De oorlog tussen Oekraïne en Rusland, of beter, tussen de VS en haar bondgenoten enerzijds en Rusland anderzijds, gaat een nieuwe fase in.

Er is een belangrijke brug die de Krim met het vasteland verbindt, gebombardeerd.

Wie hiervoor verantwoordelijk is, blijft voer voor discussie.

Het wordt met de dag moeilijker juist in te schatten wat er werkelijk op het terrein gebeurt. Welk nieuws is nog betrouwbaar? Wat mag je geloven op basis van beeldmateriaal?

Naast de oorlog op het terrein, woedt er ook een cyberoorlog, waarbij beide partijen elkaar bestoken met beschuldigingen en dreigementen allerhande.

Zelfs voor zogenaamde defensiespecialisten wordt het moeilijk om de situatie correct in te schatten. Hoe zou Jan met de pet zich dan een oordeel kunnen vormen over deze zinloze oorlog?

Want dat dit alles in de grond niks oplost, maar eerder de kiem legt voor nog meer onenigheid, dat staat als een paal boven water.

Je kunt deze oorlog niet los zien van de geschiedenis. Ruslandkenners waarschuwen al decennia voor wat zich actueel in realiteit afspeelt. Beleidsmakers hebben jarenlang de andere kant opgekeken. Als je dat maar lang genoeg volhoudt, dan kun je in een modus van ontkenning terechtkomen. Je verwacht het onverwachte niet meer. Je gaat er vanuit dat het leven rustig zal voortkabbelen, zonder al te veel frictie.

We kunnen nog eindeloos palaveren over hoe het zover is kunnen komen. Veel zoden zet dit niet meer aan de dijk.

We moeten de toestand recht in de ogen kijken, en zien hoe we hier het best mee omgaan. Daar waar corona ons hooguit een twee jaar heeft geteisterd, spreken we nu over een periode die het veelvoud hiervan zal bedragen.

We treden een nieuw tijdperk binnen waarbinnen het begrip 'vanzelfsprekendheid' niet meer dezelfde betekenis zal hebben, dan tot nog toe het geval was.

Weelde, rijkdom, overvloed, terminologie die de voorbije decennia de dienst uitmaakte, moet onverbiddelijk plaats ruimen voor fenomenen zoals schaarste, gebrek, tekort. Al slaapwandelend worden we wakker in een nieuw universum.

We maken wel de nuance dat de mate waarin mensen deze ommekeer voelen, wel degelijk verschilt, in hoofdzaak al naargelang de financiële armslag.

Sommige burgers die tot de middenklasse behoorden, zullen dit niet meer blijven in de toekomst

Jammer genoeg zullen het opnieuw dezelfde groepen zijn die de komende decennia het meeste zullen lijden onder de huidige situatie. Met die kanttekening erbij dat er een verschuiving gaande is. Sommige burgers die tot de middenklasse behoorden, zullen dit niet meer blijven in de toekomst. Door het gegeven dat zowat alles duurder is geworden, en zelfs met de automatische koppeling van de lonen aan de index, die in de eerste plaats tot doel heeft het koopkrachtverlies te beperken, zal het voor velen die nu denken tot die middengroep te behoren, behoorlijk lastig worden om niet kopje onder te gaan.

Als we het woord middenklasse uitspreken, dan moeten we natuurlijk weten waarover we praten. De term wordt te pas en te onpas gebruikt, zonder te definiëren wat we daar nu precies mee bedoelen. Hoe bepaal je cijfermatig deze klasse? Vanaf welk inkomen?

Hetzelfde kan gezegd over het begrip 'de rijken'. Wie wordt daaronder verstaan? Wanneer ben je financieel rijk? De doorsnee socialist zal daar een ander idee over hebben dan een gemiddelde liberaal. Dit heeft consequenties voor het voeren van beleid. Want of je nu de middenklasse wilt tegemoetkomen, of de rijkdom van de rijken afromen, dan zul je toch eerst moeten bepalen over hoeveel mensen dat dan gaat, vooraleer nog maar een begin te kunnen maken van een schatting van de te verwachten winst.

Onze regering heeft deze week de begrotingsbesprekingen afgerond. Tot in de vroege uurtjes is er gesleuteld. De premier moet zorgen dat alle partijen tevreden zijn. De traditionele koehandel heeft ervoor gezorgd dat iedereen water in de wijn heeft moeten doen.

De NMBS krijgt niet wat de bevoegde minister wou. De verwachte overwinstbelasting zal niet genereren dan wat aanvankelijk vooropgesteld werd, de fiscale hervorming blijft aanmodderen, hier en daar wordt er wat bespaard in de ambtenarij, als je dat al een besparing kan noemen, enz.

Het is een begroting. Maar daarmee is ook zowat alles gezegd.

De premier mag wel beweren dat we niemand achterlaten. Dat zal dan vooral op papier zo zijn. De realiteit op het terrein toont een heel ander beeld.

