Vijftig jaar geleden stond Parijs op stelten: er waren de rellen in de rue Gay-Lussac, en een algemene staking waar tien miljoen arbeiders gevolg aan gaven. Door de studentenopstand werd Charles de Gaulle verplicht om het bestuur van het land tijdelijk uit handen te geven.
In ons land betekende mei 68 vooral 'Walen buiten' aan de Leuvense universiteit, wat later uitmondde in de oprichting van de universiteit van Louvain-la-Neuve. Een goede zaak voor de innovatie in het Waalse Gewest, maar jammer genoeg ook met de verdeling van de werken van de middeleeuwse bibliotheek van de universiteit tussen Vlamingen en Walen als gevolg. Het begin van de regionalisering...
Voor rechts is mei 68 het begin van het einde van het Westen met een pedagogie waarin leerling en leerkracht op gelijke voet staan, het einde van het ouderlijke gezag, het fameuze 'het is verboden te verbieden' en het relativistische postmodernisme dat alles en iedereen gelijkwaardig maakt, zonder enige vorm van hiërarchie. Voor links is het de bevrijding van de zeden, de ontplooiing van een tot dan toe gemuilkorfde en patriarchale maatschappij, en de emancipatie van de vrouw.
In de zorg betekende mei 68 een evolutie naar meer gelijkwaardige en horizontale relaties in het ziekenhuisbeheer
Een toppunt, want alle leidende figuren van mei 68 (Cohn-Bendit, Krivine, enz.) waren mannen, die op de koop toe worstelden met de vaderlijke autoriteit. En de uitbarsting van de gebeurtenissen zou gelinkt zijn aan de toegang van de jongens tot de meisjesslaapzalen op de campussen...
In de zorg betekende mei 68 een evolutie naar meer gelijkwaardige en horizontale relaties in het ziekenhuisbeheer.
De uitgesproken vervrouwelijking van de geneeskunde is overigens misschien wel een avatar van mei 68, naar de slogan 'De vrouw is de toekomst van de man'...
Wat er ook van zij, waarnemers benadrukken dat mei 68 een revolutie was van geprivilegieerde jongeren die al alles hadden wat ze opeisten; eerder een 'onderbreking' dus dan een revolutie. De meeste veranderingen die ze teweegbracht, kiemden al in de naoorlogse maatschappij. Mei 68 was er louter de ietwat gewelddadige katalysator van...
In ons land betekende mei 68 vooral 'Walen buiten' aan de Leuvense universiteit, wat later uitmondde in de oprichting van de universiteit van Louvain-la-Neuve. Een goede zaak voor de innovatie in het Waalse Gewest, maar jammer genoeg ook met de verdeling van de werken van de middeleeuwse bibliotheek van de universiteit tussen Vlamingen en Walen als gevolg. Het begin van de regionalisering...Voor rechts is mei 68 het begin van het einde van het Westen met een pedagogie waarin leerling en leerkracht op gelijke voet staan, het einde van het ouderlijke gezag, het fameuze 'het is verboden te verbieden' en het relativistische postmodernisme dat alles en iedereen gelijkwaardig maakt, zonder enige vorm van hiërarchie. Voor links is het de bevrijding van de zeden, de ontplooiing van een tot dan toe gemuilkorfde en patriarchale maatschappij, en de emancipatie van de vrouw.Een toppunt, want alle leidende figuren van mei 68 (Cohn-Bendit, Krivine, enz.) waren mannen, die op de koop toe worstelden met de vaderlijke autoriteit. En de uitbarsting van de gebeurtenissen zou gelinkt zijn aan de toegang van de jongens tot de meisjesslaapzalen op de campussen...In de zorg betekende mei 68 een evolutie naar meer gelijkwaardige en horizontale relaties in het ziekenhuisbeheer. De uitgesproken vervrouwelijking van de geneeskunde is overigens misschien wel een avatar van mei 68, naar de slogan 'De vrouw is de toekomst van de man'...Wat er ook van zij, waarnemers benadrukken dat mei 68 een revolutie was van geprivilegieerde jongeren die al alles hadden wat ze opeisten; eerder een 'onderbreking' dus dan een revolutie. De meeste veranderingen die ze teweegbracht, kiemden al in de naoorlogse maatschappij. Mei 68 was er louter de ietwat gewelddadige katalysator van...
