...

Een zieke werknemer moet zijn werkgever meteen verwittigen van zijn arbeidsongeschiktheid. Bovendien moet hij meestal ook een medisch getuigschrift overhandigen. Die laatste verplichting bestaat echter enkel als dat in het arbeidsreglement of in een CAO is voorzien of als de werkgever daarom vraagt. De werkgever heeft vervolgens het recht om een controlearts te sturen om na te gaan of de werknemer werkelijk arbeidsongeschikt is. Deze controle kan op alle dagen plaatshebben, dus ook op zater-, zon- en feestdagen, telkens wel op een redelijk tijdstip. Overigens kan een werkgever ook meerdere controles laten uitvoeren tijdens een zelfde periode van arbeidsongeschiktheid. Hij kan ook kiezen of hij al dan niet een controlearts stuurt.Als uw patiënt de woning mag verlaten moet hij/zij niet noodzakelijk thuisblijven om te wachten op de komst van de controlearts. Er kunnen immers andere afspraken staan in het CAO of in het arbeidsreglement, bijvoorbeeld dat de werknemer zich gedurende maximum vier opeenvolgende uren - tussen 7 uur en 20 uur - voor een bezoek van een controlearts ter beschikking moet houden in zijn woonplaats of een aan de werkgever meegedeelde verblijfplaats. Is uw patiënt niet thuis op het moment van het bezoek van de controlearts, dan zal die hem allicht uitnodigen om langs te komen op zijn kabinet voor een medisch onderzoek en dit tenzij u - wanneer u het medisch getuigschrift aan uw patiënt afleverde - oordeelde dat zijn gezondheidstoestand hem niet toelaat zich naar een andere plaats te begeven. Hierbij wordt meteen ook een tijdstip aangegeven waarop de werknemer moet langskomen. De termijn moet redelijk zijn: uw patiënt moet nu eenmaal de tijd krijgen om de oproepingsbrief te vinden en zich naar de controlearts te begeven. De verplaatsingskosten die uw patiënt voor zijn verplaatsing naar het kabinet van de controlearts maakt, zijn ten laste van zijn werkgever. De patiënt moet die dus niet zelf betalen. Gaat uw patiënt niet naar de controlearts of laat hij die niet toe hem te onderzoeken dan is dat niet zonder risico. Hij dreigt vooreerst zijn recht op gewaarborgd loon te verliezen en dit vanaf de eerste dag van de arbeidsongeschiktheid tot de dag waarop er werkelijk een medische controle heeft kunnen plaatsvinden. Een uitzondering op die regel bestaat als de werknemer hiervoor een wettige reden had, dat hij bijvoorbeeld in het ziekenhuis opgenomen was. Uw patiënt zal die wettige reden moeten aantonen en bij een discussie heeft de rechtbank het laatste woord. Er bestaan reeds uitspraken van rechtbanken die aangeven dat het zich onttrekken door een werknemer aan een medische controle in bepaalde gevallen ook een ontslag om een dringende reden kan rechtvaardigen. Of er in een concreet geval al dan niet zo'n dringende reden voorligt is evenwel een feitenkwestie waarover de rechtbank beslist. Bij de beoordeling kan onder andere rekening worden gehouden met het eenmalige karakter van de feiten, de onberispelijke loopbaan van de werknemer in het bedrijf, de verklaring van de werknemer waarom de controle niet mogelijk was, het al dan niet vermelden van het zich onttrekken aan de controle als mogelijk motief voor een ontslag om een dringende reden in het arbeidsreglement enzovoort. Laat uw patiënt de controle wel toe en komt de controlearts tot de bevinding dat uw patiënt wel arbeidsgeschikt is, dan kan uw patiënt daar vooreerst mee akkoord gaan en opnieuw aan de slag gaan in het bedrijf. Is uw patiënt het niet eens met de bevindingen en blijft die verder thuis, dan heeft de werkgever het recht om geen gewaarborgd loon meer te betalen vanaf de dag dat de controle plaatshad. Zowel uw patiënt als de werkgever kunnen ook een beroep doen op een arbitragearts om zich uit te spreken over de ongeschiktheid. Dit moet gebeuren binnen de twee dagen nadat de controlearts zijn bevindingen heeft laten kennen. De wet geeft meteen ook aan wie de kosten hiervan betaalt. De kosten van de arbitrage (en van de verplaatsing van de werknemer daar naartoe) zijn nu eenmaal steeds voor de verliezende partij.