'Ik vind het therapeutisch voor mezelf'

Met Nicolas Coolsaerts, Thomas Pieters en Thomas Dutry heeft België een sterke lichting golfspelers en dat blijft niet onopgemerkt. "We zien de laatste twee, drie jaar een echte boom van nieuwe leden op de club. Ook omdat het democratisch is: als je je materiaal goed verzorgt, heb je daar weinig kosten aan en voor 65 euro per maand kan je onbeperkt spelen", zegt dokter Ludo Goossens, huisarts in Beerzel-Putte. Sinds vier jaar is hij aangesloten bij Golfclub De Wijnvelden in Onze-Lieve-Vrouw Waver. "Ik heb eerst veel gefietst", zegt hij, "tot ik op vakantie met vrienden in Spanje eens mee heb gedaan met golfen. Hier op de club hebben ik ook, samen met mijn vrouw, een Start to Golf, een soort proefabonnement voor drie maanden. Het is een sport die je heel goed met je partner kan spelen." Fietsen vraagt vrij veel tijd en is ook wat gebonden aan de weersomstandigheden. Als het regent of het waait heel hard, dan vertrekken de meeste fietsers niet. Golfen doen we altijd. Alleen als het onweert lukt het niet.Ja, er zijn hier in Bonheiden maar negen holes. Ik warm een kwartiertje op en in een uur en tien minuten kan ik die afwerken. Ik heb altijd een paar golfclubs in de koffer liggen, zodat ik dan wat puts kan oefenen. Als je 18 holes speelt, ben je wel een uur of vier bezig. Dat doen we meestal in het weekend. We gaan soms golfen in Nederlands Limburg, en tijdens de vakantie in Spanje bijvoorbeeld. Het zuiden van Spanje noemen ze ook wel eens de Costa del Golf omdat er zo veel golfterreinen zijn. De club organiseert ook reizen naar Engeland. Saint-Andrews in Schotland is natuurlijk het summum. Maar het is moeilijk om daar op een golfbaan te geraken: die terreinen zijn heel gegeerd. Ja, niet iedereen is even lenig. Dus je moet je swing wat aanpassen aan je leeftijd, kracht en lengte. Het materiaal is tegenwoordig zo goed dat je veel kan compenseren. Als je begint, neem je een basis set. Maar na een aantal jaren kan je een op maat gemaakte set kopen, met clubs in ijzer of carbon, stijf of flexibele, ... Met zo'n fitting ben je wel twee uur bezig, maar dan heb je een golfset die heel lang meegaat. Met carbon heb je minder kans op blessures - dat materiaal is wat vergevingsgezinder. Een ijzeren 'shaft' slaat wat preciezer, maar je kan er bijvoorbeeld gemakkelijker een tenniselleboog door krijgen. Het hangt ook wat van je stijl af. Het is ergens een compromis. Maar het is vooral belangrijk dat je je goed voelt. Wie veel vertrouwen heeft, slaat goed, bij een offday gaat een slag al eens scheef. Eens je swing goed zit, is het niet zo belastend. Ik dacht altijd dat golfen geen inspannende sport is, maar als je 18 holes loopt, dan stap je toch tien à twaalf kilometer, je staat vier à vijf uur recht, en je slaat minstens 72 keer met telkens drie proefslagen, waardoor je een keer of 300 hebt geslagen met een club die relatief zwaar is. Dat voel je. Ik vind het een goede manier om te ontspannen. Je bent buiten in de natuur, je komt in mooie omgevingen, dat is aangenaam. Wat mij zo aantrekt is het technische: je bent jaren bezig om een goede slag of swing te krijgen. Het is niet zozeer de bedoeling ver te slaan, maar exact te slaan. Anderzijds is het ook beredeneren. Je bent constant afwegingen aan het maken. Is het koud? Is het vochtig? Want dan rolt de bal minder ver. Hoe staat de wind? Je kan voor de 50ste keer op dezelfde tee afslaan, maar toch zal het altijd anders zijn. Ook de plaats van de afslag en de hole worden geregeld verplaatst. Ja, toch wel eigenlijk. Het maakt mij rustiger. Als je drukke dagen hebt - ik ben ook voorzitter van de wachtpost en het triagepost in Heist-op-den-Berg - dan vind ik hier rust. Ik vind het therapeutisch voor mezelf. Als iemand wat opvliegend is, dan lukt het niet om te golfen. De etiquette schrijft ook voor dat je kalm moet blijven. Golf is een sport die je tegen jezelf speelt. Als je een slechte slag slaat, ligt het aan jezelf, en als je een fout maakt, krijg je ook geen strafslagen, je néémt strafslagen. Ja, het leuke is dat je telkens met andere mensen speelt en je nooit op voorhand weet met wie. Drie, vier uur samen golfen, dat schept een band. De club telt zijn 6 à 700 leden en binnen de kortste keren ken je die allemaal. En je kan met iedereen golfen, ook met golfers die sterk verschillen van handicap. Je kan iemand die beter is dan jij verslaan. Nee, het is mij nog niet overkomen, maar ik heb het hier op de club al meegemaakt. Het is een zeldzaamheid: slechts een op de 10.000 afslagen is een 'hole in one'. Het kost je trouwens ook wat, want je moet dan een rondje geven voor alle aanwezigen op de club. Bij mij niet, ik zou er ook de tijd niet voor hebben. Op de club worden de fairways drie, vier keer per week afgereden en de greens elke dag. Een green is een constructie van 70 centimeter dik, met speciale onderlagen. Dat leg je niet zomaar aan. Er zijn wel mensen van de club die thuis een hole in hun gras hebben. Ik oefen mijn chip thuis wel af en toe eens, maar bij die slag sla je toch stukken uit het gras, daar wordt een gazon niet beter van ( lacht).