...

Mensen die seks hebben nadat ze een of andere drug genomen hebben, komen voor in alle categorieën van de bevolking - men spreekt van geseksualiseerd drugsgebruik. Chemsex - ook wel party 'n play (PnP) genoemd - is echter een veel specifieker verschijnsel. Het komt vooral voor bij mannen die seks hebben met mannen (MSM), maar breidt zich momenteel uit over andere leden van de LGBTQ-gemeenschap. De drugs - een specifieke selectie - worden genomen met de expliciete intentie om langdurige seks te hebben, de seksuele beleving te versterken, de seksuele prestaties te verbeteren en/of de seks te faciliteren. Chemsex is nauw verbonden met het gebruik van datingapps door MSM. Dokter Alexandre Aslan is als psychotherapeut en seksuoloog verbonden aan het hôpital Saint-Louis in Parijs. Hij presenteerde deze zomer op het Albatros International Congress of Addiction een studie bij personen die chemosex beoefenen en bij hem op het consult komen. Dr. Aslan wijst erop dat seks via datingapps zoals MSM die gebruiken, een aantal bijzondere kenmerken heeft. De aanleiding voor het seksuele contact is in dit geval niet de ontmoeting met iemand die door de persoon als prikkelend wordt ervaren (men weet immers niet wie men zal ontmoeten), maar wel een soort 'interne behoefte' aan seks. Bovendien zijn er op dit soort afspraken vaak verschillende personen aanwezig en maakt seksuele prestatiedrang deel uit van het plaatje. Een en ander kan ertoe leiden dat de persoon geremd raakt en zijn seksuele activiteit moeilijk op dreef komt. Het gebruik van drugs heeft dus niet alleen als doel het seksuele genot te optimaliseren, maar ook ontremmend te werken en de seksuele activiteit te bevorderen. Drie middelen worden klassiek genomen bij chemsex, apart of allemaal samen: methemfetamine (crystal meth), mefedron en GHB/GBL (gammahydroxybutyraat/gammabutyrolacton). Een reeks andere middelen, zoals ketamine, kunnen worden toegevoegd. De seksfeestjes kunnen meer dan 48 uur duren. De mannen wisselen van partner, zodat - volgens dr. Aslan - de persoon van de partner volledig op de achtergrond verdwijnt. Het hoogste doel is het handhaven van het seksuele genot. De risico's verbonden aan chemsex zijn veelvuldig. Personen die chemsex bedrijven, kunnen niet alleen besmet raken met seksueel overdraagbare infecties, maar ook lichamelijke letsels oplopen, zoals anale fissuren. De gebruikte drugs kunnen depressie en psychose veroorzaken. Daarnaast stimuleren ze krachtig de vrijlating van dopamine, waardoor ze bijzonder verslavend zijn. Dr. Aslan beschrijft een traject waarbij de persoon aanvankelijk zijn seksualiteit niet meer los van het drugsgebruik kan beleven. Erger nog, na enkele jaren gaat het drugsgebruik een centrale plaats innemen, en komen de seksfeestjes er zelfs niet meer aan te pas. Een aantal personen kan het gebruik onder controle houden, maar andere glijden af. In zijn enquête bij 100 respondenten die chemsex bedreven, toonde Alexandre Aslan een ongunstige weerslag aan op de werksfeer (60% van de respondenten), het seksuele en intieme leven (55%) en de omgang met familie en vrienden (63%). In het Parijse ziekenhuis sporen zorgverleners chemsex op door bij patiënten met seksueel overdraagbare infecties te peilen naar het gebruik van drugs tijdens de seks. Waakzaamheid is geboden als de patiënt een tiental sekspartners per maand heeft en al meer dan een maand geen seks meer heeft gehad zonder drugs te nemen. De behandeling is multidisciplinair, en brengt voornamelijk de verslavingsarts en de seksuoloog in beeld. De seksuoloog moet op zoek gaan naar seksuele disfunctie. In de studie van dr. Aslan had 60% van de personen die chemsex bedreven, een seksuele disfunctie vóór het middelenmisbruik aanving - de seksuele disfunctie was een extra impuls om middelen te gaan gebruiken. Als die seksuele disfunctie tijdig was aangepakt, zo meent dr. Aslan, dan zou het middelenmisbruik misschien niet zo'n proporties aangenomen hebben. De seksuoloog kan met de patiënt werken om de seksuele verbeelding nieuw leven in te blazen, zonder dat er daarvoor drugs nodig zijn. Voorts is het belangrijk in het team een arts te hebben die de psychiatrische co-morbiditeit kan identificeren, zoals psychose of ADHD. De Parijse psychotherapeut schept een optimistisch beeld van de prognose, ook in de taaiste gevallen. Sommige patiënten spuiten om de 30 minuten gedurende 24 tot 48 uur. Met een doeltreffende behandeling kan men ook deze personen volledig met het middelenmisbruik doen stoppen na een paar maanden. Volgens Alexandre Aslan bedrijft 20 tot 30% van de MSM chemsex. Dat is opmerkelijk, maar cijfers aangehaald door het Trimbos-instituut lijken het te bevestigen: in de Amsterdam Cohort Studies gaf 36% van de hiv-negatieve MSM aan dat ze in de voorbije zes maanden chemsex hadden gehad.