...

In het Verenigd Koninkrijk, waar het artikel over gaat, doen elk jaar 10.000 artsen afstand van hun medische vergunning. Een derde doet dat om in Australië of Nieuw-Zeeland te gaan werken.Bovendien blijkt uit een recent onderzoek van artsensyndicaat The British Medical Association onder 4500 artsen blijkt dat ongeveer 1.100 artsen actief van plan zijn om naar het buitenland te verhuizen; ongeveer twee derde daarvan mikt inderdaad op Australië of Nieuw-Zeeland.Het gaat om artsen die op zoek zijn naar nieuwe ervaringen vooraleer ze aan hun specialisatie beginnen, zo leert een onderzoek van de General Medical Council (vergelijkbaar met de Orde hier), maar ook om artsen die gedesillusioneerd zijn of een burn-out hebben, artsen die worstelen met het verloop van hun carrière of artsen die op latere leeftijd hun horizon willen verbreden. Vaak verhuizen ze om een beter evenwicht te vinden tussen werk en privéleven, of om een hoger salaris in de wacht te slepen.Work-life balanceIn het artikel getuigt de verantwoordelijke van een Brits 'uitzendbureau voor artsen', MedRecruit, dat een betere work-life balance inderdaad vaak een reden is voor artsen om het (privé- en professioneel) geluk elders te zoeken. Nieuw-Zeeland heeft een grote overzeese artsenpopulatie en mond-tot-mondreclame reist snel, zegt Brendon Carian. "De gezondheidssector in Nieuw-Zeeland en Australië biedt over het algemeen een meer relaxte levensstijl voor artsen. Ja, er is altijd druk in de gezondheidssector, maar met royale verlofregelingen kunnen artsen genieten van een beter evenwicht tussen werk en privéleven, terwijl ze toch goede carrièremogelijkheden hebben."Dichter bij familieThe BMJ laat drie artsen aan het woord die getuigen over hun verhuis.Huisarts Joanne Stewart koos haar nieuwe werk- en woonlocatie -Australië - omdat er een directe vlucht was met het VK. Ze kwam er in contact met andere pathologieën - vaker huidkanker. Ze had meer vrije tijd en verdiende er meer. De covidpandemie maakte het moeilijker dan voorzien om haar familie in het VK te bezoeken. Uiteindelijk keerde ze terug, omdat ze dichter bij haar ouders wou zijn, en haar dochter haar studies wilde verderzetten in het VK.Spoedarts in opleiding Nick Smith (niet zijn echte naam) verhuisde omdat hij in het VK niet zijn specialisatie van keuze kon volgen. Ook hij trok naar Australië. Hij verdiende er inderdaad meer, zo vertelt hij, maar de kosten voor levensonderhoud waren er ook veel hoger. Ook vond hij het er niet evident om vrienden te maken onder zijn collega-artsen, omdat zij elkaar al langer kenden, sommigen sinds de schoolbanken. Als arts in opleiding had hij er veel minder autonomie dan in het VK. Hij keerde nog voor het eerste jaar voorbij was terug. "Werken voor de NHS is alsof ik mijn moedertaal spreek, en ergens anders werken is alsof ik een aangeleerde taal spreek", zo verwoordt hij het.Anesthesist Michael Reynolds verhuisde naar Nieuw-Zeeland omdat door veranderingen in zijn opleiding en tekort aan hogere opleidingsplaatsen hij niet verder kon evolueren. Het leven in Nieuw-Zeeland bevalt hem, hij heeft meer vrije tijd, de natuur is schitterend... De uitdagingen blijven weliswaar dezelfde...en het loon ook min of meer. Maar hij kon er zich een huis en grond mee kopen - iets wat voor hetzelfde geld niet mogelijk zou zijn in het VK.