...
Eind 2019 heb ik de artsenpraktijk enkele weken moeten sluiten wegens wegenwerken, omdat het onmogelijk was geworden patiënten nog goede zorg te bieden.Als vrij beroeper kom ik niet in aanmerking voor een hinderpremie. Dit zou nochtans eenvoudiger zijn, omdat je de zorgen die wel nog kunnen, kunt voortzetten. Politiek werd blijkbaar een andere beslissing genomen. Ik moest dus volledig sluiten. Dit brengt een aantal gevolgen met zich mee die niet meer van deze tijd zijn in het kader van de wet op de patiëntenrechten van 2002, die zegt dat de patiënt te allen tijde recht heeft op toegang tot zijn medische gegevens. Ondanks het feit dat er geen consultaties doorgingen in de praktijk, werd mijn sluitingspremie om die reden, nl. patiënten voorzien van medische gegevens voor consultatie bij een andere zorgverlener dan mezelf, geweigerd. Ik had dus geen inkomsten gedurende een aantal weken en werd daarenboven nog eens afgestraft voor patiëntgerichtheid.Ik hoor iedereen denken: "Ja, dokter, daar kunt ge financieel nu toch wel tegen". Ik wil daar op antwoorden: hier in mijn buurt staan nog jaren ingrijpende wegenwerken gepland. Aangezien ik sedert kort ook door onze overheid aanzien word als een onderneming die failliet kan gaan, maak ik mij - denk ik terecht - ernstig zorgen over de toekomst. Vooral omdat mijn kerntaak, nl. mensen verder helpen, al dan niet door mezelf, op de tocht staat. Dus aan onze politiek de boodschap: denk er eens over na.