...

Vanuit Moulins, de hoofdstad van het departement Allier met zijn boeiend historisch patrimonium, is het een klein uurtje rijden naar Lurcy-Lévis langs kronkelende wegen waarlangs de grazende koeien nog opkijken als er een auto passeert. Toch zou men zich kunnen vergissen. Lurcy-Lévis telt 2.089 zielen, amper 29 inwoners per km2, maar is geen dorp van dertien in een dozijn.Het dorp heeft namelijk heel wat troeven. Zo bevindt zich in Lurcy-Lévis - off all places - de tweede oudste wielerbaan van Frankrijk, daterend uit 1897, waar je in de zomer nog rondjes kan rijden. Er is zelfs een autocircuit met een lange rechte baan van anderhalve kilometer waarop F1-piloten aerodynamische tests komen uitvoeren. Bezoekers kunnen bovendien landen met hun privéjet op het charmante vliegveld van Lurcy-Lévis.De trots van het dorp was echter het Château Neureux, een pracht van een kasteel, vroeger eigendom van de Franse koning Louis XV en helemaal in zijn oude glorie hersteld door de Nederlandse filmmaker Roeland Kerbosch en zijn Amerikaanse echtgenote, de befaamde balletdanseres Valérie Valentine. Tot in 2015 een brand het kasteel totaal verwoestte. Lurcy-Lévis heeft ondertussen wel een nieuwe trekpleister: Street Art City, een naam die hoge verwachtingen opwekt en die worden ook waargemaakt. Zonder overdrijven: dit is een plaats die elke kunstliefhebber zou moeten bezoeken. Uw ogen vallen open van verwondering tijdens de wandeling door 'de stad' en bij het betreden van de diverse gebouwen. Met een beetje geluk treft u er ook kunstenaars aan het werk aan, op hoogtewerkers bezig met het verfraaien van de muren. Het concept vraagt een beetje uitleg. Street Art City is natuurlijk geen echte stad. De site strekt zich uit over 10 hectaren waarop in de jaren 1970-1980 een complex van 13 gebouwen werd opgetrokken door France Telecom om als opleidingscentrum voor het personeel dienst te doen. Vandaar ook het hotel, waar 128 personeelsleden konden verblijven. Van 1982 tot 1992 was het gebouw het hele jaar door in gebruik als Centre de Formation. Toen kwam het leeg te staan en toen het in 2003 verkocht werd was het helemaal in ruïne en door klimplanten overwoekerd.Het gebouw kwam in handen van Sylvie & Gilles Iniesta, die hun wereldwijd vertakte direct-marketingbedrijf met kantoren van Barcelona tot New York en Toronto voor een aantrekkelijke prijs verkocht hadden en zich weer in Frankrijk wilden vestigen. De naam Iniesta doet misschien een belletje rinkelen. Inderdaad, Gilles is familie van wereldvoetballer Andrés Iniesta die 16 jaar lang het mooie weer maakte bij FC Barcelona. "Na de verkoop van het bedrijf zochten we een eigendom in het centrum van het land waar we een B&B wilden starten", vertelt Gilles Iniesta. "We vonden een mooi klein kasteeltje in Lurcy-Lévis, maar we werden verplicht om de ruïne van France Telecom erbij te nemen. We hadden totaal geen idee wat er mee te doen en lieten de site voor wat ze was. Tot mijn vrouw Sylvie op een dag - in herinner me nog heel goed, het was 22 januari 2015 - een visioen kreeg, ik kan het niet anders noemen. Plots zag ze de verkommerde gebouwen helemaal beschilderd in kleuren. Wij hadden geen enkele voeling met de kunstwereld. We wisten niet eens wat een tag of een graff was. Maar we waren totalement bouleversés door het idee. Negen dagen lang hebben we, haast dag en nacht, samen op het internet zitten zoeken naar wat er allemaal bestond in de wereld van graffiti en street art. Het was een wondere wereld die zich voor ons openbaarde. Maar na negen dagen kwamen we tot de vaststelling dat street art een éphémère kunstvorm is, vluchtig en vergankelijk, dat er op diverse plaatsen in de wereld wel tijdelijke street art festivals werden georganiseerd, maar dat er niets blijvends bestaat waar kunstenaars in residentie kunnen worden uitgenodigd. Je moet goed gek zijn om eraan te beginnen. Dus deden we het. ( lacht)" In een mum van tijd hebben Sylvie en Gilles Iniesta het project klaargestoomd. In 