'What would Jesus preach if he lived today' is de ondertitel van Il Nuovo Vangelo/The New Gospel van Milo Rau die je als een NTG-productie kon zien van 1 tot 4 april voor de prijs van een filmticket van 8 euro i.p.v. een voorstellingsticket.

Mijn vrouw en ik hadden een ticket gekocht voor paasdag zelf. Start 20u. Geschatte duur: 2 uur, lees ik op de website. Dus misschien toch een voorstelling, want van een film weet je exact hoe lang hij duurt, zoals je weet dat Jezus exact om 15u gestorven is, maar niet wanneer juist verrezen?

We kijken er naar uit om de Kameroense activist Yvan Sagnet, de eerste zwarte Jezus in de Europese filmgeschiedenis te zien. 'A black Jesus in the land of the very white Vatican' zoals de start van de trailer aankondigt.

Ik wil geen recensie schrijven over de film, dat laat ik aan Stefan Eraly over in een volgende editie van AK. Ik wil in deze column schrijven over kleur, omdat zwart-wit denken een vals dilemma is en alle schakeringen van groen stilaan in de natuur ontluiken. Vanuit de breedtegraad waar wij kijken althans. Met een hoeveelheid zonlicht die onze huidskleur meebepaalt.

Onze? Over wie hebben we het dan? (Toch niet) de Woke Generation? En hoe beschrijf je die als witte oude man die zich wil inzetten voor diversiteit en antiracisme? Want Wit is ook een kleur sinds zwarte Piet niet meer bestaat.

Of what color would Jesus be if he lived today? Vertaal ik het correct : welke huidskleur zou Jezus hebben mocht hij vandaag leven? Is hij een 'kleurling', een 'gekleurde' man of 'iemand van kleur'? Of is hij in onze gebieden toch gewoon wit?

Als ik aan mijn kleindochter vertel over de Bijbelse Jezus die gestorven en verrezen is in Jeruzalem, vraagt ze waar Jeruzalem ligt en hoe ze die Jezus moet tekenen en kleuren. "Welk kleurpotlood gebruik je om jezelf of je opa te kleuren?", vraag ik. "Dat is juist zo moeilijk, ik vind nooit de juiste kleur. Als ik de kindjes van mijn coronagroep wilde tekenen kreeg ik nooit het juiste kleurpotlood van mijn juf. Ik heb er toen twee in donkerbruin, twee in lichtbruin, vier in lichtroze, en een in lichtgeel gekleurd telt ze op haar vingers, maar het was nooit de kleur zoals ik ze zelf zie." zegt ze bedremmeld.

"Je moet mengen, maar dat is met verf gemakkelijker", zegt haar oudere broer. "Je begint best met gele oker zegt mijn juf en witte mensen bestaan niet" voegt hij eraan toe. "En blanke mensen?" vraag ik hem. "Ook niet, blank wil zeggen leeg, dat er geen kleur zou zijn, en wit is de weerkaatsing van alle kleuren." Ik knik instemmend bij zoveel kennis en vraag naar zijn huidskleur.

Jezus is Kamala Harris niet

Ik weet dat zijn mama het als honingbruin omschrijft. Dat vindt hij zelf wel grappig want hij lust honing, zeker als hij het mag mengen met pindakaas... Dan is het trouwens helemaal zijn huidskleur vindt hij.

"Mijn juf zegt dat het benoemen van kleuren verschillend is van taal tot taal en zelfs verschillend kan zijn van mens tot mens, afhankelijk van de kegeltjes in onze ogen. Dat weet jij toch ook opa, want jij bent dokter... huisarts'", verbetert hij zichzelf, lachend. Het juiste woordgebruik is in onze familie niet alleen een zorg maar ook een spel geworden.

Mijn kleindochter heeft haar Jezus ondertussen met een lichtbruin potlood getekend en ter hoogte van de wangen wat donkerrood toegevoegd zodat hij daar wat bruiner wordt. Door de zon van de middellandse zee.

