...

Een drammerige collega die wil dat jij een shift overneemt, terwijl je zelf vrij hebt gepland. Iemand uit je team die de hele tijd loopt te zeuren op het werk en niet reageert op subtiele hints om daar iets aan te veranderen. Of een collega die bij elk nieuw idee in het verzet gaat. Werken met anderen is niet altijd een feest.Tom Iterbeke, trainer bij Tweetakt: "Als je vraagt naar factoren die stress veroorzaken bij zorgverleners, gaat het niet alleen over de aard van het werk. Net zoals bij heel wat andere professionelen, speelt ook de context waarin je werkt en de relatie met collega's een belangerijke rol."Zodra het gaat om intermenselijke communicatie, is de valkuil groot om gevoelsmatig, vanuit je buik te reageren. Voor je het weet, begin je te bekvechten, voel je je persoonlijk aangesproken of verval je in emotionele of persoonlijke argumenten. Dat is niet de juiste manier, toch gruwen heel wat mensen als je de term 'gesprekstechnieken' gebruikt. "Klopt. Planmatig werken of situaties objectief analyseren: iedereen vindt het vanzelfsprekend en professioneel dat je het probeert, ook al ligt het niet in je aard. Maar tijdens opleidingen 'gesprekstechnieken' gebeurt er iets geks. Deelnemers gaan in de weerstand als hen wordt gevraagd om een gesprek bewust en doordacht te benaderen. Het voelt onecht. Als bedrog."Maar met gesprekstechnieken belazer je allerminst je gesprekspartner. "Manipuleren betekent dat je op slinkse wijze je doel probeert te bereiken en de ander onrecht aandoet. Dat is bij gesprekstechnieken niet het geval, integendeel. Je zorgt ervoor dat een gesprek op zo'n manier verloopt dat je elkaar beter begrijpt. Dat zit ook ingebakken in de tips en tricks die we willen meegeven aan artsen en zorgverleners."Werken met weerstandEen weerbarstige collega's die begint te ja-maren of vooral problemen ziet: weerstand is frustrerend en lijkt vooral tijdverlies. Maar eigenlijk is weerstand goed nieuws. Want zodra een collega tegenpruttelt, geeft dat een kans om door te vragen over zijn bezwaren en te zoeken naar echt engagement."Goede ideeën hebben en plannen maken is niet voldoende. Collega's en andere betrokkenen meenemen in je verhaal is een even belangrijke stap. Bij weerbarstige collega's is je natuurlijke neiging misschien om te gaan overtuigen. Dat voelt goed, maar is hard zwoegen en werkt vaak niet. Voor elk argument bestaat er immers een tegenargument en je daagt je gesprekspartner uit om zich nog meer in te graven in zijn eigen gelijk. Je hebt dus iets anders nodig." Dat 'iets' is verrassend eenvoudig, maar best lastig. "Weerstand opvangen doe je in de eerste plaats door géén tegengas te geven. Je laat je eigen agenda vallen en bent echt benieuwd naar de argumenten van de ander. Dat is een gesprekstechniek waarvan ik kan garanderen dat het erg onnatuurlijk aanvoelt. Maar het is onwaarschijnlijk effectief."Door oprecht te luisteren, begrijp je de ander beter en voelt die zich gehoord. Dat betekent niet dat je zijn argumenten moet volgen. Zodra je begrijpt wat er aan de hand is, kan je zeggen wat jij ervan vindt. En doe je een helpend voorstel. "Het begrip helpend voorstel klinkt soft, maar dat is het niet. Je doet een voorstel dat tegemoet komt aan wat je weerbarstige collega nodig heeft, zonder je eigen mening overboord te gooien. Zo kan je bijvoorbeeld suggereren om samen oplossingen te zoeken voor de praktische gevolgen van je plan."Vind je geen helpend voorstel waar je collega tevreden mee is? Nodig hem dan uit om zelf een voorstel te doen.Lees het volledige artikel in AK n°2447.