...

Nu we iets meer greep op de coronacrisis krijgen, wijkt de angst voor de besmetting en groeit de wrevel omwille van de maatregelen. Als ze het verwachte effect hebben, zoals in de provincie Antwerpen, en het niet meer zo uit de hand lijkt te lopen, gaan overal stemmen op dat het 'overroepen' was en 'allemaal niet zo erg'.We zouden even goed kunnen concluderen dat het misschien wat strenge maar zeer effectieve maatregelen waren. Maar blijkbaar moet de epidemie snel gebagatelliseerd worden nu ze wat beter beheersbaar lijkt. Zijn we de overbevraging van onze ziekenhuizen en verpleegkundigen al vergeten, nu het applaus is weggedeemsterd? Wat maakt toch dat hoogopgeleide, deskundige mensen het nodig hebben om zich te profileren op een deviant standpunt, dat vooral populistisch is: zeggen wat men graag hoort, simplistisch en zonder nuance. Met vooral de nadruk op dat zij het allemaal beter wisten van in het begin. Hun uitspraken hebben zo'n kracht en verwijtende toon dat ik mij afvraag of niet vooral frustratie aan de basis ligt. Frustratie omdat zij niet als expert gevraagd zijn.Ja, de bevolking snakt naar duidelijkheid, zekerheid en veiligheid. En preventie is, wat dat betreft een moeilijk onderwerp. Het nut en de zin van preventieve maatregelen uitleggen als ze de vrijheid van de mensen aantasten is niet eenvoudig. Ik wil daarom alle geëerde collega's oproepen om zich te oefenen in het communiceren over complexe thema's.