Belgische arts onderzoekt slaapkwaliteit op de Zuidpool

23/02/12 om 14:22

Bijgewerkt om 14:22

In de onderzoekstations op Antarctica leeft de bemanning in extreme omstandigheden. Vooral de zes maanden durende duisternis, gevolgd door een even lange periode van permanent zonlicht, brengt het normale bioritme flink in de war. Nathalie Pattyn startte zonet een nieuw onderzoek over de invloed van fitness op het slaappatroon.

...

Nathalie Pattyn is arts in het Belgisch leger. Ze studeerde aan de VUB en aan de ULB, en slaagde erin haar studies geneeskunde te combineren met een licentie klinische psychologie.Voor haar tweede missie kon zij nu de bemanning van de Frans-Italiaanse Concordia-basis als proefkonijn inschakelen. Die is een paar 1.000 km verwijderd van de Belgische basis Prinses Elisabeth, en bevindt zich op 3.200 m hoogte. Door de lagere zuurstofconcentratie in deze regio stemt die ligging echter overeen met een hoogte van 4.000 m in Europa. "Na een tien dagen durende reis kwam ik daar toe op 7 januari. Ik moest immers eerst via verschillende tussenlandingen op het eiland Tasmanilanden, vanwaar ik dan per boot uiteindelijk op de basis terechtkwam. De bemanning van Concordia bestaat uit Fransen, Italianen en een Schotse arts. Tijdens het experiment wordt aan elkeen, op basis van eerste metingen en inspanningstesten, een persoonlijk trainingsschema voorgesteld."Pech!Het onderzoek kadert in een project van het European Space Agency waarbij zoveel mogelijk informatie wordt gewonnen over alle biologische en psychologische parameters van mensen die in vrij extreme en desynchroniserende omstandigheden vertoeven. Dat geldt immers ook voor astronauten die gedurende verschillende maanden in een ruimtestation verblijven, of wellicht in de toekomst naar een andere planeet gestuurd worden.Jammer genoeg heeft Pattyn haar verblijf in de Concordia-basis vroegtijdig moeten onderbreken, wegens een beenbreuk op 16 januari. Aangezien ze een osteosynthese moest ondergaan, werd ze naar Belgigerepatrieerd, wat uiteindelijk toch ook vijf dagen in beslag nam. Ze moet nu obligaat thuis blijven, maar dat zal blijkbaar het verdere verloop van haar experiment niet te veel belemmeren. "Mijn Schotse collega is ter plaatse, en alle tests kunnen verder worden uitgevoerd. Ik zal echter wel moeten wachten tot de maand november, vooraleer alle gegevens hier in Belgiterechtkomen. Er is wel contact mogelijk via mail, maar de resultaten van het experiment nemen te veel ruimte in beslag, en kunnen dus niet elektronisch worden doorgestuurd." De onderzoekster blijft er stoijns bij en kan zich nu volens nolens in de wetenschappelijke literatuur verdiepen...