Het polycysteusovariumsyndroom is de frequentste endocriene aandoening en komt voor bij 5-10% van de vrouwen van vruchtbare leeftijd. Het syndroom wordt gekenmerkt door oligomenorroe en tekenen van hyperandrogenisme, wat negatieve invloed kan hebben op de levenskwaliteit. Het is een chronische ziekte die levenslang invloed kan hebben op de gezondheid (voortplantingsproblemen, psychologische en metabole afwijkingen). Bij het polycysteusovariumsyndroom leidt oxidatieve stress ook tot een ontstekingstoestand die gepaard gaat met affectieve symptomen. Door de chronisch verhoogde ontstekingsmarkers vertonen vrouwen met een polycysteusovariumsyndroom symptomen van stemmingsstoornissen zoals vermoeidheid, een depressieve gemoedsstemming, sociale terugtrekking en slaapstoornissen. Vrouwen met een polycysteusovariumsyndroom zijn vaak depressief en angstig.

Poolse vorsers tonen aan dat er een verband bestaat tussen het polycysteusovariumsyndroom en blootstelling aan hormoonverstoorders (1). Blootstelling aan hormoonverstoorders blijkt een directe en/of indirecte oorzaak te zijn van hormonale en metabole afwijkingen, aldus dr. Andrzej Milewicz van de Universiteit Geneeskunde van Wroclaw. Hormoonverstoorders zijn exogene chemische stoffen die interfereren met een of ander aspect van de werking van hormonen. Sommige hormoonverstoorders binden zich in de concentraties zoals ze in het milieu voorkomen, aan hormoonreceptoren en oefenen dan agonistische of antagonistische effecten uit, waardoor ze de werking van hormonen verhogen, afzwakken of verhinderen. Ze hebben ook invloed op het aantal hormoonreceptoren in verschillende celtypes en op de serumconcentraties van de hormonen.

Dr. Karina Gabriela Tozzi van het Centro Medico Bazterrica in Buenos Aires verwijst naar het stijgende aantal epidemiologische studies die aantonen dat hormoonverstoorders negatieve invloed hebben op de voortplantingsfunctie. Tozzi: "Beroepsmatige blootstelling aan meerdere stoffen verhoogt het risico op negatieve effecten op de gezondheid van het voortplantingsapparaat en vermindert de vruchtbaarheid bij vrouwen. Zelfs blootstelling aan lage doses hormoonverstoorders kan negatieve effecten hebben op de gezondheid van het voortplantingsapparaat. We hebben in ons dagelijkse leven voortdurend contact met chemische stoffen in voedsel, water, de lucht en consumentenproducten."

Dr. Milewicz en zijn groep hebben onderzocht of bisfenol A, een stof die de effecten van oestrogenen nabootst, metabole en hormonale afwijkingen in de hand werkt bij vrouwen met een polycysteusovariumsyndroom. Ze hebben hun studie uitgevoerd bij 61 vrouwen met een polycysteusovariumsyndroom en gezonde controlepersonen (van 17-43 jaar), bij wie antropometrische parameters van obesitas en de serumconcentraties van bisfenol A, androgenen, SHBG (sekshormoonbindende globuline), lipiden en glucose werden gemeten. De HOMA-IR en het lipidenaccumulatieproduct (LAP) werden berekend. De bisfenol A-spiegels waren hoger bij vrouwen met een polycysteusovariumsyndroom dan bij gezonde controlepersonen. Bij vrouwen met een polycysteusovariumsyndroom correleerde de serumspiegel van bisfenol A significant met de insulinespiegel, de HOMA-IR en de androgeenspiegels. Gezien die bevindingen pleit dr. Milewicz voor het opstarten van studies om de vermoedelijke invloed van de serumspiegel van bisfenol A op hormonale en metabole stoornissen bij vrouwen met een polycysteusovariumsyndroom te evalueren.

  • Serum Bisphenol A levels and hormonal and metabolic profile in women with PCOS, gepresenteerd door Andrzej Milewicz, ESG 2019, Wenen

Bronnen: Scientific Society Symposium "Gynaecological and Reproductive Endocrinology - The effects of stress and endocrine disrupting compounds in gynaecological disorders (georganiseerd door de Sociedad Argentina de Endocrinología Ginecológica y Reproductiva (SAEGRE)" en het symposium "Gynaecological and Reproductive Endocrinology - Endocrine disruptors & Women Health" op het ESG 2019, 17 september 2019, Wenen.