De kindjes rondom Jezus hebben alle kleuren van de regenboog en zijn chocolade-eieren aan het verstoppen die Jezus zal moeten zoeken tussen de palmbomen van allerlei groen.

'Van kleur' zijn blijkt hedendaags bewust taalgebruik. Letterlijk vertaald uit het Amerikaans-Engels, waarin met people of color iedereen die niet white was werd aangeduid. De uitdrukking dateert uit de 18de eeuw en is een vertaling van gens de couleur (libres), waarmee Franstalige kolonisten in Amerika afstammelingen van een blanke en een (uit slavernij bevrijde) niet-blanke ouder aanduidden, zoals witte mensen toen nog in het Nederlands benoemd werden, aldus de Taalbank.nl Aan het eind van de 20ste eeuw omarmden antiracisten people of color: ze wilden af van de beladen term colored people en streefden solidariteit na tussen alle niet-witte Amerikanen.

Met 'mensen van kleur' beklemtoont men dat huidskleur een bepalende factor is in hun ervaringen en identiteitsvorming. Een recent influencing voorbeeld was het taalgebruik bij Kamala Harris. "With her ascension to the vice presidency, Ms. Harris will become the first woman and first woman of color in the White House, a milestone for a nation in upheaval, grappling with a damaging history of racial injustice exposed, yet again, in a divisive election", schreef de gezaghebbende New York Times.

Maar Jezus is Kamala Harris niet. Hij is volgens wetenschappelijk onderzoek aan de universiteit van Manchester wel degelijk bruin maar geen kleurling, niet of color. Hij had de mediterrane kleur van zijn volk. Het wonderlijk goddelijke is dat hij de kleur aanneemt van het volk waar hij moet gekerstend worden.

Ik ben opgevoed met een Jezus met een lichtroze kleur en blonde haren, bij mijn nonkel missionaris in China was hij geel en bij mijn tante nonneke in Congo was hij donkerbruin tot bijna zwart. Hoe zal de Jezus van Milo Rau zijn verzet voeren nu hij er de kleur krijgt die hij van oorsprong had?

