...

We zitten nu in de fase waarop alle rusthuisbewoners gevaccineerd worden. Dra komt de volgende fase er al aan. En waar staan we? De volgende groep die aan de beurt zou moeten komen zijn de chronische en hoogrisicopatienten. Een eerste bemerking is dat de huisarts officieel nog niet op de hoogte is van de criteria waaraan iemand moet beantwoorden om te kunnen spreken van een chronische of hoogrisicopatient. Er circuleren wel lijstjes, er worden suggesties gedaan, de Tasforce is ermee bezig. Maar ik kan me toch niet van de indruk ontdoen dat het toch wel tergend traag gaat. Eigenlijk zouden we nu ook reeds een efficiënte tool ter beschikking moeten hebben, waarmee we de hoogrisicopatiënten kunnen traceren. Op die wijze kunnen we al eens oefenen in het filteren van patiënten uit ons GMD. We kunnen eventuele kinderziektes aan het licht brengen, en nog bijsturen waar nodig. Zoals het er nu naar uitziet, zal die tool zonder voorafgaandelijke kwaliteitscontrole geïmplementeerd worden in de medische software. Als er dan problemen rijzen, dan gaan we veel tijd verliezen. Domus Medica laat bij monde van haar voorzitter weten dat er gewerkt wordt aan een bestaand programma waarmee ook de influenzavaccinatie wordt aangepakt. Vermits niet alle artsen met hetzelfde programma werken, denkt hij er ook aan de ziekenfondsen te betrekken in het oplijsten van die groep patienten. De tijd dringt, zou ik zeggen. Met pappen en nathouden gaan we echt niet vooruit komen. Een collega-reumatoloog oppert het mantra: keep it simple, geen ingewikkelde constructies die alles toch maar oeverloos doen vertragen. Gewoon een covid-voorschrift op elektronische wijze aanmaken, en dat als basis gebruiken voor het vaccinatiecentrum. De meeste huisartsen kennen hun chronische patienten, dus zo moeilijk kan het niet zijn om voor elk van hen een voorschrift te maken. Als er dan toch mensen door de mazen van het net glippen, kan de collega-specialist bijspringen. Soms bekruipt me het gevoel dat de sense of urgency bij de Taskforce Vaccinatie onvoldoende doordringt. Het oplijsten van criteria voor chronische patienten en een goede tool om de patiënten uit ons GMD te halen, waarna we de informatie op veilige wijze kunnen doorsluizen naar een centraal punt. Zo moeilijk kan dat toch niet zijn? Het voorbeeld dat ik wil aanhalen om te illustreren dat die criteria echt wel belangrijk zijn is dat van de zwangere vrouw. Er heerste daar grote onduidelijkheid over of vaccinatie al dan niet kan. In de Verenigde Staten worden meer en meer zwangere vrouwen wel gevaccineerd met het Pfizer-vaccin. Maar een officieel advies in België is er bij mijn weten niet. Ik mag hopen dat tegen het moment dat de vaccinatiecentra logistiek operationeel zijn, er ook klaarheid zal zijn over de contra-indicaties. En vooral ook, dat de huisartsen dit via professionele kanalen zullen vernemen, en niet via de pers moeten horen.