Het polycysteusovariumsyndroom is de frequentste endocriene aandoening en komt voor bij 5-10% van de vrouwen van vruchtbare leeftijd. Het syndroom wordt gekenmerkt door oligomenorroe en tekenen van hyperandrogenisme, wat negatieve invloed kan hebben op de levenskwaliteit. Het is een chronische ziekte die levenslang invloed kan hebben op de gezondheid (voortplantingsproblemen, psychologische en metabole afwijkingen). Bij het polycysteusovariumsyndroom leidt oxidatieve stress ook tot een ontstekingstoestand die gepaard gaat met affectieve symptomen. Door de chronisch verhoogde ontstekingsmarkers vertonen vrouwen met een polycysteusovariumsyndroom symptomen van stemmingsstoornissen zoals vermoeidheid, een depressieve gemoedsstemming, sociale terugtrekking en slaapstoornissen. Vrouwen met een polycysteusovariumsyndroom zijn vaak depressief en angstig.Poolse vorsers tonen aan dat er een verband bestaat tussen het polycysteusovariumsyndroom en blootstelling aan hormoonverstoorders (1). Blootstelling aan hormoonverstoorders blijkt een directe en/of indirecte oorzaak te zijn van hormonale en metabole afwijkingen, aldus dr. Andrzej Milewicz van de Universiteit Geneeskunde van Wroclaw. Hormoonverstoorders zijn exogene chemische stoffen die interfereren met een of ander aspect van de werking van hormonen. Sommige hormoonverstoorders binden zich in de concentraties zoals ze in het milieu voorkomen, aan hormoonreceptoren en oefenen dan agonistische of antagonistische effecten uit, waardoor ze de werking van hormonen verhogen, afzwakken of verhinderen. Ze hebben ook invloed op het aantal hormoonreceptoren in verschillende celtypes en op de serumconcentraties van de hormonen.Dr. Karina Gabriela Tozzi van het Centro Medico Bazterrica in Buenos Aires verwijst naar het stijgende aantal epidemiologische studies die aantonen dat hormoonverstoorders negatieve invloed hebben op de voortplantingsfunctie. Tozzi: "Beroepsmatige blootstelling aan meerdere stoffen verhoogt het risico op negatieve effecten op de gezondheid van het voortplantingsapparaat en vermindert de vruchtbaarheid bij vrouwen. Zelfs blootstelling aan lage doses hormoonverstoorders kan negatieve effecten hebben op de gezondheid van het voortplantingsapparaat. We hebben in ons dagelijkse leven voortdurend contact met chemische stoffen in voedsel, water, de lucht en consumentenproducten."Dr. Milewicz en zijn groep hebben onderzocht of bisfenol A, een stof die de effecten van oestrogenen nabootst, metabole en hormonale afwijkingen in de hand werkt bij vrouwen met een polycysteusovariumsyndroom. Ze hebben hun studie uitgevoerd bij 61 vrouwen met een polycysteusovariumsyndroom en gezonde controlepersonen (van 17-43 jaar), bij wie antropometrische parameters van obesitas en de serumconcentraties van bisfenol A, androgenen, SHBG (sekshormoonbindende globuline), lipiden en glucose werden gemeten. De HOMA-IR en het lipidenaccumulatieproduct (LAP) werden berekend. De bisfenol A-spiegels waren hoger bij vrouwen met een polycysteusovariumsyndroom dan bij gezonde controlepersonen. Bij vrouwen met een polycysteusovariumsyndroom correleerde de serumspiegel van bisfenol A significant met de insulinespiegel, de HOMA-IR en de androgeenspiegels. Gezien die bevindingen pleit dr. Milewicz voor het opstarten van studies om de vermoedelijke invloed van de serumspiegel van bisfenol A op hormonale en metabole stoornissen bij vrouwen met een polycysteusovariumsyndroom te evalueren.Bronnen: Scientific Society Symposium "Gynaecological and Reproductive Endocrinology - The effects of stress and endocrine disrupting compounds in gynaecological disorders (georganiseerd door de Sociedad Argentina de Endocrinología Ginecológica y Reproductiva (SAEGRE)" en het symposium "Gynaecological and Reproductive Endocrinology - Endocrine disruptors & Women Health" op het ESG 2019, 17 september 2019, Wenen.