...

De afgelopen coronacrisis haalden meerdere verhalen van intimidatie van bekende wetenschappers het (internationale) nieuws. Anthony Fauci, hoofd van het Amerikaanse 'National Institute of Allergy and Infectious Diseases' kreeg veiligheidsagenten toegewezen en zijn familie ontving doodsbedreigingen. In het VK werd medisch adviseur van de regering Chris Witty vastgegrepen en geduwd op straat. De Duitse viroloog Christian Drosten kreeg een pakketje met een vloeistof met daarop het label 'positief' en de boodschap het op te drinken. In eigen land moest viroloog Marc Van Ranst samen met zijn gezin wekenlang in een safehouse doorbrengen nadat militair Jürgen Conings ernstige bedreigingen geuit had en vervolgens op de vlucht sloeg.Dat zijn weliswaar extreme voorbeelden. In de bevraging van Nature, bij 321 wetenschappers, gaf meer dan twee derde aan negatieve ervaringen te hebben gehad als gevolg van media-optredens of berichten die ze gepost hadden op sociale media. 22% had bedreigingen ontvangen, m.b.t. fysiek dan wel seksueel geweld. Sommige wetenschappers gaven aan dat hun werkgever klachten had ontvangen over hen, of dat hun thuisadres online was gedeeld. Zes wetenschappers waren aangevallen.Gecoördineerde sociale media-aanvallen en dreigtelefoontjes of -mails gericht aan wetenschappers zijn niet nieuw, onderwerpen als klimaatverandering, vaccinatie enz. brachten in het verleden al meermaals dergelijk gedrag teweeg. Maar volgens wetenschappers die deelnamen aan de Nature- enquête en die voor covid-19 vaak in media te gast waren, was de intimidatie nieuw en gelieerd aan de pandemie. Volgens een respondent hebben "regeringen en wetenschappelijke verenigingen niet genoeg gedaan om wetenschappers publiekelijk te verdedigen", zo citeert het blad.Sommige onderzoekers zeggen dat ze met de intimidatie hebben leren leven, het aanvaarden als een onaangenaam maar verwacht neveneffect van informatie verschaffen aan het publiek. 85% van de respondenten zegt dat hun ervaringen met media altijd of meestal positief waren, zelfs als ze achteraf werden lastig gevallen. Volgens Nature toont de bevraging weliswaar aan dat, zelfs als proberen onderzoekers de intimidatie van zich af te schudden, het toch een effect heeft op wetenschappelijke communicatie. Zo waren wetenschappers die melding maakten van hoge aantallen van persoonlijke aanvallen, meer geneigd te zeggen dat hun ervaringen een impact hadden op hun bereidheid om nog met media te spreken.