Rembrandt heeft in Nederland een gelijkaardige status als Rubens in Vlaanderen: buiten categorie! Het hele land loopt storm voor de herdenking van 350 jaar overlijden van de meester van het clair-obscur. Iedereen Rembrandt, lijkt het motto wel in dit Rembrandt Jaar.
Met honderden waren ze komen opdagen, de Nederlanders met de voornaam Rembrandt, tijdens het openingsritueel van het herdenkingsjaar in het Rijksmuseum Amsterdam. Alle Rembrandts mochten niet alleen gratis de tentoonstelling met de toepasselijke naam Alle Rembrandts bezoeken, ze kregen ook meteen een T-shirt met het geëtste zelfportret van de meester.
Rijksmuseum
We kennen Rembrandt van Rijn (Leiden 1606 - Amsterdam 1669) als de schilder van De Nachtwacht en andere statige (groeps)portretten, van De kuise Suzanna en andere bijbelse taferelen, van zijn indringende zelfportretten. Maar het is vooral in de intieme portretten van zijn vrouw Saskia en zijn latere concubine Hendrickje en in de vele honderden etsen en tekeningen dat Rembrandt zich bloot geeft als een schilder van vlees en bloed, als een tekenaar die meer voeling had met het leven in de onderbuik van Amsterdam dan in de hogere kringen. Allicht is het daarom dat hij nog steeds zo geliefd is in Nederland en door het volk beschouwd wordt als 'een van ons'. Rembrandt is van iedereen.
Daaraan is ook het megasucces te danken van de tentoonstelling Alle Rembrandts in het Rijksmuseum. Laat u niet door de titel misleiden: niet àlle Rembrandts worden hier getoond, dat is gewoon ondenkbaar; wel alle Rembrandts (of toch zo goed als) die in het Rijksmuseum bewaard worden. Behalve de 22 schilderijen (van de in totaal 400 aan Rembrandt en zijn atelier toegeschreven) toont het Rijksmuseum immers 300 etsen en 60 tekeningen van de kunstenaar die vanwege de lichtgevoeligheid slechts sporadisch uit de kasten worden gehaald.
Getuige van zijn tijd
Het is precies in deze tekeningen en etsen dat Rembrandt zijn ware 'ik' blootgeeft. Zijn onderwerpen vindt hij in de achterafstraatjes van de grootstad waar het echte leven zich afspeelt: visventers, bedelaars, kreupelen, straatmuzikanten, damen van lichte zeden... geven een beeld van de onderkant van de maatschappij in de Gouden Eeuw waarin Rembrandt rondstruinde. In de kleine tekeningen en etsen _ soms amper zo groot als een postzegel _ toont hij ons het leven op straat achter de maskerade van geld en succes. In de levendige scènes _ je hoort de venters haast roepen, je voelt de lonkende blikken van de lichtekooi_, ontpopt Rembrandt zich als een briljant getuige van zijn tijd.
Artistiek gezien zijn deze tekeningen en etsen van een hoge kwaliteit. Net als in zijn schilderijen gaat Rembrandt voortdurend op zoek naar licht en donker en hoe die op elkaar inwerken. Mooiste voorbeeld is de tekening van een student die bij het licht van een olielamp over de boeken gebogen zit. Bij een eerste oogopslag zie je alleen het schijnsel van de lamp, en pas als je dichterbij komt ontwaar je de donkere contouren van de studax in volle concentratie bij dit nachtelijke tafereel. Meesterlijk!
Mauritshuis
Even geliefd als de tekenaar Rembrandt is de late Rembrandt die zich in zijn laatste levensjaren, berooid na een bankroet, in zijn schilderijen losweekt van elke vorm van academisme en als het ware het impressionisme voorspelt. Wie fan is van de losse schilderstijl van de late Rembrandt, moet beslist en kijkje gaan nemen in het Mauritshuis van Den Haag dat 18 schilderijen van de kunstenaar bezit.
Naast het fenomenale groepsportret De anatomische les van Dr. Nicolaes Tulp (1936) dat Rembrandt roem bezorgde op 26-jarige leeftijd, kan je ook zijn zelfportret uit 1669 zien, allicht zijn laatste schilderij, waarin hij verfstroken met de losse hand uitsmeert en op briljante wijze nieuwe technieken toepast zoals 'frais-sur-frais' (het nat op elkaar aanbrengen van de verflagen die gaan vervloeien) en het aanbrengen of schrapen van de olieverf met het schildersmes. Het verbluffende resultaat is een zelfportret van vlees en bloed. Maar wat dan gezegd van Rembrandts portret van de Griekse wijsgeer Homeros (1663) dat zowaar doet denken aan de grote portrettist van de 20ste eeuw, Francis Bacon.
Een heel jaar lang kan u zich onderdompelen in het veelzijdige universum van Rembrandt met tentoonstellingen en activiteiten in Amsterdam, Den Haag, Delft, Haarlem, Leeuwarden, zijn geboortestad Leiden, noem maar op. Rembrandt overal.
Alle Rembrandts, tot 10 juni in het Rijksmuseum, Amsterdam.
