Interval

Op 30 december besliste de Britse overheid om de tweede dosis van het coronavaccin toe te dienen na twaalf weken, en niet na drie à vier weken zoals de bijsluiters aanbevelen. De gezondheidsoverheden schatten immers dat één enkele dosis van het Pfizer/BioNTech-vaccin 90% bescherming biedt, in plaats van de 95% bescherming die men met de twee dosissen bereikt.De rekening wordt als volgt gemaakt. Met 40 dosissen kan men op basis van het klassieke schema 20 personen vaccineren. Rekening houdend met een doeltreffendheid van 95%, zijn hiermee aan het einde van de rit 19 personen beschermd. Maar als men die 40 dosissen over 40 personen verdeelt, dan zijn (vertrekkend van een 90% doeltreffendheid) 36 van hen beschermd. Commentatoren waarschuwen dat de efficiëntie van één enkele dosis niet formeel onderzocht is in de fase 3-studies die de doeltreffendheid van de momenteel toegediende vaccins zijn nagegaan. Als de immuniteit verzwakt in een te lang interval tussen twee dosissen, kunnen gevaccineerde personen alsnog geïnfecteerd raken. Dat is kwalijk voor het vertrouwen van de bevolking in het vaccin. Een andere bekommernis is de mogelijkheid dat vaccinresistente varianten ontstaan als de immuniteit na een afwijkend vaccinatieschema suboptimaal uitvalt. Tot nog toe ziet het ernaar uit dat de vaccinatie doeltreffend blijft tegenover de nieuwe, meer besmettelijke varianten. Maar het is raadzaam geen extra risico's te lopen.