...
Arts, dat wou Ennio Mor- ricone als kind worden. Toch verplichtte zijn vader de piepjonge Ennio trompet te leren. Hij schreef al snel muziekstukken voor bij de jacht, die hij alle verscheurde voor zijn 10de, zo vertelt Morricone zelf in het interview dat de basis vormt van deze ijzersterke documentaire. Goffredo Petrassi, zijn leermeester aan het conservatorium, gaf zijn passie voor Stravinsky aan zijn pupil door. Toen Morricone niet veel later John Cage zag performen begon hij zelf een avant-garde improvisatie-ensemble dat meer geluiden voortbracht dan muziek. Hij ontpopte zich ook tot pionier van het popsongarrangement. De score bij Sergio Leone's A Fistful of Dollars was een cultuurschok. In het thema van The Good, The Bad and The Ugly bootste Morricone het geluid van een coyote na. Zowat om de tien jaar verklaarde hij: "Over 10 jaar stop ik met filmmuziek." Hij stond weer op dat punt, toen hij met The Mission een van zijn fraaiste scores afleverde en andermaal naast een Oscar greep. Zijn ere-Oscar symboliseerde eigenlijk Hollywoods excuses. Uiteindelijk zou hij er toch een 'echte' krijgen voor The Hateful Eight. Atypisch voor wie zijn andere werk niet kende, was zijn symfonie n.a.v. 9/11, ter nagedachtenis van alle drama's uit het verleden.Nog enkele quotes uit deze verbluffende documentaire om af te sluiten. Pat Metheny noemt hem "de kampioen van de warme noten en die zijn voor eeuwig". Bruce Springsteen spreekt over diepe, diepe emotie. Bernardo Bertolucci voor wiens Novecento hij de muziek voorzag, zei dat je niet gelovig moet zijn om dankzij de muziek van Morricone te beseffen dat er hierboven iets bestaat.