De term 'tweede pensioenpijler' is flink ingeburgerd. Te bondig en een tikje oneerbiedig samengevat : bij een relatief gebrek aan pensioen, ontstond een alternatief systeem voor (en door) mensen die iets beter boeren dan de gemiddelde burger.
Net zoals onze wetten toelaten dat je elektrische auto's tot 120% kan aftrekken, zo ontstonden fiscaal gesubsidieerde en door de overheid ondersteunde privé-pensioensystemen, waarmee - laat daar niet de minste twijfel over bestaan - ook ondergetekende onder het wereldrecord belastingheffen probeert te blijven.
Dijken doorbroken
In de wereld van de pensioenen wordt de waarheid al een tijdje onder ogen gezien : te weinig budget om eerder aangegane engagementen te vervullen. Het sociaal contract werd verscheurd door de feiten, en de overheid moest de wetgeving omgooien omdat de dijken doorbroken zijn. Het staatspensioensysteem staat onder water, met het Zilverfonds als een illustratief drijvende lege doos daarop.
Ondertussen doen 3 miljoen Belgen aan pensioensparen, met een opgebouwd vermogen van 17 miljard via fondsen en 11 miljard via verzekeringen (Bron : De Tijd, 4 jan. 2017).
Zou het kunnen dat ook de tweede volksgezondheidspijler al een feit is?
In de volksgezondheid (totaal federaal budget van 27 miljard) durft voorlopig niemand spreken over de olifant in de kamer. Het hele veld verkeert nog in collectieve ontkenningsfase.
Terwijl 1,6 miljoen Belgen beschikken over een hospitalisatieverzekering die de supplementen wel aan lijkt te kunnen. Terwijl de kinésisten niet langer aan de afgesproken tarieven willen werken. Terwijl een aantal artsen stilletjes het systeem verlaten : oogartsen, huidspecialisten en plastische chirurgen op kop.
Terwijl u, as we speak, al 25% rechtstreeks uit uw eigen zak betaalt, dus zonder terugbetaling. Je hoeft geen Einstein te zijn om in te zien dat één en ander nog een kaasschaaf of twee ver is?
Slim systeem
Edoch. De 'usual suspects' die al jaren de dienst uitmaken, richten vooral hun pijlen op mekaar : de huidige CM-voorzitter en het hoofd van het grootste artsensyndicaat als bellemannen van dienst.
Terwijl studies uit de US ons leren dat 40% van de gezondheidskosten niet berusten op pech, genen of sociaal milieu, maar wel op eigen gedrag. Terwijl gedragverandering preventief genoemd wordt, en het geld voor die preventie bij de deelstaten ligt.
De gebroken schedel - wegens geen preventieve fietshelm - of de kapotte lever vallen onder het federale budget. Wie in Vlaamse preventieve gezondheid investeert, ziet dus de besparing in de federale kas verdwijnen. Hoog tijd voor een herintegratie van de zorg: preventie en de dure rekening van het genezen horen in een slim systeem samen.
U hoort me niet pleiten voor staatsgeneeskunde of herfederalisering. Laat de markt gerust verder z'n gang gaan. De overheid zal wel volgen.
Zou het kunnen dat ook de tweede volksgezondheidspijler al een feit is voor wie z'n verstand én z'n centen in een apparte solidariteit wil onderbrengen?
Net zoals onze wetten toelaten dat je elektrische auto's tot 120% kan aftrekken, zo ontstonden fiscaal gesubsidieerde en door de overheid ondersteunde privé-pensioensystemen, waarmee - laat daar niet de minste twijfel over bestaan - ook ondergetekende onder het wereldrecord belastingheffen probeert te blijven.Dijken doorbrokenIn de wereld van de pensioenen wordt de waarheid al een tijdje onder ogen gezien : te weinig budget om eerder aangegane engagementen te vervullen. Het sociaal contract werd verscheurd door de feiten, en de overheid moest de wetgeving omgooien omdat de dijken doorbroken zijn. Het staatspensioensysteem staat onder water, met het Zilverfonds als een illustratief drijvende lege doos daarop.Ondertussen doen 3 miljoen Belgen aan pensioensparen, met een opgebouwd vermogen van 17 miljard via fondsen en 11 miljard via verzekeringen (Bron : De Tijd, 4 jan. 2017). In de volksgezondheid (totaal federaal budget van 27 miljard) durft voorlopig niemand spreken over de olifant in de kamer. Het hele veld verkeert nog in collectieve ontkenningsfase. Terwijl 1,6 miljoen Belgen beschikken over een hospitalisatieverzekering die de supplementen wel aan lijkt te kunnen. Terwijl de kinésisten niet langer aan de afgesproken tarieven willen werken. Terwijl een aantal artsen stilletjes het systeem verlaten : oogartsen, huidspecialisten en plastische chirurgen op kop. Terwijl u, as we speak, al 25% rechtstreeks uit uw eigen zak betaalt, dus zonder terugbetaling. Je hoeft geen Einstein te zijn om in te zien dat één en ander nog een kaasschaaf of twee ver is? Slim systeemEdoch. De 'usual suspects' die al jaren de dienst uitmaken, richten vooral hun pijlen op mekaar : de huidige CM-voorzitter en het hoofd van het grootste artsensyndicaat als bellemannen van dienst.Terwijl studies uit de US ons leren dat 40% van de gezondheidskosten niet berusten op pech, genen of sociaal milieu, maar wel op eigen gedrag. Terwijl gedragverandering preventief genoemd wordt, en het geld voor die preventie bij de deelstaten ligt. De gebroken schedel - wegens geen preventieve fietshelm - of de kapotte lever vallen onder het federale budget. Wie in Vlaamse preventieve gezondheid investeert, ziet dus de besparing in de federale kas verdwijnen. Hoog tijd voor een herintegratie van de zorg: preventie en de dure rekening van het genezen horen in een slim systeem samen. U hoort me niet pleiten voor staatsgeneeskunde of herfederalisering. Laat de markt gerust verder z'n gang gaan. De overheid zal wel volgen.Zou het kunnen dat ook de tweede volksgezondheidspijler al een feit is voor wie z'n verstand én z'n centen in een apparte solidariteit wil onderbrengen?