...

Zijn muzikale activiteiten hebben zich afgelopen maanden toegespitst op het vijfkoppig vocaal ensemble Epiphony waarin hij zingt en waarvoor hij ook muziek voor arrangeert. Eerder speelde Ruben Burvenich (XX) in pop-, rock- en coverbands, maakte hij eigen songs of begeleidde sterren als Johnny Logan, Sandra Kim of The Four Tops.Voor hij aan zijn studies geneeskunde in Leuven begon behaalde hij aan het Lemmensinstituut zijn bachelor muziek in de afstudeerrichting compositie. In 2010 won hij zelfs de Nationale Compositiewedstrijd Wendungen en een jaar later de International Composition Competition Settimane Musicale di Stresa. Waar komt al dat muziektalent vandaan? "Mijn grootmoeder langs moederszijde was een enorm getalenteerde zangeres", antwoordt dokter Burvenich. "Ik beschik niet over haar zangtalent, maar wellicht heb ik van haar wel de feeling voor muziek mee- gekregen. Ik was ongeveer tien jaar oud toen ik door de gitaar van de godsdienstleraar gefascineerd raakte. Kort daarna kreeg ik een eenvoudige gitaar met een gitaarboek erbij en ben dan zelf aan de slag te gaan."De zelfstudie wakkerde de honger naar muziek sterk aan. "Twee patiënten van mijn moeder die huisarts is, hebben me de muziekwereld binnengeloodst", vertelt Ruben Burvenich. "Een van hen was een bluesgitarist die me vooral de improvisatie liet ontdekken. Een andere was meer met jazz bezig en leidde me ook naar de meer theoretische kant van de muziek. Deze laatste vond ook dat ik aan de Muziekacademie van Sint-Truiden piano zou moeten gaan studeren. Zo is er geleidelijk een hele wereld voor mij opengegaan. Ik ben ontzettend dankbaar dat ik via die twee personen zowel het intuïtieve als het meer technisch-rationele van de muziek heb leren kennen. Ik heb het altijd vreemd ge- vonden dat niet alle uitvoerende musici die beide werelden kennen." Hoe komt iemand die blues en rock in de vingers heeft dan uiteindelijk in een klassieke componistenopleiding terecht? "Mijn fascinatie voor klassieke muziek ontstond rond mijn veertiende toen ik de Disney-film Fantasia her- bekeek", vervolgt dokter Burvenich. "Ik viel compleet achterover van de muziek van Beethoven, Moessorgski, Stravinsky of Tsjaikovski die daarin te horen is. Dat heeft de klassieke deur geopend. Op mijn 18de twijfelde ik tussen studies Latijn, burgerlijk ingenieur of muziek. Mijn hart lag volledig bij de muziek en dus heb ik dat met veel overtuiging gekozen. Jammer genoeg voelde ik me in de loop der jaren steeds minder thuis in die wereld. Die resoneerde niet met mij als persoon."Is toen de geneeskunde in beeld gekomen? "Ik was ondertussen 20 en had een moeilijk onder woorden te brengen bewondering voor artsen", beaamt Ruben Burvenich. "Ze staan dicht bij de mens, en genezen mensen idealiter. Ik trof daar een enorme schoonheid in aan. Die filantropie op microschaal, maar ook de intellectuele uitdaging, dat trok me sterk aan."Tijdens zijn studies geneeskunde kwam Ruben Burvenich in het Leuvens Universitair Koor terecht. "In het LUK waren de studenten geneeskunde het best vertegenwoordigd", herinnert hij zich. "Medica wordt doorgaans sterk met muzikaliteit geassocieerd. In het LUK heb ik veel fijne mensen leren kennen en heb ik ook enorm leren genieten van het zingen. Daar ben ik ook beginnen nadenken om zelf met dat zingen aan de slag te gaan. Het distillaat daarvan is de 5-koppige a capellagroep Epiphony geworden waar ik nu in meezing. We zijn onze sound nog aan het vinden. Het repertoire situeert zich tussen barbershop, pop, musical en klassiek. In 2019 wonnen we de eerste prijs en publieksprijs op het Univox-concours in Louvain-La-Neuve. Daar ben ik toch wel trots op." Momenteel doctoreert Ruben Burvenich bij professor Verbakel. "Mijn onderzoek gaat over het aanbieden van een diagnostisch algoritme om veilig advies te geven voor een acuut ziek kind, zonder onnodig antibiotica te moeten voorschrijven", verduidelijkt hij."Ik voel me als mens wel goed bij de combinatie van het zuiver academische, het klinische en het muzische zoals ik die nu als huisarts in de groepspraktijk, als doctoraatsstudent en musicus ervaar. Ik besef maar al te goed dat de mens geen machine is, en dat andere aspecten, zoals het muzische, ook belangrijk zijn. In de medische wereld zit dat aspect voorlopig vooral bij het preventieve, of bij de holistische benadering. Muziek en filosofie helpen mij alvast bij bepaalde aspecten van het huisarts zijn."