De oorlog tussen Oekraïne en Rusland, of beter, tussen de VS en haar bondgenoten enerzijds en Rusland anderzijds, gaat een nieuwe fase in.Er is een belangrijke brug die de Krim met het vasteland verbindt, gebombardeerd.Wie hiervoor verantwoordelijk is, blijft voer voor discussie.Het wordt met de dag moeilijker juist in te schatten wat er werkelijk op het terrein gebeurt. Welk nieuws is nog betrouwbaar? Wat mag je geloven op basis van beeldmateriaal? Naast de oorlog op het terrein, woedt er ook een cyberoorlog, waarbij beide partijen elkaar bestoken met beschuldigingen en dreigementen allerhande.Zelfs voor zogenaamde defensiespecialisten wordt het moeilijk om de situatie correct in te schatten. Hoe zou Jan met de pet zich dan een oordeel kunnen vormen over deze zinloze oorlog?Want dat dit alles in de grond niks oplost, maar eerder de kiem legt voor nog meer onenigheid, dat staat als een paal boven water.Je kunt deze oorlog niet los zien van de geschiedenis. Ruslandkenners waarschuwen al decennia voor wat zich actueel in realiteit afspeelt. Beleidsmakers hebben jarenlang de andere kant opgekeken. Als je dat maar lang genoeg volhoudt, dan kun je in een modus van ontkenning terechtkomen. Je verwacht het onverwachte niet meer. Je gaat er vanuit dat het leven rustig zal voortkabbelen, zonder al te veel frictie.We kunnen nog eindeloos palaveren over hoe het zover is kunnen komen. Veel zoden zet dit niet meer aan de dijk.We moeten de toestand recht in de ogen kijken, en zien hoe we hier het best mee omgaan. Daar waar corona ons hooguit een twee jaar heeft geteisterd, spreken we nu over een periode die het veelvoud hiervan zal bedragen.We treden een nieuw tijdperk binnen waarbinnen het begrip 'vanzelfsprekendheid' niet meer dezelfde betekenis zal hebben, dan tot nog toe het geval was.Weelde, rijkdom, overvloed, terminologie die de voorbije decennia de dienst uitmaakte, moet onverbiddelijk plaats ruimen voor fenomenen zoals schaarste, gebrek, tekort. Al slaapwandelend worden we wakker in een nieuw universum. We maken wel de nuance dat de mate waarin mensen deze ommekeer voelen, wel degelijk verschilt, in hoofdzaak al naargelang de financiële armslag.Jammer genoeg zullen het opnieuw dezelfde groepen zijn die de komende decennia het meeste zullen lijden onder de huidige situatie. Met die kanttekening erbij dat er een verschuiving gaande is. Sommige burgers die tot de middenklasse behoorden, zullen dit niet meer blijven in de toekomst. Door het gegeven dat zowat alles duurder is geworden, en zelfs met de automatische koppeling van de lonen aan de index, die in de eerste plaats tot doel heeft het koopkrachtverlies te beperken, zal het voor velen die nu denken tot die middengroep te behoren, behoorlijk lastig worden om niet kopje onder te gaan.Als we het woord middenklasse uitspreken, dan moeten we natuurlijk weten waarover we praten. De term wordt te pas en te onpas gebruikt, zonder te definiëren wat we daar nu precies mee bedoelen. Hoe bepaal je cijfermatig deze klasse? Vanaf welk inkomen? Hetzelfde kan gezegd over het begrip 'de rijken'. Wie wordt daaronder verstaan? Wanneer ben je financieel rijk? De doorsnee socialist zal daar een ander idee over hebben dan een gemiddelde liberaal. Dit heeft consequenties voor het voeren van beleid. Want of je nu de middenklasse wilt tegemoetkomen, of de rijkdom van de rijken afromen, dan zul je toch eerst moeten bepalen over hoeveel mensen dat dan gaat, vooraleer nog maar een begin te kunnen maken van een schatting van de te verwachten winst.Onze regering heeft deze week de begrotingsbesprekingen afgerond. Tot in de vroege uurtjes is er gesleuteld. De premier moet zorgen dat alle partijen tevreden zijn. De traditionele koehandel heeft ervoor gezorgd dat iedereen water in de wijn heeft moeten doen. De NMBS krijgt niet wat de bevoegde minister wou. De verwachte overwinstbelasting zal niet genereren dan wat aanvankelijk vooropgesteld werd, de fiscale hervorming blijft aanmodderen, hier en daar wordt er wat bespaard in de ambtenarij, als je dat al een besparing kan noemen, enz.Het is een begroting. Maar daarmee is ook zowat alles gezegd.De premier mag wel beweren dat we niemand achterlaten. Dat zal dan vooral op papier zo zijn. De realiteit op het terrein toont een heel ander beeld.