeeld. En het eerste wat je hen probeert te leren, is om de spelregels te lezen, of bij ontstentenis van leesvaardigheden, ze voor te lezen. Ja, zelfs het Studio 100-kwartetspel heeft spelregels. Om nog maar te zwijgen van Bunny Hop of PimPamPet...We vinden dit de meest normale zaak ter wereld: elk spel heeft zijn regels. Waarom mag je niet kopen als je nog kunt volgen bij manillen? Dat zijn de spelregels. Waarom moet je betalen als je op een huis van iemand anders komt in Monopoly? Dat zijn de spelregels. Zolang de spelregels duidelijk zijn en vooral redelijk zal daar zelden discussie over zijn. Toegegeven, er zijn er altijd wel die proberen te zeuren en zelf regels proberen uit te vinden, maar dan grijp je gewoon terug naar de bron van alle waarheid: het 'boekske'. Recentelijk kreeg ik een melding op mijn telefoon van de health app. Ik gebruik de app die op de telefoon zat, zo lui ben ik dan wel, maar het deed zijn werk goed, in alle eerlijkheid. Zonder merken te noemen, maar het klinkt een beetje als een relatief gekende televisiehond. Maar goed, die healthapp dus. Niet dat ik maniakaal al mijn data bijhoud. Ik gebruik het vooral als stappenteller. De melding ging over het feit dat ze de algemene voorwaarden van de app hadden aangepast en een belangrijke update hadden gedaan, waardoor ik opnieuw toestemming moest geven. Tot hier leek alles redelijk te zijn. En dan krijg je plots de gekende pop-up met de vraag om toestemming. Alleen vroegen ze iets te veel naar mijn zin. Toestemming vragen tot de sensoren en de locatie, dat snap ik nog. Maar waarom in de naam van freaking numnum hebben ze toegang nodig tot mijn belgeschiedenis, en zelfs de mogelijkheid om zelf telefoontjes te plegen vanuit een healtapp. Lang verhaal kort, ik gebruik die app niet meer. Waarom? De vraag naar toegang was voor mij onredelijk.En ik heb dat de laatste tijd nogal eens. Noem het midlifecrisis, maar de spelregels zijn niet meer duidelijk. Er is ook geen 'boekske' om op terug te vallen. Coronamaatregelen moeten blijkbaar ook niet meer voldoen aan de redelijkheidstest. Je krijgt sommige dingen gewoon niet meer uitgelegd. De raamregel om er maar eentje te noemen. Alsof covid zich alleen verspreidt als je naar de kust rijdt. Die regel was zo onredelijk dat de goegemeente die snel naar de prullenmand heeft verwezen. Er sluipen er echter nog altijd door, waarbij de redelijkheidstoets duidelijk niet gebeurd is. Waarom is een code voor een gratis-in-het-kader-van-vakantie-PCR-test maar 10 dagen geldig? Wat is daar de redelijkheidstoets achter? Misschien is die er wel, maar wordt die ons - arme burgers - gewoon niet toegelicht. Triest is vooral om te zien hoe het escaleert. Alle redelijkheid verdwijnt uit het debat. Als voormalige kamervoorzitters individuen als de militair met de sleutels van de wapenkamer beginnen ge verdedigen met een kleuterachtige 'hij heeft het zelf gezocht'-uitspraak, dan moet je toch echt vragen stellen - als mens en als maatschappij. Zou er iemand op het kabinet van Boris Johnson durven te vragen of versoepelen met een dagelijks besmettingsaantal dat - bij schrijven - boven de 50.000 gaat, een R-waarde tussen 1.2 en 1.6 en stijgende hospitalisaties, wel een goed idee is? Zou iemand hem vragen: "Boris, is dat wel redelijk?" Ik kan mij inbeelden dat het antwoord volgt: "Mijn beste, we zijn al lang de redelijkheid voorbij."