Rembrandt en het Mauritshuis, tot 15 september in het Mauritshuis, Den Haag.
Alle info: Rembrandt en de Gouden Eeuw: Rembrandt-2019.nl
Met honderden waren ze komen opdagen, de Nederlanders met de voornaam Rembrandt, tijdens het openingsritueel van het herdenkingsjaar in het Rijksmuseum Amsterdam. Alle Rembrandts mochten niet alleen gratis de tentoonstelling met de toepasselijke naam Alle Rembrandts bezoeken, ze kregen ook meteen een T-shirt met het geëtste zelfportret van de meester.RijksmuseumWe kennen Rembrandt van Rijn (Leiden 1606 - Amsterdam 1669) als de schilder van De Nachtwacht en andere statige (groeps)portretten, van De kuise Suzanna en andere bijbelse taferelen, van zijn indringende zelfportretten. Maar het is vooral in de intieme portretten van zijn vrouw Saskia en zijn latere concubine Hendrickje en in de vele honderden etsen en tekeningen dat Rembrandt zich bloot geeft als een schilder van vlees en bloed, als een tekenaar die meer voeling had met het leven in de onderbuik van Amsterdam dan in de hogere kringen. Allicht is het daarom dat hij nog steeds zo geliefd is in Nederland en door het volk beschouwd wordt als 'een van ons'. Rembrandt is van iedereen.Daaraan is ook het megasucces te danken van de tentoonstelling Alle Rembrandts in het Rijksmuseum. Laat u niet door de titel misleiden: niet àlle Rembrandts worden hier getoond, dat is gewoon ondenkbaar; wel alle Rembrandts (of toch zo goed als) die in het Rijksmuseum bewaard worden. Behalve de 22 schilderijen (van de in totaal 400 aan Rembrandt en zijn atelier toegeschreven) toont het Rijksmuseum immers 300 etsen en 60 tekeningen van de kunstenaar die vanwege de lichtgevoeligheid slechts sporadisch uit de kasten worden gehaald.Getuige van zijn tijdHet is precies in deze tekeningen en etsen dat Rembrandt zijn ware 'ik' blootgeeft. Zijn onderwerpen vindt hij in de achterafstraatjes van de grootstad waar het echte leven zich afspeelt: visventers, bedelaars, kreupelen, straatmuzikanten, damen van lichte zeden... geven een beeld van de onderkant van de maatschappij in de Gouden Eeuw waarin Rembrandt rondstruinde. In de kleine tekeningen en etsen _ soms amper zo groot als een postzegel _ toont hij ons het leven op straat achter de maskerade van geld en succes. In de levendige scènes _ je hoort de venters haast roepen, je voelt de lonkende blikken van de lichtekooi_, ontpopt Rembrandt zich als een briljant getuige van zijn tijd.Artistiek gezien zijn deze tekeningen en etsen van een hoge kwaliteit. Net als in zijn schilderijen gaat Rembrandt voortdurend op zoek naar licht en donker en hoe die op elkaar inwerken. Mooiste voorbeeld is de tekening van een student die bij het licht van een olielamp over de boeken gebogen zit. Bij een eerste oogopslag zie je alleen het schijnsel van de lamp, en pas als je dichterbij komt ontwaar je de donkere contouren van de studax in volle concentratie bij dit nachtelijke tafereel. Meesterlijk!MauritshuisEven geliefd als de tekenaar Rembrandt is de late Rembrandt die zich in zijn laatste levensjaren, berooid na een bankroet, in zijn schilderijen losweekt van elke vorm van academisme en als het ware het impressionisme voorspelt. Wie fan is van de losse schilderstijl van de late Rembrandt, moet beslist en kijkje gaan nemen in het Mauritshuis van Den Haag dat 18 schilderijen van de kunstenaar bezit. Naast het fenomenale groepsportret De anatomische les van Dr. Nicolaes Tulp (1936) dat Rembrandt roem bezorgde op 26-jarige leeftijd, kan je ook zijn zelfportret uit 1669 zien, allicht zijn laatste schilderij, waarin hij verfstroken met de losse hand uitsmeert en op briljante wijze nieuwe technieken toepast zoals 'frais-sur-frais' (het nat op elkaar aanbrengen van de verflagen die gaan vervloeien) en het aanbrengen of schrapen van de olieverf met het schildersmes. Het verbluffende resultaat is een zelfportret van vlees en bloed. Maar wat dan gezegd van Rembrandts portret van de Griekse wijsgeer Homeros (1663) dat zowaar doet denken aan de grote portrettist van de 20ste eeuw, Francis Bacon. Een heel jaar lang kan u zich onderdompelen in het veelzijdige universum van Rembrandt met tentoonstellingen en activiteiten in Amsterdam, Den Haag, Delft, Haarlem, Leeuwarden, zijn geboortestad Leiden, noem maar op. Rembrandt overal.Alle Rembrandts, tot 10 juni in het Rijksmuseum, Amsterdam.Rembrandt en het Mauritshuis, tot 15 september in het Mauritshuis, Den Haag. Alle info: Rembrandt en de Gouden Eeuw: Rembrandt-2019.nl
