...

Vooreerst. Jan De Maeseneer was in het verleden adviseur op diverse socialistische kabinetten. Verdient hij daarvoor als academicus banvloeken? Welnee, integendeel. Het gebeurt legio en er is niets mis met maatschappelijk engagement van hoogleraren. De politiek haalt zo broodnodige expertise binnen. Collega prof huisartsgeneeskunde Dirk Devroey adviseert nu trouwens minister De Block. De kern van de zaak is echter triest. Als enkel artsen of artsen in opleiding met een politiek linkse voorkeur kwalitatief goede geneeskunde zouden afleveren dan is het wel heel droef gesteld met de gezondheidszorg in ons land. Een grote meerderheid, zo leert de laatste Artsenkrant-peiling, stemt immers N-VA en Open VLD. En in Franstalig België bekleedt MR een toppositie. Allemaal slechte artsen? Natuurlijk niet. In internationale vergelijkingen scoort ons land doorgaans uitstekend, niet in het minst qua toegankelijkheid. En laat dit laatste nu net enkel kunnen omdat (huis)artsen hun job geëngageerd en met hart en ziel uitoefenen. Sterker nog. Al jarenlang maakt enkel extreem links in dit land misbruik van het maatschappelijk aanzien dat gepaard gaat met de medische professie. Samen met diagnose en behandeling lepelen de artsen in PVDA-groepspraktijken van Geneeskunde voor het Volk hun patiënten een flinke dosis ideologie op. Ze hebben daarop een monopolie. Geen enkele politieke strekking doet hen dit gestructureerd na. Gelukkig maar. Het engagement van professor De Maeseneer verdient respect. Terecht kreeg hij onlangs de lifetime achievement award van Domus Medica. Maar zelfs het beste paard struikelt wel eens; er zijn hoogleraren voor minder teruggefloten. Merkwaardig in de hele historie is dan ook de volslagen radiostilte vanwege de top van het UZ Gent en de universiteit.