...

Sinds 2018 zijn Daniel Blanga Gubbay en Dries Douibi de artistieke directeurs van het Kunstenfestivaldesarts. Hun benadering gelijkt nog steeds op diegene waarmee stichters Frie Leysen en Guido Minne in 1994 begonnen: een internationaal festival dat bewust inzet op de meertaligheid van de hoofdstad, en in zowel Nederlandstalige als Franstalige theaters in Brussel plaatsvindt. De klemtoon ligt op nieuwe creaties. Dit jaar zijn bijvoorbeeld 20 van de 37 getoonde projecten wereldpremières. Een accentverschuiving doorheen de jaren is de steeds meer interdisciplinair geworden programmering. Ook de editie 2022 hertekent de grenzen tussen theater, dans en performance. Bijzonder dit jaar is dat ook muziek een centrale plaats op de affiche inneemt, vaak in combinatie met de (andere) podiumkunsten.Sommige van de gasten zijn habitués van het festival, zoals het Spaanse El Conde de Torrefiel en de Braziliaanse choreograaf Bruno Beltrão. De wellicht enige grote naam die echt bij een breed publiek bekend is, is de Zwitser Christoph Marthaler. In zijn Aucune Idée is muziek het enige wat twee buren verbindt. Voorts is het festival een ontdekkingstocht naar minder bekende makers.Een inhoudelijk rode draad in verschillende voorstellingen is aandacht voor de manier waarop mentale problemen op het podium gerepresenteerd worden. De Spaanse Bárbara Bañuelos en Carles Albert Gasulla bijvoorbeeld gaan in Hacer Noche aan de slag met de biografie van Carles Albert: een diagnose in verband met zijn geestelijke gezondheid dwong hem om zijn carrière als professioneel vertaler op te geven. Het Australische Back to Back Theatre is samengesteld uit spelers met een verstandelijke beperking. In The Shadow Whose Prey the Hunter Becomes zien we drie activisten met een verstandelijke beperking een publieke bijeenkomst organiseren.Met de Franse jazz- en electromuzikant Chassol trekt het festival een geheel muzikale kaart. Hij presenteert zijn album op drie verschillende locaties. Voorts strijkt het festival op aparte plekken neer, zoals de Japanse Toren in Laken en het halfrond van de Senaat.