'What would Jesus preach if he lived today' is de ondertitel van Il Nuovo Vangelo/The New Gospel van Milo Rau die je als een NTG-productie kon zien van 1 tot 4 april voor de prijs van een filmticket van 8 euro i.p.v. een voorstellingsticket. Mijn vrouw en ik hadden een ticket gekocht voor paasdag zelf. Start 20u. Geschatte duur: 2 uur, lees ik op de website. Dus misschien toch een voorstelling, want van een film weet je exact hoe lang hij duurt, zoals je weet dat Jezus exact om 15u gestorven is, maar niet wanneer juist verrezen? We kijken er naar uit om de Kameroense activist Yvan Sagnet, de eerste zwarte Jezus in de Europese filmgeschiedenis te zien. 'A black Jesus in the land of the very white Vatican' zoals de start van de trailer aankondigt.Ik wil geen recensie schrijven over de film, dat laat ik aan Stefan Eraly over in een volgende editie van AK. Ik wil in deze column schrijven over kleur, omdat zwart-wit denken een vals dilemma is en alle schakeringen van groen stilaan in de natuur ontluiken. Vanuit de breedtegraad waar wij kijken althans. Met een hoeveelheid zonlicht die onze huidskleur meebepaalt. Onze? Over wie hebben we het dan? (Toch niet) de Woke Generation? En hoe beschrijf je die als witte oude man die zich wil inzetten voor diversiteit en antiracisme? Want Wit is ook een kleur sinds zwarte Piet niet meer bestaat.Of what color would Jesus be if he lived today? Vertaal ik het correct : welke huidskleur zou Jezus hebben mocht hij vandaag leven? Is hij een 'kleurling', een 'gekleurde' man of 'iemand van kleur'? Of is hij in onze gebieden toch gewoon wit?Als ik aan mijn kleindochter vertel over de Bijbelse Jezus die gestorven en verrezen is in Jeruzalem, vraagt ze waar Jeruzalem ligt en hoe ze die Jezus moet tekenen en kleuren. "Welk kleurpotlood gebruik je om jezelf of je opa te kleuren?", vraag ik. "Dat is juist zo moeilijk, ik vind nooit de juiste kleur. Als ik de kindjes van mijn coronagroep wilde tekenen kreeg ik nooit het juiste kleurpotlood van mijn juf. Ik heb er toen twee in donkerbruin, twee in lichtbruin, vier in lichtroze, en een in lichtgeel gekleurd telt ze op haar vingers, maar het was nooit de kleur zoals ik ze zelf zie." zegt ze bedremmeld. "Je moet mengen, maar dat is met verf gemakkelijker", zegt haar oudere broer. "Je begint best met gele oker zegt mijn juf en witte mensen bestaan niet" voegt hij eraan toe. "En blanke mensen?" vraag ik hem. "Ook niet, blank wil zeggen leeg, dat er geen kleur zou zijn, en wit is de weerkaatsing van alle kleuren." Ik knik instemmend bij zoveel kennis en vraag naar zijn huidskleur. Ik weet dat zijn mama het als honingbruin omschrijft. Dat vindt hij zelf wel grappig want hij lust honing, zeker als hij het mag mengen met pindakaas... Dan is het trouwens helemaal zijn huidskleur vindt hij. "Mijn juf zegt dat het benoemen van kleuren verschillend is van taal tot taal en zelfs verschillend kan zijn van mens tot mens, afhankelijk van de kegeltjes in onze ogen. Dat weet jij toch ook opa, want jij bent dokter... huisarts'", verbetert hij zichzelf, lachend. Het juiste woordgebruik is in onze familie niet alleen een zorg maar ook een spel geworden. Mijn kleindochter heeft haar Jezus ondertussen met een lichtbruin potlood getekend en ter hoogte van de wangen wat donkerrood toegevoegd zodat hij daar wat bruiner wordt. Door de zon van de middellandse zee. De kindjes rondom Jezus hebben alle kleuren van de regenboog en zijn chocolade-eieren aan het verstoppen die Jezus zal moeten zoeken tussen de palmbomen van allerlei groen. 'Van kleur' zijn blijkt hedendaags bewust taalgebruik. Letterlijk vertaald uit het Amerikaans-Engels, waarin met people of color iedereen die niet white was werd aangeduid. De uitdrukking dateert uit de 18de eeuw en is een vertaling van gens de couleur (libres), waarmee Franstalige kolonisten in Amerika afstammelingen van een blanke en een (uit slavernij bevrijde) niet-blanke ouder aanduidden, zoals witte mensen toen nog in het Nederlands benoemd werden, aldus de Taalbank.nl Aan het eind van de 20ste eeuw omarmden antiracisten people of color: ze wilden af van de beladen term colored people en streefden solidariteit na tussen alle niet-witte Amerikanen.Met 'mensen van kleur' beklemtoont men dat huidskleur een bepalende factor is in hun ervaringen en identiteitsvorming. Een recent influencing voorbeeld was het taalgebruik bij Kamala Harris. "With her ascension to the vice presidency, Ms. Harris will become the first woman and first woman of color in the White House, a milestone for a nation in upheaval, grappling with a damaging history of racial injustice exposed, yet again, in a divisive election", schreef de gezaghebbende New York Times.Maar Jezus is Kamala Harris niet. Hij is volgens wetenschappelijk onderzoek aan de universiteit van Manchester wel degelijk bruin maar geen kleurling, niet of color. Hij had de mediterrane kleur van zijn volk. Het wonderlijk goddelijke is dat hij de kleur aanneemt van het volk waar hij moet gekerstend worden.Ik ben opgevoed met een Jezus met een lichtroze kleur en blonde haren, bij mijn nonkel missionaris in China was hij geel en bij mijn tante nonneke in Congo was hij donkerbruin tot bijna zwart. Hoe zal de Jezus van Milo Rau zijn verzet voeren nu hij er de kleur krijgt die hij van oorsprong had?