...
Onder leiding van chef-dirigent Alain Altinoglu brengt het Muntorkest twee werken van Richard Strauss, niet alleen een begenadigd lied- en operacomponist, maar ook een schitterende symfonische verhalenverteller. Zijn Don Juan uit 1888 is een onstuimig symfonisch gedicht waarin de jonge Strauss de mythische vrouwenverleider ongegeneerd muzikaal portretteert. Daarnaast zal Munthoboïst Luk Nielandt het transparante Hoboconcerto in D van Strauss vertolken. Het concert is gratis voor Oekraïners. Hun harten zullen ongetwijfeld sneller slaan wanneer hun landgenoot Illia Ovcharenko het podium betreedt. Voor de 21-jarige pianist was het vreselijke oorlogsjaar in zijn thuisland ook het jaar van de grote internationale doorbraak als concertpianist. De overwinning op het prestigieuze Honens-concours 2022 vormt het voorlopige orgelpunt op zijn palmares dat ondertussen met een debuut in Carnegie Hall in New York aangevuld werd. "Ik geloof dat tragiek en successen onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn", vertelt hij in het Magazine van de Munt. Tijdens het concert met het Muntorkest brengt hij het tweede pianoconcerto voor de linkerhand, van de Oekraïense componist Sergei Bortkiewicz. Dit werk uit 1924 past in een reeks pianowerken die pianist Paul Wittgenstein, oudere broer van filosoof Ludwig Wittgenstein, bestelde. Tijdens de Eerste Wereldoorlog moest ten gevolge van een schotwonde zijn rechterarm worden geamputeerd. Als zoon van een staalmagnaat had hij voldoende financiële middelen om bij beroemde componisten pianowerken te bestellen die speelbaar waren voor de linkerhand alleen. Bij het brede publiek zijn vooral de werken van Maurice Ravel, Benjamin Britten en Richard Strauss bekend, maar ook Sergej Bortkiewicz leverde in 1924 een door Wittgenstein sterk gewaardeerde bijdrage. Ondertussen kennen we allemaal de stad Charkov, de geboorteplaats van deze bij ons minder bekende componist. Vanwege de Russische revolutie werd Bortkiewicz in 1917 een vluchteling. Hij belandde in Wenen waar hij de post-Mahleriaanse laatromantiek in zijn muziek integreerde. In zijn concerto voor de linkerhand klinkt volgens Ovcharenko ook duidelijk de tragiek van de eerste wereldoorlog door. Het voelt volgens hem helemaal juist om in de huidige omstandigheden dat werk te brengen dat met een allegro dramatico opent. Een werk uitvoeren dat exclusief voor de linkerhand is gecomponeerd, is geen evidentie. Het inoefenen van de pianopartij, het repeteren met orkest en de uiteindelijke vertolkingen voor publiek moeten met de nodige omzichtigheid aangepakt worden. De beroemde Chinese pianist Lang Lang kampte enkele jaren geleden wekenlang met een overbelasting van de linkerpols toen hij het concerto voor de linkerhand van Ravel instudeerde. Illia Ovcharenko is dus gewaarschuwd. Gelukkig vult het orkest van de Munt de rest van de avond in met, naast de genoemde werken van Richard Strauss, het Adagio pour Quatuor d'orchestre, een ingetogen lamento van de Belgische componist Guillaume Lekeu.