...

Beste huisarts, twee weken geleden hebben we ons tweejaarlijkse huisartsensymposium georganiseerd. Het is een traditie waarbij de dienst orthopedie de tijd neemt om huisartsen bondig te informeren over innovaties, chirurgische technieken, indicatiestelling, postoperatief verloop ed. Er waren welgeteld 28 enthousiaste huisartsen aanwezig. Een duik in de archieven leerde dat er 16 jaar geleden 112 huisartsen aanwezig waren. Er is in de regio nochtans geen tekort aan huisartsen (het Riziv spreekt van een huisartsentekort van minder dan een huisarts per 800 inwoners in niet-stedelijke gebieden). Overigens bedraagt het aantal haio's in Vlaanderen vandaag meer dan het dubbele in vergelijking met 2005 en sindsdien is het aantal jonge afgestudeerde huisartsen gestaag toegenomen. Zestien jaar geleden runde de meerderheid van de huisartsen een solopraktijk. Desalniettemin waren zij - in het belang van hun patiënten - alomtegenwoordig. Wanneer je als chirurg een ingreep voorstelde, werd dat meestal eerst besproken met de huisarts alvorens het fiat werd gegeven. Dikwijls werd de ingreep pas gepland na overleg tussen chirurg en huisarts. Veelal was de huisarts aanwezig bij inductie van de narcose, en op zaterdagvoormiddag zag je menig huisarts in de kliniek om zijn of haar patiënt een hart onder de riem te steken. Veel jonge huisartsen kiezen voor een groepspraktijk om zich te vestigen, met het oog op een betere work-life balance. Patiënten kunnen 's avonds en in het weekend terecht in de huisartsenwachtpost. De vervrouwelijking van de geneeskunde is hier waarschijnlijk niet vreemd aan. Avonden en weekends worden niet meer geschikt bevonden voor consultaties, maar evenmin voor bijscholing. De gemiddelde leeftijd van de 28 aanwezige artsen op ons symposium was 57 jaar! Hun jongere collega's hebben blijkbaar vriendelijk bedankt voor de uitnodiging. Nochtans doet de communicatiedienst van onze kliniek haar uiterste best om de jongere huisartsen ter wille te zijn in de planning van wetenschappelijke activiteiten. Een recente enquête van deze dienst leert dat 92,7% van de huisartsen middagbijscholingen (12u30-13u45) verkiest, waarvan 39% liefst strikt online en 43,9% afwisselend online en fysiek. Slechts 9,8% geeft de voorkeur aan fysieke bijscholingen en slechts 2,5% geeft de voorkeur aan avond- of weekendbijscholingen. Dit correleert met een recente enquête van de Vlaamse vereniging van studenten (VVS) waaruit blijkt dat 76% van de studenten een mix van online en fysieke lessen verkiest en de coronamaatregelen in het onderwijs dus allerminst beu is. Hebben onze jonge collega's de rol gelost? Willen jullie überhaupt nog op de hoogte blijven van evoluties in de specialistische geneeskunde? Kan je als jonge huisarts inschatten hoe een chirurg in de regionale kliniek denkt en werkt? Is deze up-to-date, toegankelijk, dogmatisch, invasief of eerder conservatief...? Kan je deze informatie halen uit online contacten? Biedt een paneldiscussie of een babbel onder vier ogen op een wetenschappelijke bijeenkomst dan geen meerwaarde meer?In het belang van onze patiënten blijft fysiek contact tussen huisartsen en specialisten uitermate belangrijk. We mogen niet aanvaarden dat beide echelons van de geneeskunde van elkaar wegdrijven. Communicatie blijft essentieel. Tijdens de werkuren als het kan, buiten de werkuren als het moet, en fysiek als het nog even mag. Jonge huisartsen, kom uit uw kot!Dr. Jan Sys, diensthoofd orthopedie AZ Sint Blasius, stagemeester orthopedie en stagemeester haio's