...

Het idee achter Vienna Stories is een persoonlijk verhaal gebaseerd op mijn tien jaar bij de Wiener Philharmoniker, vertelt Anneleen Lenaerts. "Daarbij is het belangrijk om te weten dat het orkest eigen concerten speelt, maar dat het ook het vaste orkest van de Wiener Staatsoper is. Er weerklinken dus heel wat operamelodieën op de cd zoals het Preislied uit Wagners die Meistersinger von Nürnberg of thema's uit La Bohème van Puccini."Mooie fragmenten uit een opera tot een zogenaamd fantasiestuk samenbrengen, het was voor vele pianisten tijdens de 19de eeuw een manier om hun virtuositeit te tonen en het publiek met herkenbare melodieën te bekoren. Voor harpisten is het aanbod beperkter. Anneleen studeerde destijds naast harp op het conservatorium echter ook compositievakken als harmonie, contrapunt en fuga. En zo beschikt ze ook over alle tools om de muziek die ze zo beklijvend vindt, naar haar persoonlijke harpwereld te vertalen.Uiteraard is dat een tijdrovende bezigheid, en dus hebben we deze cd ook aan de corona-epidemie te danken. "De lockdown kwam in een ontzettend drukke periode voor mij, en eigenlijk was ik stiekem blij dat we er - dacht ik toen - even twee weken tussenuit zouden zijn", vertelt Anneleen Lenaerts. "Even later rezen natuurlijk de vragen over hoe de muzikale toekomst er zou gaan uitzien... En zo kon ik onder meer dit cd-project waar ik al langer van droomde realiseren." "Het eerste arrangement dat ik maakte was Les Preludes van Franz Liszt", vertelt ze. "Een van mijn mooiste herinneringen in Wenen is de uitvoering van dat stuk onder leiding van Riccardo Muti. Hij slaagt er telkens in om een fantastische klank uit ons orkest te halen."De cd sluit af met een arrangement voor strijkers en harp (van de hand van haar broer Wouter) van Strauss' an der schönen blauen Donau, een knipoog naar de wereldberoemde Nieuwjaarsconcerten in de Gouden Zaal van de Musikverein en ook naar die veelbesproken 'Weense walstraditie' natuurlijk."Ik heb afgelopen tien jaar ongelooflijke dingen beleefd die ik nooit in de wereld van soloharp had kunnen meemaken", legt Anneleen Lenaerts uit. "Dan denk ik aan wat het betekent om werk te mogen spelen van componisten als Brahms, Bruckner, Mahler of Strauss die ooit voor dit orkest componeerden in interpretaties die al generaties lang door de orkestmusici aan elkaar doorgegeven worden. En natuurlijk is er ook die Weense manier van walsen spelen, waar ik me vroeger als buitenstaander niet echt iets bij kon voorstellen. Na enkele jaren begin je te beseffen dat je dat alleen maar kan leren als je deel uitmaakt van het organisme zelf."Afgelopen decennium is Anneleen Lenaerts een begrip geworden in de internationale harpwereld, als faculty member van het Aspen Music Festival, als docent aan het conservatorium van Maastricht, door met de wereldberoemde fluitist Emmanuel Pahud het dubbelconcerto voor fluit en harp van Mozart op te nemen, omdat vooraanstaande componisten zoals Kalevi Aho - om er maar eentje te noemen, speciaal voor haar schreven - of door haar platencontract bij Warner.In mei mocht ze zelfs een solorecital in de Weense Musikverein spelen! "Het is de heilige muziektempel in Wenen, en ik was uiteraard heel blij dat ik er een solo-avond mocht brengen", klinkt het erg bescheiden bij Anneleen Lenaerts. "Het was bovendien mijn allereerste soloconcert na die coronamaanden. Ik merk inderdaad wel dat ik, ook in Wenen, mooie kansen krijg. Maar ik ben niet iemand die zelf op zoek gaat naar zulke opportuniteiten. En zo is het eigenlijk altijd gegaan: het is veel fijner als je een aanbod krijgt op basis van je artistieke prestaties, en niet door ellebogenwerk." "Ik ben vooral heel dankbaar om in een land te mogen werken waar cultuur zo hoog aangeschreven staat en waar muzikanten op handen worden gedragen", besluit Anneleen Lenaerts. "Dat mochten we ook tijdens de coronacrisis ervaren. We werden meteen betrokken in het debat en er is naar het orkest geluisterd. De Oostenrijkse regering heeft heel snel protocollen uitgewerkt, voor zelftests gezorgd, waardoor we in juni 2020 al op een veilige manier weer mochten optreden. Terwijl heel de wereld stilstond, mochten wij concerten blijven geven. En zo is die verhoopte rustige periode dan toch nog behoorlijk druk geworden."