...
De dirigeercarrière van Philippe Herreweghe begon in 1970 bij het Collegium Vocale. Ondertussen kwamen er ook andere ensembles bij. Het boek opent met een uitgebreid interview met Philippe Herreweghe waarin de geschiedenis van Collegium Vocale verteld wordt vanaf de periode dat Herreweghe als psychiater in opleiding overdag in het ziekenhuis werkte en 's avonds met het koor repeteerde, tot de internationale doorbraak en de ononderbroken successen tot op de dag van vandaag.Zijn specifieke aanpak van het repertoire en vooral de aandacht voor de tekst, de artistieke keuzes, de ontdekkingen van vergeten muziek en het lievelingsrepertoire van de dirigent komen in dat gesprek uitgebreid aan bod. Op zeven componisten die de geschiedenis van Collegium Vocale mee bepaald hebben wordt dieper ingegaan (Gesualdo, Schumann, Brahms, Stravinsky, Beethoven , Bruckner én uiteraard Bach die de centrale plaats toebedeeld krijgt). Bij die componist, wiens muziek voor velen toch de kern van het repertoire van Collegium Vocale en Philippe Herreweghe uitmaakt, werd de volledige tekst van de Matthäus-Passion (en de Nederlandse vertaling) afgedrukt. Ook Herreweghes kleurrijke aantekeningen bij de partituur van het openingskoor van Bachs grote passie worden weergegeven en zo wordt de lezer even een blik gegund op het sanctum sanctorum.Het Bachhoofdstuk wordt bovendien omgeven door prachtige foto's van Stephan Vanfleteren die lijden en dood afgelopen jaren al geregeld in beeld bracht. Hier focust hij onder meer op de lijdende Christus en reflecteert hij met artistieke beelden die aan religiositeit én abstractie raken.Stephan Vanfleteren reisde ook mee naar het Toscaanse zomerfestival van Collegium Vocale Crete Senesi en fotografeerde daar ensemble en de hand van de meester op zijn hoogst persoonlijke manier. Zestien foto's van Herreweghes dirigerende handen zijn poëzie en gebarentaal ineen. Je voelt meteen aan hoe de nuances die gestiek hier suggereert, subtiel visueel worden gevat.Collegium Vocale en Philippe Herreweghe laten ook van zich horen met een nieuwe opname. Het vierde madrigalenboek van Claudio Monteverdi dat 20 madrigalen bevat, werd enkele maanden geleden opgenomen en zopas uitgebracht. Collegium Vocale staat in dit geval voor een gezelschap van zes topzangers speciaal geselecteerd voor dit vroeg-barokrepertoire en een begeleiding van Michele Pasotti op luit en chitarrone. Transparantie, tekstuitbeelding en expressiviteit, dat zijn de kernwoorden van deze uitvoering onder leiding van Philippe Herreweghe. Declamatorische articulatie is hier belangrijk, maar ook de veeleisende contrapuntische schrijfwijze duikt nog op en vereist de nodige vocale virtuositeit. Enkele van deze madrigalen ontstonden voor het hof van Ferrara voor Hertog Alfonso II d'Este die in 1597 overleed. Dit is muziek voor fijnproevers die op een subtiele manier gepresenteerd wordt en de hoge standaard van Herreweghe en zijn ensemble opnieuw in de verf zet.