2016 werden de eerste artiesten uitgenodigd, een jaar later werd Street Art City geopend voor het publiek. De gebouwen, samen goed voor 7.000m2 bebouwde oppervlakte en 22.500m2 muren en façades, werden van de woekerplanten bevrijd en waar nodig veilig gemaakt voor bezoekers, er werden tentoonstellingszalen ingericht, een shop en een snackbar. Het merendeel van de gebouwen werd haast ongemoeid gelaten, dans son jus zoals het zo mooi klinkt in het Frans, om het ideale kader te creëren voor de kunstenaars."We vroegen één artiest uit de regio om te starten, ze kwamen met vijf opdagen", vertelt Gilles Iniesta. "En we hebben nooit meer moeten zoeken naar kunstenaars. Le feu à pris. We werden meteen hypergesolliciteerd. Vandaag kunnen we werk tonen van 319 kunstenaars uit 61 landen. We hebben een wachtlijst van 900 artiesten, neuf cent!, uit de hele wereld die op residentie willen komen. En we werken volledig zelfbedruipend, zonder enige vorm van subsidie." We starten onze artistieke wandeling langsheen de verschillende gebouwen, sommige meer dan tien meter hoog, waarvan de gevels beschilderd zijn. In sommige gebouwen is ook het interieur aangepakt door de kunstenaars, die soms solo werken, soms in duo. Alle diverse stijlen van de street art komen aan bod, van hyperrealistisch tot abstract. De bekende thema's uit de undergroundkunst doemen op. Het geheel voelt aan als een grootstedelijke wandeling in de natuur, met links naar alle continenten. De artiesten hebben namen als Ted Nomad, Nobody, Snake, Sater, Kid Crayon... "Alles is toegestaan, behalve aanzetten tot geweld en vulgariteit", duidt Iniesta, "Er komen immers ook scholen vanuit heel Frankrijk op bezoek."U mag rekenen dat de hele wandeling op het terrein van 10 hectare zo'n 2 à 3 uur in beslag neemt. U kan dus best even verpozen in de snackbar of op het terras alvorens deel twee aan te vatten, het bezoek aan Hotel 128 waar u op de 4 verdiepingen, 14 meter hoog, 53 meter lang, 11 meter breed, de 128 kamers kunt bezoeken die elk door een kunstenaar in opdracht werden omgetoverd tot een indoor street art installatie. Een bijzondere ervaring: uiterst fascinerend! Als slotakkoord krijgt u nog een drietal tijdelijke verkooptentoonstellingen aangeboden van gerenommeerde street art kunstenaars. Street Art City heeft immers ook een galeriefunctie, dat wil zeggen dat kunstenaars begeleid worden en hun werk te koop wordt aangeboden aan verzamelaars uit de hele wereld. De meeste aankopen gebeuren trouwens via het internet. Geen wonder dat kunstenaars uit de hele wereld in de rij staan om in Lurcy-Lévis aan de slag te kunnen gaan. Street Art City hanteert overigens een bijzondere selectiemethode om zonder vooroordelen en uitsluitend volgens artistieke criteria een keuze te kunnen maken. Uit de sollicitatiedossiers worden alle elementen verwijderd die de identiteit, de achtergrond, het geslacht, de herkomst van de kunstenaar kunnen verraden. De 5 juryleden geven scores op 20. De 5 scores worden opgeteld en wie de meeste punten behaalt, die kan op residentie komen. De kunstenaars kunnen twee à vier weken in Street Art City verblijven, om hun werk te voltooien. Alles wordt vergoed: hun reis, hun verblijf in vol pension, het materiaal en de eventuele hoogtewerkers en andere toestellen nodig voor het maken van de fresco's. Indien ze dat wensen kunnen de kunstenaars beschikking hebben over een atelier waar ze werken op canvas kunnen vervaardigen die te koop kunnen worden aangeboden. Inmiddels zijn de muren van Street Art City al te klein geworden, zodat muurschilderingen - net als in de echte steden - soms overschilderd worden. Geen nood, ieder jaar wordt een luxueus jaarboek uitgegeven waarin de nieuwe werken worden voorgesteld. Onder de meer dan 300 artiesten ontwaren we trouwens ook twee landgenoten: SPYK en Caz'n. Deze laatste is in eigen land ook gekend voor de muurschildering die hij aanbracht op de Scheldekaaimuren in Wetteren als huldebetoon voor de zorgverleners.