'We begrijpen de frustratie'

Geconfronteerd met de perikelen van dokter X reageert de Landsbond der Onafhankelijke Ziekenfondsen bij monde van communicatie-verantwoordelijke Lies Dobbelaere zeer begripvol. "De wet maakt inderdaad een verschil tussen zelfstandigen en loontrekkenden in de arbeidsongeschiktheid", aldus Dobbelaere. "Om daarop te anticiperen bestaat er intern bij de Onafhankelijke Ziekenfondsen een procedure waarin extra aandacht wordt gegeven aan zulke dossiers." Dobbelaere legt uit dat volgens de bestaande wetgeving de adviserende arts ook zonder dat hij de betrokkene gezien heeft aan een zelfstandige toelating kan geven om het werk deeltijds te hervatten. "Die mogelijkheid bestaat wel degelijk. In het geval van dokter X waren we echter verplicht om de betrokkene fysiek op te roepen omdat die het werk al had hervat zonder toelating en daarvoor dus een sanctie had gekregen." In dergelijke gevallen worden de uitkeringen geschorst maar blijft het lid wel erkend als arbeidsongeschikt. Volgens dezelfde wetgeving is het ziekenfonds verplicht de zelfstandige binnen de 30 werkdagen op te roepen. Lies Dobbelaere: "Dat komt dus neer op ongeveer anderhalve maand te rekenen vanaf de datum van vaststelling van de werkhervatting of vanaf de mededeling daarvan aan het ziekenfonds. De Landsbond is dus binnen de wettelijke termijn gebleven." De communicatieverantwoordelijke stelt voorts dat arbeidsongeschiktheid een van de prioriteiten vormt voor de Onafhankelijke Ziekenfondsen. Onder meer wil het ziekenfonds het toekennen van de rechten en de berekening van de uitkeringen vereenvoudigen. Zo is men voorstander van een vereenvoudigd en geautomatiseerd proces bij de opening van een dossier voor het recht op uitkeringen. Daartoe zijn er verschillende mogelijkheden. Vooreerst kan de elektronische verzending van medische informatie worden opgelegd. Daarnaast zou ook de gecodeerde diagnose verplicht vermeld moeten worden op de elektronische arbeidsongeschiktheidsattesten. Dat laat immers toe deze dossiers sneller te analyseren. Verder zou de gegevensuitwisseling tussen behandelende en adviserende artsen gemakkelijker kunnen verlopen door EMD's gekruist te delen. Ook moet het mogelijk zijn de regels voor de berekening van de uitkeringen te vereenvoudigen zodat ze voor iedereen beter begrijpelijk worden. Het ziekenfonds is ook voorstander van een beroepsprocedure bij de Hoge commissie van de Geneeskundige Raad voor Invaliditeit. Dat om te vermijden dat mensen te vaak gebruik maken van het opschortend beroep via de arbeidsrechtbank. Kortom, het ziekenfonds en dokter X zitten op dezelfde golflengte. "We delen inderdaad de mening van deze arts", zegt Lies Dobbelaere. "De wet is momenteel ongelijk voor zelfstandigen en voor bedienden. De harmonisering van de verschillende statuten - arbeider, bediende en zelfstandige - is voor ons daarom iets wat moet worden aangepakt. Loontrekkenden hoeven niet te wachten op de goedkeuring van een adviserende arts om deeltijds terug te beginnen werken. Dus waarom kan dat ook niet voor zelfstandigen?" Met andere woorden, de bal ligt in het kamp van het beleid en de politici: hoog tijd om de wet aan te passen.