...

Dokter Anthony de Buck is afkomstig van Gent, hij studeerde geneeskunde in Leuven, specialiseerde twee jaar in de colorectale heelkunde waarbij zes maanden stage in Toronto. de Buck: "Tijdens mijn opleiding in Leuven wilde ik zeker een buitenlandse ervaring opdoen. Dat lag toen echter heel moeilijk. In Gasthuisberg was ik vooral met inflammatoire darmziektes bezig en uiteindelijk belandde ik toch in Toronto, in het Mount Sinai Hospital. Dat is een belangrijk centrum voor inflammatoire darmziektes en het was een fantastische ervaring." Na zijn stage werkte dokter de Buck vier jaar als staflid in UZ Leuven. "In 2017 vroeg Mount Sinai me om terug naar Toronto te komen. Samen met mijn vrouw, die anesthesist en chronischepijnarts is, zijn we dan verhuisd", legt hij uit. Dat stelde meteen de kwestie van de gelijkwaardigheid van Belgische/Europese en Canadese diploma's op scherp. "Het was inderdaad een challenge. Mijn vrouw moest een fellowship opnieuw doen. Uiteindelijk vond ze een academische betrekking. Men beschouwt de meeste Europese diploma's niet als volwaardig aan een Canadees diploma of aan een diploma van de Commonwealth. Zelf heb ik slechts een 'beperkte licentie'. Voorlopig ben ik dus verplicht om aan de universiteit te blijven. Bovendien moet ik binnen de zeven jaar promoveren tot de academische rank van 'associate professor' anders mag ik niet in Canada blijven. Een Canadees hoeft dat niet te doen, voor een buitenlander is het een verplichting. Men gaat er immers van uit dat een buitenlander de plaats van een Canadees inneemt. Je moet dus bewijzen dat je het waard bent." Ondanks de strenge voorwaarden zijn de helft van de meer dan zes miljoen inwoners van Toronto immigranten. In 2022 emigreerden er 460.000 mensen naar Canada, een derde daarvan vestigde zich in Toronto. "Qua etniciteit en pathologie van patiënten is dat natuurlijk speciaal", merkt de Buck op. In oppervlakte is dit het tweede grootste land ter wereld. Toch telt Canada slechts 40 miljoen inwoners, tien miljoen daarvan wonen rond het meer van Ontario. De rest van het land is bijna leeg. De Buck: "Zeer veel mensen wonen geïsoleerd en zeker de 'first nations' hebben weinig vertrouwen in de westerse gezondheidszorg. Dat vormt een grote uitdaging, ook qua vaccinatie tegen covid." Toronto is de hoofdstad van Ontario en de grootste stad van Canada. De metropool kampt met een reële verslavingsproblematiek, vooral inzake opioïden. "Het probleem is minder groot dan in de VS maar groter dan in België", dixit de Buck. "Hier schrijven ziekenhuisartsen ontslagen patiënten veel meer opioïden voor. Daar keek ik in het begin wel van op. In Canada leeft bijna de overtuiging dat je een patiënt na een operatie met opioïden naar huis moet sturen. Dat was echt een probleem. Er werden acties opgezet om het gebruik te verminderen en het geraakt nu wel meer onder controle." In het algemeen leunt Toronto cultureel aan bij de VS. Veel is dus gelijklopend en heel wat trends waaien over. En als grootstad telt het heel wat daklozen. "Dat betert er niet op. Door de hoge rentes en inflatie hebben veel mensen het heel moeilijk." Desondanks voelen dokter de Buck en zijn gezin zich thuis in Toronto. "Het is een zeer multiculturele, zeer veilige en aangename metropool met een hoge levens- kwaliteit. Mensen hebben een grote burgerzin, ze helpen en beschermen elkaar. Ook in de metro. We hebben ons nog nooit onveilig gevoeld." Toronto bestaat uit een groot aantal 'dorpen', kleine naast elkaar liggende wijken en wooneenheden. Winkels, openbare parken met goed onderhouden speeltuinen en scholen liggen op wandelafstand. Anthony de Buck: "Alle schoolspeelplaatsen, speeltuinen en sportzalen in scholen zijn voor iedereen toegankelijk buiten de schooluren. In het weekend ga ik vaak met mijn kinderen in de speeltuin van de school spelen. Dat is wel grappig. Het zorgt, meer dan in België, voor een aangenaam dorps- en gemeenschapsgevoel in de grootstad. We zijn België niet ontvlucht, we hebben er nog altijd veel vrienden en familie en gaan regelmatig terug. De Canadese keuken is erg internationaal gericht, wat we missen is het goede Belgische eten en bier. Maar plannen om terug te keren hebben we niet."