Benralizumab en COPD

Benralizumab is een monoklonale antistof gericht tegen de alfaketen van de receptor voor interleukine-5. Het EMA heeft benralizumab goedgekeurd voor de behandeling van een ernstig eosinofiel astma dat onvoldoende onder controle is met inhalatiecorticosteroïden in hoge dosering plus langwerkende ß-agonisten.

...

Benralizumab werd ook uitgetest bij COPD, maar zonder succes. In de twee internationale fase 3-studies GALATHEA en TERRANOVA was het aantal exacerbaties bij patiënten met een matig ernstige tot zeer ernstige COPD, een voorgeschiedenis van frequente matig ernstige of ernstige exacerbaties en een eosinofiele ontsteking niet lager met benralizumab plus een twee- of drievoudige combinatie-inhalatietherapie dan met enkel een inhalatietherapie.Daar had het bij kunnen blijven, ware het niet dat op het ERS 2019 tijdens de 'late breaking abstract'-sessie een nieuwe studie werd gepresenteerd, die tegelijk online werd gezet op de website van The Lancet Respiratory Medicine. Volgens die studie zouden patiënten met bepaalde kenmerken wel baat kunnen vinden bij een behandeling met benralizumab.De researchers hebben de gegevens doorgenomen van de 3.910 patiënten die hadden deelgenomen aan de twee klinische studies. Benralizumab in een dosering van 30 mg om de acht weken verlaagde het jaarlijkse aantal exacerbaties in geen enkele subgroep van patiënten. Maar bij de patiënten die benralizumab kregen in een dosering van 100 mg om de acht weken, werd wel een therapeutisch effect verkregen als het aantal eosinofiele granulocyten in het bloed ≥ 220/µl was bij inclusie in de studie. De beste respons op benralizumab werd gemeten bij de patiënten met een hoog aantal eosinofiele granulocyten bij inclusie in de studie die tijdens de laatste 12 maanden voor inclusie minstens drie exacerbaties hadden vertoond: de hazard ratio versus placebo was 0,70 (95% BI 0,556-0,88).Momenteel loopt een fase 3-studie bij die specifieke subgroep van patiënten om te bevestigen wat momenteel nog een plausibele hypothese is.